ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’
Η καθαρή κι απλή καρδιά, σε ανυψώνει μέχρι το θρόνο
του Θεού και σου χαρίζει απέραντη χαρά.
ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ τα φτερά που μπορούν να υψώσουν τον άνθρωπο πάνω από τη γη. Η καθαρότης και η απλότης της καρδιάς.
Πρέπει να είσαι απλός στις πράξεις σου, και καθαρός στις σκέψεις και τα αισθήματά σου. Με την καθαρή καρδιά θα αναζητάς τον Θεό, με την απλότητα θα Τον βρίσκης και θα Τον χαίρεσαι.
Όταν έχης απαλλαγεί από τις εσωτερικές κακίες και η ψυχή σου είναι ελεύθερη, όλα τα καλά έργα θα σου είναι εύκολα.
Όταν σκοπός σου είναι η ευεργεσία των αδελφών σου και η εκτέλεσις του θείου θελήματος, τότε η καρδιά σου θα πλημμυρίση από εσωτερική χαρά που μόνο η ελεύθερη από πάθη ψυχή, την χαρίζει.
Όταν η καρδιά σου είναι καθαρή, από όλα θα μπορής να ωφελήσαι και να διδάσκεσαι. Σ’ όλα τα δημιουργήματα, οσοδήποτε μικρά, θα βλέπης τότε, την άπειρη αγαθότητα του Θεού.
Τότε μόνο θα είσαι σε θέσι να κατανοήσης καλά τα πάντα, όταν είσαι πράγματι, αγαθός και καθαρός.
Η καθαρή καρδιά περνάει εύκολα τις πύλες του Ουρανού.
Ο άνθρωπος κρίνει τα εξωτερικά πράγματα, αναλόγως των εσωτερικών του διαθέσεων.
Αν πράγματι υπάρχη στον κόσμο η χαρά, μόνο ο καθαρός στην καρδιά άνθρωπος την απολαμβάνει. Κλήρος δε της πονηρής κι ακάθαρτης καρδιάς, είναι η λύπη και η στενοχώρια.
Κοντά στον Θεό θα γίνης ο νικητής της ζωής.
Εκείνος που επιστρέφει πράγματι στον Θεό, γίνεται άνθρωπος νέος.
Ο ψυχρός και μακράν του Θεού, φοβείται τα πάντα και αναζητεί την ανάπαυσι στα εξωτερικά πράγματα.
Όταν νικήσης τον εαυτό σου και βαδίζεις σταθερά το δρόμο του Θεού, τότε οι δυσκολίες δεν σε φοβίζουν. Τότε ο δρόμος σου γίνεται εύκολος.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
