Νεομάρτυς Ιωσήφ ο Χαλεπλής
Στις 4 Φεβρουαρίου 1686,
Αποκεφάλισαν τον χαλεπλή Χριστιανό Ιωσήφ.
(Από το νέο Μαρτυρολόγιο του Αγ. Νικοδήμου).
Τέμνου, Ιωσήφ, ανδρικώς, δια ξίφους,
και εκ Θεού στέφανον άφθαρτον δέχου.
Αυτόν τον ευλογημένο, από φθόνο μερικοί Αγαρηνοί τον συκοφάντησαν, ότι είπε να γίνει Τούρκος. Κι επειδή αυτός δεν ήθελε να γίνει, τον άρπαξαν με μεγάλο θυμό και δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον πήγαν, στον δικαστή ψευδομαρτυρώντας εναντίον του. Και μόλις τον είδε ο δικαστής, λέει στον Μάρτυρα: «έλα, άνθρωπέ μου, να γίνεις Μουσουλμάνος, να βγεις από την ψεύτικη πίστη και να έλθεις στην αληθινή, και να σε έχω κοντά μου, να γίνεις μεγάλος άρχοντας».
Αφού τα άκουσε αυτά ο Μάρτυρας, απάντησε με πολύ θάρρος και είπε: «Σιγά την πίστη που έχετε και παρακινείτε και άλλους να πιστέψουν! Τι τρισάθλιοι και κακορίζικοι που είστε! Και πού την βρήκατε εσείς την πίστη και την κάνατε και αληθινή; εσείς ταλαίπωροι, ούτε τη νηστεία σας δεν ξέρετε πότε είναι, ούτε το μπαϊράμι σας. Μόνο περιμένετε να δείτε το φεγγάρι για να αρχίσετε τη νηστεία σας, ή καλύτερα να πω την πολυφαγία σας. Που κάθεστε όλη τη νύχτα και τρώτε ώσπου να φέξει. Και τότε πέφτετε και κοιμάστε όλη τη μέρα, σαν νεκροί στον τάφο, κι αν ξυπνήσετε, κοιτάζετε τον ήλιο πότε να βασιλέψει, για να ορμήσετε και πάλι στο φαϊ. Έπειτα παραφυλάτε πάλι πότε θα δείτε το φεγγάρι για να κάνετε το μπαϊράμι σας. Κι αν τύχει συννεφιά, το κάνετε άλλοι πιο μπροστά κι άλλοι πιο μετά και σας περιπαίζουν όλα τα έθνη και γελούν μαζί σας.
Αυτή είναι η πίστη σας και μου λέτε να πιστέψω σε αυτήν; Και πώς να μιλήσω για τα άλλα, τα ψεύτικα και βρωμερά θρησκεύματά σας; Τα οποία είναι ότι ο Θεός σας τρώει και πίνει, και πως εσείς έχετε να απολαύσετε στον κατασκευασμένο από σας παράδεισο, φαγητά και ποτά και περισσότερες ασέλγειες, από όσες κάνετε εδώ».
Αφού είπε αυτά και περισσότερα ο Μάρτυρας και εξευτέλισε τη θρησκεία τους, σιώπησε. Κι εκείνοι, αφού τα άκουσαν αυτά, έτριξαν τα δόντια τους εναντίον του και ο αλιτήριος δικαστής τον καταδίκασε σε θάνατο με ξίφος. Και αφού τον παρέλαβαν, τον πήγαν χτυπώντας τον ως τον τόπο της καταδίκης. Και εκεί γονάτισε ο Μάρτυρας και δέχτηκε το μακάριο τέλος και έλαβε χαρούμενος τον στέφανο του μαρτυρίου, για τη δόξα του Χριστού. Αμήν.
Απόδοση στα νέα Ελληνικά από τον Συναξαριστή των Νεομαρτύρων
των Εκδόσεων Ορθοδόξου Κυψέλης
Γεώργιος Τέζας – Φιλόλογος
Η/Υ ΠΗΓΗ
Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου.
***
Οσιομάρτυς Αντώνιος Καρεώτης (†1516)
Γεννήθηκε στην Ουκρανία και στο άγιο βάπτισμα έλαβε το όνομα Ονούφριος. Στη νεότητά του παρασύρθηκε κι έφθασε να διαπράξει φόνο. Σύντομα μετανόησε ειλικρινά και θέλησε να μονάσει. Οδηγήθηκε προς τούτο στη μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σούπρασλ, στην υπακοή του ιερομονάχου Παφνουτίου Σέγκεν (†1510), από τον οποίο εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Αντώνιος.
Η μνήμη όμως της μεγάλης του αμαρτίας δεν τον αφήνει να ησυχάσει. Έτσι αποφασίζει να μεταβεί στο Άγιον Όρος, με απώτερο σκοπό να μαρτυρήσει. Κατά τον βιογράφο του κατοίκησε στο Κελλί του Αγίου Σάββα των Σέρβων στις Καρυές, γνωστό ως Τυπικαριό. Εκεί αγωνιζόμενος αυστηρά, δεν έπαυε να επιποθεί το μαρτύριο προς εξάλειψι των αμαρτιών του. Αναχωρεί προς τον σκοπό αυτό για τη Θεσσαλονίκη. Εισέρχεται στο ναό της Παναγίας της Αχειροποιήτου, όπου οι Τούρκοι τον είχαν μετατρέψει σε τζαμί. Κάνει το σταυρό του και οι εκεί προσευχόμενοι μουσουλμάνοι εξοργίζονται, τον συλλαμβάνουν και τον βασανίζουν φρικτά. Τον οδηγούν στον διοικητή της πόλεως, ο οποίος προσπάθησε να τον μεταπείσει, δίχως αποτέλεσμα. Τελικά οδηγήθηκε στον διά πυράς θάνατο. Οι Τούρκοι σκόρπισαν και τη στάχτη του στον αέρα, για να μην την παραλάβουν και την τιμήσουν οι χριστιανοί.
Το μαρτύριό του τοποθετείται στις 4.2.1516, ημέρα και της μνήμης του412.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΜΩΥΣΕΩΣ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Εκδόσεις, Μυγδονία.
Η/Υ ΠΗΓΗ
Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου.
Παράβαλε και:
04 Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών Ισιδώρου του Πηλουσιώτου: Συναξάριον, Υμνολογική εκλογή.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (04 Φεβρουαρίου 1843) – Κώστα Δ. Παπαδημητρίου.
