Λαμπρινή Βέτσιου: Ο Άνθρωπος του Θεού. Μέρος 1, η πρώτη Θεοσημεία (κείμενο και video).

Μια άγνωστη Οσιακή μορφή του καιρού μας. Βάση της διηγήσεως είναι η ομώνυμη ενότητα του πρώτου τόμου του βιβλίου «Ασκητές μέσα στον κόσμο».

Λαμπρινή Βέτσιου. Ο Άνθρωπος του Θεού. Μέρος 1. – YouTube

Η Λαμπρινή Βέτσιου, μια άγνωστη θαυμάσια Οσιακή μορφή του καιρού μας, γεννήθηκε το 1918 στο χωριό Αγία Παρασκευή Άρτης. Οι γονείς της Σπυρίδων Δρίβας και Θεοδώρα, ήταν από τους πιο εύπορους του χωριού και είχαν άλλα τρία αγόρια. Η Λαμπρινή ήταν η μικρότερη και τ’ αδέλφια της την υπεραγαπούσαν για τον χαρακτήρα της, το ήθος και την πολύ καλή συμπεριφορά της προς όλους.

Μεγάλωσε με χριστιανικές αρχές. Από μικρή έμαθε να αγαπά τους ανθρώπους και να ζη σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Τελείωσε μόνο το δημοτικό σχολείο και διάβαζε με πόθο την Άγια Γραφή και άλλα πνευματικά βιβλία. Διηγήθηκε η ίδια:

Ήμουν οκτώ χρόνων και καθόμουν σ’ ένα καρεκλάκι στην αυλή του σπιτιού. Κρατούσα μια μικρή Αγία Γραφή, μπήκα στον ενθουσιασμό και μου άρεσε να την διαβάζω. Είχα διαβάσει το χωρίο: «Πας ος αφήκεν οικίας η αδελφούς η αδελφάς η πατέρα η μητέρα η γυναίκα η τέκνα η αγρούς ένεκεν του ονόματος μου, εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει»1. Έτσι μπήκε μέσα στην καρδιά μου και αγάπησα πάρα πολύ τον Κύριο. Από εκείνη την στιγμή άναψε ο πόθος για να ακολουθήσω την μοναχική ζωή και σκέφθηκα: «Δεν θέλω τίποτε, ούτε χωράφια, ούτε περιουσίες, θα πάω για μοναχή».

»Τότε εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου κάποιος ντυμένος με ιερατικά άμφια και μου άρεσε πολύ η όψη του, ήταν πολύ όμορφη. Τον κοιτούσα με θαυμασμό. Μου είπε:

-Τι με θαυμάζεις; Και τα χεράκια σου εγώ τα έπλασα και είσαι και συ όμορφη σαν εμένα.

-Εμένα με γέννησε η μάννα μου και είναι στην κουζίνα. Να την φωνάξω;

-Όχι, εγώ εσένα θέλω, και έπιασε τα μαλλάκια μου. Αυτά ποιος τα έπλασε;

-Αφού με έπλασες εσύ και αυτά συ θα τα έπλασες.

-Ναι, μου είπε. Τώρα τι θα κάνεις, ποιά ζωή θα ακολουθήσεις;

-Αυτό το βιβλίο μου άναψε τον πόθο για τον μεγάλο μου Θεό θέλω να τον απολαύσω. Αυτός να εργάζεται για μένα και εγώ γι’ αυτόν.

-Θα γίνεις μεγάλη, παιδί μου, και θα εργάζεσαι και συ για μένα.

-Ποιος είσαι συ;

-Αυτός που είπες εσύ, μου είπε. Αφού θέλεις έτσι, θα τρως Τετάρτη και Παρασκευή ψωμί και σκόρδο. Εσύ είσαι καλό παιδί, έχω όμως και άλλα καλά παιδιά• θα έρθω μια μέρα να μαζέψω όλα αυτά τα καλά παιδιά.

«Ύστερα έγινε άφαντος».

Άρχισε μετά απ’ αυτό να αγωνίζεται περισσότερο, να νηστεύη, να προσεύχεται και να ετοιμάζεται να αφιερωθή στον Θεό.

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.