Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου: «Να μη φύγη σήμερα η μέρα με αργολογίες, να λέμε την ευχή».

Δεν χορταίνονται τα «γράμματα» της Μεγάλης Εβδομάδος! Ένας Θεός δεν μπόρεσε να κάνη τον άνθρωπο λείο. Τον ύβρισαν και Τον εβλασφήμησαν. Είδατε τι έλεγε. «Διψώ», «Κύριε, ινατί με εγκατέλιπες;». Είχε πόνο την ώρα του Σταυρού, γιατί γνώριζε ότι ναι μεν θα σταυρωθή, αλλά και πάλι θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα εκτελούν τους λόγους Του. Τι ωραία γραμματάκια! Τι ωραία που συνομιλούσε με τον Πατέρα Του! Τι ωραία λόγια έλεγε στους Αποστόλους! Τι συμβουλές τους έδινε! Δεν Τον καταλάβαιναν, τους νικούσε ο ύπνος, είχαν σκοτοδίνη. Τι ωραίο αυτό το Ευαγγέλιο! Πολύ μ ἀρέσει. Τι ωραία που συμβουλεύει και παρακαλεί τους Μαθητάς!

Όταν ο νους μας είναι καθαρός και βρίσκεται συνέχεια σε θεωρία κοντά στον Χριστό και κάνουμε πνευματικό αγώνα, για να μη δεχώμαστε ο,τι θα μας φέρη ο διάβολος, όπως λογισμούς και διάφορα άλλα, τότε η Χάρις του Θεού θα είναι κοντά μας. Θα βλέπουμε και θα αισθανώμαστε τα μεγαλεία του Θεού μέσα στην ψυχή μας. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε: «Το χέρι μου είναι πήλινο και η γλώσσα μου είναι πήλινη και δεν μπορώ να γράψω ούτε να διηγηθώ τα μεγαλεία του Θεού• είναι ανέκφραστα». Αλλά μόνο δια της θεωρίας που κάνει ο άνθρωπος…

Κατά την ώρα της εκκλησίας, δια της «ευχής» που λέει, δια της αδιαλείπτου προσευχής που έχει μέσα στην ψυχή του και όταν δεν φεύγη ο νους του από τον Θεό, ο Θεός «μεγενθύνει» τη διάνοιά του και την κάνει να βλέπη αυτά τα πράγματα νοερώς, δηλαδή τα αισθάνεται, πως ενεργούν τα μεγαλεία του Θεού, βλέπει τα τάγματα των Αγγέλων, των Αρχαγγέλων, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ. Τα πολυόμματα Χερουβείμ είναι η εξυπηρέτησι του Θεού• είναι στα πόδια του Χριστού και περιτριγυρίζουν τον θρόνο Του, έτοιμα ανά πάσα στιγμή να εκτελέσουν το θέλημα του Θεού.

…Μόλις μας έρχεται ο κακός λογισμός, αμέσως να πηγαίνουμε τον νου μας σε αγαθό λογισμό. Να μη μένη μώμος στη διάνοιά μας. Μας ήρθε κατάκρισι; Να πηγαίνουμε το λογισμό μας στην Κόλασι, να κάνουμε κάμποσες μετάνοιες… και θα δούμε πως θα φύγη! Να προσέχουμε τα πάθη. Ο θυμός, η ζήλεια και ο φθόνος είναι τα μεγαλύτερα. Έτσι είναι. Έχουμε όλα αυτά τα πάθη που ξεφυτρώνουν από δώ και από ‘κει και άμα δεν τα κόψουμε με το δρεπάνι, δεν μπορούμε να προκόψουμε. Ήθρε η ζήλεια; Κόψε την. Ήρθε το άλλο; Πέταξέ το. Το επόμενο; Θέρισέ το. Να μη έχουμε τα χεράκια μας σταυρωμένα και μας κυριεύουν τα πάθη.

….Ο άνθρωπος να είναι πολυόμματος• να μη φύγη σήμερα η μέρα με αργολογίες. Τι λέει ο Γέροντας; Να λέμε την «ευχή»: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

…Τι κουτά μυαλά είμαστε και μας αιχμαλωτίζουν όλα τα χαζά και τα τιποτένια και χάνουμε αυτά τα μεγαλεία! Και μετά τι να κάνουμε; Μας φταίει ο ένας ο άλλος. Όταν θα έχουμε την «ευχή», θα λέμε ότι όλοι οι άλλοι είναι αγιασμένοι κι εμείς είμαστε οι αμαρτωλοί και θα αισθανώμαστε μεγάλη συμπάθεια προς όλους.

Ομιλία της Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου, από το βιβλίο «Λόγια Καρδίας», εκδόσεις Ι.Μ. Παναγίας Οδηγητρίας Πορτιαριά Βόλου

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό: 28 Απριλίου 2016

Κατηγορίες: Γενικά, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.