Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα. Έχει και ψυχή. Και όταν το σώμα παύει να υπάρχει, η ψυχή εξακολουθεί να ζει. Αλλά χωρίς το σώμα, είναι σαν γυμνή. Όταν χωρίζεται από το σώμα, αισθάνεται σαν να ξεγυμνώνεται. Και μέχρι την Δευτέρα Παρουσία, αισθάνεται φτωχότερη. Και γι’ αυτό, η κάθε ψυχή μέχρι την Δευτέρα Παρουσία «προσδοκά ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».
Λέγει ο πανεύφημος απόστολος Παύλος: Το σώμα μας είναι το σπίτι της ψυχής μας εδώ στην γη. Όταν θα φύγουμε από τη ζωή αυτή, ο Θεός θα μας δώσει για την ψυχή μας ένα άλλο σπίτι στον ουρανό, ένα σπίτι που δεν θα χτιστή «με χέρια ανθρώπου». Αυτό περιμένουμε. Αυτό θα είναι η μεγάλη μας αμοιβή. Γι’ αυτό μιλάμε, όταν λέμε το «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών» (Βλ. Β’ Κορ. 5, 1-4).
Η αχειροποίητη αυτή οικία μας, δεν θα είναι σαν το σώμα του Λαζάρου μετά την ανάστασή του: που ήταν πάλι σώμα θνητό. Θα είναι σαν το σώμα του Χριστού: που μετά την ανάσταση ήταν σώμα αθάνατο μεταπλασμένο σε αφθαρσία.
Γι’ αυτό ήρθε ο Χριστός στον κόσμο. Για να μας ελευθερώσει από την φθορά και από τον θάνατο. Και γι’ αυτό αναστήθηκε, για να χαρίσει και σε μας ανάσταση και ζωή: την δική Του ανάσταση και ζωή. Ήρθε στην γη για να μας σώσει.
Και σταυρώθηκε για μας. Και αναστήθηκε. Όχι με την δύναμη της ανθρωπίνης φύσης Του, αλλά με την δύναμη της θεότητάς Του. Αναστήθηκε αυτεξουσίως σαν Θεός, γιατί ήταν και Θεός! Γιατί, όπως λέγει ο άγιος απόστολος Παύλος: σ’ Αυτόν, στον Χριστό, κατοικούσε και κατοικεί «παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ. 2, 9). Νικιέται ο Θεός; Περιορίζεται ο Θεός;
* * *
Σαν νεκρός κατέβηκε και ο Χριστός στον άδη. Αλλά σαν Θεός αθάνατος, καθείλε την δύναμη του άδη. Και ανέστη ως νικητής. Και έδωσε, και σε μας, ανάσταση και ζωή. Όχι γιατί το αξίζαμε. Όχι γιατί αυτή ήταν τάχα η φυσική πορεία της φύσης μας. Αλλά επειδή έτσι το θέλει.
Λέγει ο άγιος απόστολος Παύλος: Αν ένας και μόνο άνθρωπος αναστήθηκε εκ νεκρών, τολμάει άνθρωπος να ειπεί, ότι δεν γίνεται ανάσταση νεκρών; Αν έστω και ένας μόνο άνθρωπος, ο Χριστός, αναστήθηκε εκ νεκρών με την δύναμη του Θεού, τι εμποδίζει με τον ίδιο τρόπο να αναστηθούν και όλοι οι άλλοι άνθρωποι; Μήπως έπαυσε να το θέλει ο Θεός; Μήπως γέρασε και δεν θα το μπορεί πια ο Θεός;
Αρχή και Απαρχή ο Χριστός. Έπειτα οι του Χριστού: οι χριστιανοί. Πότε; Εν τη παρουσία Αυτού. Τότε θα έλθει. Αργεί; Περιμένετε. Η πίστη είναι αναμονή! Δεν μπορείτε να περιμένετε; Πίστη δεν έχετε!
Η Ανάσταση θα είναι ΔΩΡΟ του Χριστού. Δεν θα αναστηθούμε μόνοι μας! Μόνος του δεν αναστήθηκε ούτε ο Ιησούς. Και όπως το νεκρό σώμα του Ιησού το ανάστησε ο Θεός, με την δύναμή Του την θεϊκή, έτσι ο Θεός θα αναστήσει και εμάς• και θα μας πάρει όλους κοντά Του. Με το σώμα μας αυτό, με το οποίο Τον δοξολογούμε• και Τον προσκυνούμε. Και τηρούμε το θέλημά Του.
Από το Περιοδικό: Λυχνία, της Ι Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, 2006
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 11 Μαϊου 2017
