Καμμιά φορά, όταν απογοητεύεσαι, να φέρνεις στο νου σου τη μάνα του ληστή.
Του ληστή, που κάποτε σταυρώσανε δίπλα στο Χριστό.
Να κλείνεις τα μάτια σου και να προσπαθείς να φαντάζεσαι το τί τράβηξε εκείνη η μάνα…
Να έχει γιο ληστή. Φοβερό πράγμα.
Και μη νομίζεις πως ληστής την εποχή εκείνη, ήτανε κάτι απλό… Φόνοι, κλεψιές, βιασμοί, δολοπλοκίες…
Και τι δεν τράβηξε εκείνη η γυναίκα. Και σαν δεν φτάναν όλα αυτά, είδε και πάνω στο σταυρό το γιο της…
Και όμως…
Ενώ όλα μοιάζαν σκοτεινά, ενώ τα πάντα φαίνονταν πως είχαν πια τελειώσει, ο γιος της, από φοβερός ληστής, έγινε Άγιος. Όχι απλά ένας άνθρωπος καλός. Άγιος. Ο Άγιος Ληστής. Έτσι τον τιμά η Εκκλησία…
Για αυτό σου λέω. Μην απογοητεύεσαι. Ακόμα και όταν όλα μοιάζουν τελειωμένα, κράτα την ελπίδα στη ψυχή σου ζωντανή. Να φέρνεις στο νου σου τη μάνα του ληστή…
Για να σου είμαι ειλικρινής, δεν την ξέρω την ιστορία της. Κλείνω όμως τα μάτια και εγώ καμμιά φορά, και κάπως έτσι φαντάζομαι πως ήταν…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
e-psyxologos
