Ο Άγιος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν Βόϊνο – Γιασενέτσκι, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, γεννήθηκε το 1877 στην πόλι Κέρτς, στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Στο τέλος της δεκαετίας του 1880 η οικογένεια Βόϊνο – Γιασενέτσκι μετακόμισε στο Κίεβο, το λίκνο του ρωσσικού Χριστιανισμού. Μέσα στην πόλι, σε μία μεγάλη καταπράσινη έκτασι 280 στρεμμάτων, απλωνόταν το περίφημο Μοναστήρι της Λαύρας των σπηλαίων, που φιλοξενούσε χιλιάδες μοναχούς και αποτελούσε το κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής όλης της περιοχής. Το Μοναστήρι αυτό επέδρασε αποφασιστικά στην διαμόρφωσι της προσωπικότητας του μικρού Βαλεντίν, ο οποίος είχε πολλές εσώτερες ανησυχίες.
Η δίψα του για γνώσι ήταν ανεξάντλητη. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Πετρούπολι. Παρακολούθησε για ένα χρόνο μαθήματα στην Νομική Σχολή. Τελικά, το έντονο ενδιαφέρον του για την διακονία του συνανθρώπου τον έκανε να στραφή στις ιατρικές σπουδές: ανατομία, χειρουργική, οφθαλμολογία. Στο μεταξύ παντρεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Όταν το 1920 πέθανε η γυναίκα του, στράφηκε οριστικά προς την πρώτη του μεγάλη αγάπη, την Εκκλησία. Η χειροτονία του στον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης δεν άργησε να γίνη. Στα επόμενα χρόνια ανέβηκε τα σκαλιά της ιεραρχίας, χωρίς να πάψη ποτέ να προσφέρη τις υπηρεσίες του ως γιατρός στους συνανθρώπους του. Έζησε συλλήψεις, μηχανορραφίες, δίκες, εξορίες, αλλά αποδείχθηκε στύλος υπομονής. Μέχρι το τέλος της ζωής του εξακολουθούσε να διακονή τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνησι και αγάπη. Μια αγάπη, που ο κόσμος του ανταπέδιδε ολόψυχα.
Το 1961, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς Βόϊνο – Γιασενέτσκι πέθανε, πολύς κόσμος παρακολούθησε την κηδεία του. Η πορεία, παρά τις προσπάθειες των αρχών να την εμποδίσουν, κράτησε τρισήμισυ ώρες. Μπροστά σ’ αυτό το πραγματικό αποφασισμένο πλήθος, οι κομματικοί αισθάνθηκαν φοβερά αδύναμοι.
Σύμφωνα με την μαρτυρία της μοναχής Γκαλίνας, που υπηρέτησε τον Αρχιεπίσκοπο Λουκά στα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του, κατά την ώρα της εκφοράς συνέβη κι ένα θαυμαστό περιστατικό.
Καθώς άρχιζε η εκφορά και μαζί τα επεισόδια, εμφανίσθηκε ένα σμήνος από αμέτρητα περιστέρια επάνω από το σκήνωμα του Αγίου. Έκαναν κύκλους επάνω από το λείψανό του, έπειτα πετούσαν κατά μήκος της λεωφόρου ως το κοιμητήριο. Ξαναγύριζαν, έκαναν πάλι κύκλους, ακολουθούσαν την πομπή, πετούσαν μέχρι το κοιμητήριο και πάλι ξαναγύριζαν. Και αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια επί τρισήμισυ ώρες. Με τον τρόπο αυτό συμμετείχε και η άλογη φύσι στην κηδεία του Αγίου Λουκά. Όταν έφθασαν όλοι στο κοιμήτηριο, τα περιστέρια κάθησαν επάνω στην στέγη του Ναού των Αγίων Πάντων για λίγο και έπειτα εξαφανίσθηκαν.
Το γεγονός αυτό έκανε πολύ μεγάλη εντύπωσι σε όλους. Ακόμα και οι άθεοι προβληματίσθηκαν, γιατί κανείς δεν είχε δει τόσο πολλά περιστέρια μαζεμένα – και μάλιστα σε κηδεία.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
Εις ποίον γένος πτηνών δεν παρουσιάζει η φύσις και κάτι το ιδιαιτέρως αξιοθαύμαστον; Ποίος προαναγγέλλει εις τους γύπας τον θάνατον των ανθρώπων, όταν εκστρατεύουν ούτοι εναντίον αλλήλων; Διότι βλέπει κανείς να παρακολουθούν τα στρατεύματα αναρίθμητα στίφη γυπών, οι οποίοι εκ της προπαρασκευής των όπλων συμπεραίνουν το αποτέλεσμα. Τούτο δε δεν απέχει και πολύ από τους υπολογισμούς των ανθρώπων. Πώς να σου διηγηθώ τας φοβεράς επιδρομάς της ακρίδος, η οποία με έν σύνθημα σηκώνεται πλήθος ολόκληρον και, αφού στρατοπεδεύση εις όλην την έκτασιν της χώρας, δεν πειράζει τους καρπούς προτού της δοθή η θεία διαταγή; Πώς, ως θεραπεία της πληγής της ακρίδος, έρχεται εν συνεχεία η σελευκίς, δυναμένη να τρώγη οσασδήποτε ακρίδας; Διότι ο φιλάνθρωπος Θεός εδημιούργησεν αυτήν αχόρταστον, δια να ευεργετή τους ανθρώπους. Ποίος ο τρόπος της μελωδίας του τέττιγος; Και πώς μετά την μεσημβρίαν ψάλλουν περισσότερον; Πώς δε η φωνή των παράγεται με την διαστολήν του θώρακος που γίνεται όταν εισπνέουν τον αέρα;
Αλλά μου φαίνεται ότι εις τον λόγον περί των θαυμαστών ιδιοτήτων των πτηνών υστερώ περισσότερον, παρά εάν επεχείρουν να τα φθάσω εις την ταχύτητα, τρέχων εγώ με τα πόδια.
ΕΞΑΗΜΕΡΟΣ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
