Το υπάκουο ελάφι – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.

Ο Όσιος Λουκάς είχε ένα μικρό περιβόλι με οπωροφόρα δέντρα και λαχανικά, το οποίο περιποιείτο καθημερινά, για να κοπιάζη το σώμα του. Τους καρπούς τους χάριζε στους αδελφούς του και τους επισκέπτες του Μοναστηριού. Πολλές φορές, μάλιστα, τους φόρτωνε σ’ ένα γαϊδουράκι και τους πήγαινε σε κοντινά χωριά, όπου τους άφηνε κρυφά στη μέση της πλατείας.

Μερικά ελάφια, όμως, έμπαιναν στο περιβόλι και έτρωγαν τους κόπους του Οσίου. Εκείνος τα έδιωχνε, τα μάλωνε, αυτά όμως πάλι γύριζαν και έτρωγαν τα φυτά του.

Μία ημέρα ο Όσιος είδε ένα ελάφι μεγαλύτερο από τ’ άλλα και του μίλησε ήρεμα, σαν να μιλούσε σε άνθρωπο:

-Γιατί με αδικείτε και καταστρέφεται τους κόπους μου, ενώ εγώ δεν σας αδικώ σε τίποτα; Εγώ και σεις είμαστε δούλοι ενός αφέντη και δημιουργήματα ενός Θεού, αφήνω δε το ότι εγώ, με το να έγινα κατ’ εικόνα Του, έχω την εξουσία σε όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματά Του; σε προστάζω, λοιπόν, να μη κουνηθής από τη θέση αυτή, μέχρι να μου υποσχεθής ότι δεν θα ξαναπειράξετε τον κήπο με τα λαχανικά μου.

Μόλις είπε αυτά ο Όσιος, το ελάφι έμεινε ακίνητο.

Μερικοί κυνηγοί, βλέποντάς το, έτρεξαν να το πάρουν και να το σφάξουν. Ο Όσιος ωστόσο τους εμπόδισε λέγοντάς τους:

-Αδελφοί μου, δεν έχετε δίκαιο να πειράξετε αυτό το ελάφι, διότι ούτε ετρέξατε, ούτε εκοπιάσατε γι’ αυτό; αυτό λοιπόν το ζώο δεν σας ανήκει.

Μετά, σήκωσε το ελάφι, το χάϊδεψε και το διέταξε να φύγη και να πάη να συναντήση τα άλλα.

Από εκείνη την ημέρα τα ελάφια δεν ξαναμπήκαν στο περιβόλι του Οσίου.

Κάποτε ο Όσιος Λουκάς φιλοξενούσε μερικούς μοναχούς. Δεν είχε όμως να τους φιλεύση κανένα φαγητό αντάξιο της δικής του φιλότιμης προαιρέσεως.

Την ώρα που ανέτειλε ο ήλιος οι μοναχοί κατέβηκαν στην παραλία και παρατηρούσαν τα κύματα. Ξαφνικά ένα μεγάλο ψάρι πήδηξε από την θάλασσα και έπεσε μπροστά στα πόδια τους, σαν να τους προκαλούσε να το πάρουν. Ακολούθησε και δεύτερο και τρίτο ψάρι. Όλα έπεφταν μπροστά τους κι εκείνοι τα πήραν κι ευχαρίστησαν τον Θεό για την Πρόνοιά Του. Επίσης κατάλαβαν ότι, μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Κύριός ήθελε να φανερώση, πόσο μεγάλος ήταν ο Όσιος Λουκάς.
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006

Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.