Πράξεις των Αποστόλων: Κεφ. ΚΖ.6 – 13.
Διαπλεύσαντες και Παμφυλίαν, κατήλθομεν εις Μύρα της Λυκίας. Κακεί ευρών ο εκατοντάρχης πλοίον Αλεξανδρίνον, πλέον εις την Ιταλίαν, ενεβίβασεν ημάς εις αυτό. Εν ικαναίς δέ ημέραις βραδυπλοούντες και μόλις γενόμενοι κατά την Κνίδον, μή προσεώντος ημάς του ανέμου, υπεπλεύσαμεν την Κρήτην κατά Σαλμώνην, μόλις τε παραλεγόμενοι αυτήν, ήλθομεν εις τόπον τινά καλούμενον Καλούς λιμένας, ώ εγγύς ήν πόλις Λασαία. Ικανού δέ χρόνου διαγενομένου και όντος ήδη επισφαλούς του πλοός, δια το και την νηστείαν ήδη παρεληλυθέναι, παρήνει ο Παύλος λέγων αυτοίς: «άνδρες, θεωρώ ότι μετά ύβρεως και πολλής ζημίας ου μόνον του φόρτου και του πλοίου, αλλά και των ψυχών ημών, μέλλειν έσεσθαι τον πλούν». Ο δέ εκατοντάρχης, τω κυβερνήτη και τω ναυκλήρω επείθετο μάλλον ή τοις υπό του Παύλου λεγομένοις. Ανευθέτου δέ του λιμένος υπάρχοντος προς παραχειμασίαν, οι πλείους έθεντο βουλήν αναχθήναι κακείθεν, εί πως δύναιντο, καταντήσαντες εις Φοίνικα, παραχειμάσαι, λιμένα της Κρήτης βλέποντα κατά λίβα και κατά χώρον. Υποπνεύσαντος δέ νότου, δόξαντες της προθέσεως κεκρατηκέναι, άραντες άσσον, παρελέγοντο την Κρήτην.
Απόδοση.
Κι αφού διασχίσαμε την ανοιχτή θάλασσα της Παμφυλίας, φθάσαμε στα Μύρα της Λυκίας.
Εκεί ο εκατόνταρχος βρήκε ένα πλοίο από την Αλεξάνδρεια που θα πήγαινε στην Ιταλία, και μας επιβίβασε σ’ αυτό.
Επειδή όμως ήταν αντίθετος ο άνεμος, για αρκετές ημέρες πλέαμε αργά, κι έτσι με πολύ κόπο φθάσαμε κοντά στην Κνίδο, που βρίσκεται απέναντι από τη Ρόδο και την Κω. Κι επειδή δεν μας το επέτρεπε ο άνεμος, δεν πλεύσαμε κατευθείαν προς τα δυτικά, αλλά κατά μήκος της νότιας ακτής της Κρήτης, αφού περάσαμε κοντά από το ακρωτήριο Σαλμώνη, το οποίο βρίσκεται απέναντι από την Κάσο.
Πλέοντας με πολλή δυσκολία κοντά στις ακτές της Κρήτης, ήλθαμε σε κάποιο τόπο που ονομάζεται «Καλοί Λιμένες», κοντά στο οποίο ήταν κάποια πόλη που λεγόταν Λασαία.
Μέχρι όμως να φτάσουμε εκεί, πέρασε αρκετός χρόνος, και ήταν πλέον επικίνδυνο το ταξίδι από τη θάλασσα, καθώς μάλιστα είχε περάσει πια και η περίοδος της φθινοπωρινής νηστείας των Ιουδαίων και σύντομα θα αντιμετωπίζαμε τις τρικυμίες του Νοεμβρίου. Γι’ αυτό ο Παύλος συμβούλευε όσους ήταν επάνω στο πλοίο
και τους έλεγε: Άνδρες, αντιλαμβάνομαι ότι το ταξίδι μας μέσα στη θάλασσα πρόκειται να γίνει με μεγάλη ταλαιπωρία και με μεγάλο κίνδυνο απωλείας όχι μόνο του φορτίου και του πλοίου, αλλά και της ζωής μας.
Ο εκατόνταρχος όμως έδειχνε περισσότερη εμπιστοσύνη στον κυβερνήτη του πλοίου και στον ιδιοκτήτη του, παρά στα όσα έλεγε ο Παύλος.
Κι επειδή το λιμάνι ήταν ακατάλληλο για να περάσουν εκεί το χειμώνα, οι περισσότεροι πήραν την απόφαση να αποπλεύσουν από τους Καλούς Λιμένες στο ανοιχτό πέλαγος, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να φθάσουν στο λιμάνι του Φοίνικα και να περάσουν εκεί το χειμώνα τους, προστατευμένοι από τις μεγάλες τρικυμίες των νότιων και των δυτικών ανέμων. Διότι το λιμάνι αυτό της Κρήτης βρίσκεται κάτω από τις πλαγιές ενός λόφου που είναι στραμμένος προς το νοτιοδυτικό και βορειοδυτικό άνεμο.
Έτσι λοιπόν κάποια ώρα που άρχισε να πνέει ελαφρά νότιος άνεμος, νόμισαν ότι μπορούσαν να πραγματοποιήσουν με ασφάλεια το σχέδιό τους. Κι αφού σήκωσαν τις άγκυρες, έπλεαν πλέον όσο το δυνατόν πιο κοντά προς τις ακτές της Κρήτης.
Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοση Παναγίωτου Τρεμπέλα.
