Προκειμένου να κάμωμεν ορθόδοξον ένα προτεστάντην γερμανόν πώς πρέπει να ενεργήσωμε;
Το ζήτημα πρέπει να παραπεμφθή στον αρχιερέα της επαρχίας σας, ο οποίος ως υπεύθυνος και αρμόδιος, θα καθορίση αν ο κατηχούμενός σας θα γίνη δεκτός στην Ορθόδοξο Εκκλησία δια του αγίου βαπτίσματος ή μόνον δια του μύρου. Εκείνος θα εξετάση αν το βάπτισμά του έγινε εις το όνομα της αγίας Τριάδος, οπότε μπορεί κατ’ οικονομίαν να μη βαπτισθή, ή αν το δόγμα στο οποίο ανήκε δεν πίστευε στην αγία Τριάδα, γιατί υπάρχουν και τέτοιου είδους προτεστάνται, οπότε οπωσδήποτε πρέπει να βαπτισθή. Αυτή είναι η αρχή που γενικά ισχύει, αν και επίσημος και ομόφωνος απόφασις των Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν υπάρχει στο σημείο αυτό. Απαραίτητη όμως προϋπόθεσις για να γίνη η εισδοχή του στην Ορθόδοξο Εκκλησία είναι να του γίνη συστηματική κατήχησις πριν από το βάπτισμα από σας και από ένα θεολόγο κληρικό, είτε στην γλώσσά του είτε στα ελληνικά, αφού όμως πρώτα μάθη αρκετά καλά την γλώσσά μας, τόσο τουλάχιστον όσο χρειάζεται να κατανοή αυτά που του διδάσκετε. Εξετάσατε πριν από όλα και τις προθέσεις του αν είναι ειλικρινείς και η απόφασίς του να γίνη ορθόδοξος αν είναι ενσυνείδητη, σταθερή και αμετάκλητη. Σε περιπτώσεις σαν αυτή που αντιμετωπίζετε το κύριο μέλημά μας πρέπει να είναι να κάμωμε καλούς και αφοσιωμένους στην Εκκλησία μας πιστούς, που θα βαστάσουν επαξίως το όνομα του ορθοδόξου χριστιανού μέσα στο αλλόδοξο περιβάλλον που θα ζήσουν και όχι πολλούς, αλλά χλιαρούς στην ομολογία της ορθοδόξου πίστεως.
Από το βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., Ιωάννου Μ. Φουντούλη: Απαντήσεις εις Λειτουργικάς απορίας. Τόμος Α’. ΣΤ’ έκδοσις.
Εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι, 1991.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
