Με το να είπή δε η Παναγία Παρθένος• «Ιδού η δούλη Κυρίου, ας γίνη εις έμέ όπως είπες», έφανέρωσε τούτο. Είμαι πίναξ, λέγει, επάνω εις τον όποιον γράφεται ο,τι θέλει ο Κύριος του παντός. Άφού δε ο άγγελος ελαβε την διαβεβαίωσιν της πίστεως της Παρθένου άνεχώρησεν άπ’ αυτής.
«Δοξάζει η ψυχή μου τον Κύριον».,. «Διότι είδε με εύμένειαν την ταπεινην δούλην του. Διότι από τώρα θα με μακαρίζουν όλαι αι γενεαί».
Αλλα πόσο μεγάλο κατόρθωμα είναι η παρθενία; Όταν κανείς θέλη να άσκηση τας αλλάς άρετάς καθοδηγείται από τον νόμον, η παρθενία όμως, επειδή είναι ανωτέρα του νόμου και έχει ως ύψηλότερον σκοπόν την διαμόρφωσιν της προσωπικής ζωής,είναι άφ’ ενός μεν γνώρισμα του μέλλοντος αιώνος, άφ’ έτερου δε είκών της καθαρότητας των αγγέλων.
«Οταν δηλαδή ο Δεσπότης του παντός ο Θεός Λόγος,επειδή ήθελεν ο Πατήρ να άνεγείρη και να ανακαίνιση τα πάντα, επέλεξε, δια να γίνη μήτηρ του σώματος το όποιον έπρόκειται να φορέση, την Παρθένον, η οποία και έγινε, και με αυτόν τον τρόπον ήλθε μεταξύ μας ως άνθρωπος ο Κύριος,έκαμε την επιλογήν αυτήν,ώστε,όπως τα πάντα έγιναν δι’ αυτού,έτσι και η παρθενία να προέλθη εξ αύτού,και να δοθή πάλιν δι’αυτού το χάρισμα τούτο εις τους ανθρώπους και να πολλαπλασιάζεται.
Πόσο μεγάλο θα έλεγε κανείς το καύχημα της αγίας Παρθένου και θεοειδούς Μαρίας,επειδή υπήρξε και είναι μήτηρ του Λόγου ως προς την γένναν του Σώματος; Διότι το θείον αυτό γέννημα στρατιά μεν αγγέλων έδοξολόγηοε, κάποια γυναίκα δε ύψωσε την φωνήν και έλεγε: «Μακαριά η κοιλία που σε έβάστασε και οι μαστοί που έθήλασες».Και η ιδία η Μαρία που έγέννησε τον Κύριον και η οποία έμεινεν άειπάρθενος, επειδή αντελήφθη αυτό που συνέβη εις τον εαυτόν της, έλεγεν «Από τώρα θα με μακαρίζουν όλαι αι γενειαι». Αυτό που συνέβη εις την Μαρίαν είναι καύχημα δι’ όλας τας παρθένους. «Ολαι δηλαδή αύται κρέμονται ωσάν παρθενικά παρακλάδια άπ’ αυτήν, η οποία είναι ωσάν ρίζα δι’ αυτάς.
«Και όταν συνεπληρώθησαν αι ήμέραι του καθαρισμού, σύμφωνα προς τον Μωσαϊκόν νόμον, έφεραν αυτόν εις τα Ιεροσόλυμα, δια να τον παρουσιάσουν εις τον Κύριον, όπως είναι γραμμένον εις τον νόμον του Κυρίου,ότι κάθε άρσενικόν που ανοίγει μήτραν,πρέπει να θεωρηθή ως άφιερωμένον εις τον Κύριον, και δια να προσφέρουν θυσίαν,σύμφωνα με αυτό που λέγει ο νόμος του Κυρίου, εν ζεύγος τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια». Ούτος περιείίλήθη την σάρκα, Οχι δια να ύπάρχη και να ζη όπως οι άλλοι άνθρωποι, αλλ’ έγινεν άνθρωπος δια να άγιάζη την σάρκα. Εάν δε νομίση κανείς ότι η φράσις «δια να παρουσιάσουν εις τον Κύριον» αναφέρεται εις τον ίδιον τον Κύριον, έχει λάθος εις αυτήν την σκέψιν. Διότι πότε άπεκρύβη ο Κύριος από τα μάτια του Πατρός δια να μη ήμπορή ο Πατήρ να τον βλέπη;
«Η ποίος τόπος ευρίσκεται έξω από την έξουσίαν του Κυρίου, ώστε να ευρίσκεται εκεί και να μη ευρίσκεται μαζί με τον Πατέρα, εάν δεν ανήρχετο εις Ιεροσόλυμα και δεν έπαρουσιάζετο εις τον ναόν; Και πως προσέφερε τας τυπικάς θυσίας, άφού ο ίδιος είναι η αλήθεια; Μήπως αυτά δεν εγράφησαν δι’ εκείνον, αλλά δι’ ημάς; «Οπως δηλαδή, ενώ είναι Θεός,γίνεται κατά φυσικόν τρόπον άνθρωπος χωρίς να ύποστή μεταβολήν,και υφίσταται την περιτομήν και βαπτίζεται και τα άλλα σχετικά, όχι δια τον εαυτόν του,αλλά δι’ ημάς,δια να γίνωμεν ημείς δια της χάριτος θεοί, ενώ είμεθα άνθρωποι, και δια να ύποστώμεν πνευματικήν περιτομήν και όχι νομικήν,και δια να καθαρισθώμεν από τον ρύπον της αμαρτίας δια του βαπτίσματος και δια να σταυρωθώμεν δια τον κόσμον και άναστηθώμεν δια τον Θεόν- η ακακία και η σωφροσύνη[…]
Μεγάλου Αθανασίου, Ερμηνεία εις το Κατά Λουκάν. «Εργα, 12, σελ. 317-321.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Κηρύγματα. blogspot.gr: 02 Φεβρουαρίου 2017
Παράβαλε και:
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
02 Φεβρουαρίου, η εν τω ναώ Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – Μικρό σχόλιο στη βυζαντινή εικόνα της εορτής, Υμνολογική εκλογή.
Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τον Κανόνα της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Του Οσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά – ομιλία εις την Υπαπαντήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εν ή και περί σωφροσύνης και της αντιθέτου ταύτη κακίας.
Του Οσίου Πατρός ημών Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης – λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
02 Φεβρουαρίου – Εγκώμια εις την εν τω ναώ Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
02 Φεβρουαρίου, του Οσίου Πατρός ημών Κυρίλλου Αρχιεπισκ. Ιεροσολύμων – λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου και εις τον δίκαιον Συμεώνα τον Θεοδόχον.
Τα «διλέξια» και «τριλέξια» στην εορτή της Υπαπαντής – Βασιλείου Χάδου.
Του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών.
02 Φεβρουαρίου, Σύναξις προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου της Εσφαγμένης, της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου: Ιστορικό, Παρακλητικός Κανών.
02 Φεβρουαρίου, η Υπαπαντή του Κυρίου – π. Αλεξάνδρου Σμέμαν.
Στην Υπαπαντή του Κυρίου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού – Αγίου ΗἨσυχίου Ιεροσολύμων.
