Καταστροφικές λατρείες στην Αμερική (μια ιστορική αναδρομή) – Peggy Riley.

« Η παιδική μου ηλικία, τη δεκαετία του ’70 στην Καλιφόρνια, σφραγίστηκε από βίαιες και μακάβριες καταστροφικές λατρείες – σέκτες, μέσα στην παραζάλη της επανάστασης των χίπις και τη χαλάρωση των οικογενειακών δεσμών.
Ήμουν πέντε χρόνων όταν ο Charles Manson καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, για τις δολοφονίες που διεπράχθησαν από μέλη της σέκτας του «Οικογένεια Manson». Με τη χρήση ναρκωτικών και ύπνωσης καθοδηγούσε νεαρά και όμορφα κορίτσια οπαδούς του, να διαπράττουν δολοφονίες πλουσίων διασημοτήτων, ενώ αυτοαποκαλείτο μεσσίας.
Ήμουν στο Γυμνάσιο όταν τα πτώματα 914 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων 276 παιδιών, εντοπίστηκαν σε κοινόβιο στην Guyana της Νότιας Αμερικής, όπου ο περιβόητος Jim Jones είχε δημιουργήσει τη σέκτα του και υποσχόταν στους οπαδούς του έναν καινούργιο παράδεισο. Στη μαζική αυτή αυτοκτονία – δολοφονία, όλοι είχαν πάρει δηλητήριο ύστερα από οδηγίες του. Διερωτούμαι, πως είναι δυνατό ν’ ανήκεις σε τέτοια λατρεία, να υπακούς σε τέτοιο ηγέτη, όσο «χαρισματικός» και αν είναι.
Τα καραβάνια των «πιστών» οδηγούνταν στην άγρια Δύση. «Ιεραπόστολοι» και «προφήτες» διέδιδαν το λόγο του Θεού και έκτιζαν ουτοπικές κοινότητες μέσα στις οποίες, ασκώντας κάθε μορφή βίας πάνω στους οπαδούς τους, τους υπόσχονταν τη βέβαιη εκπλήρωση των ουτοπικών υποσχέσεών τους.
Οι Μορμόνοι σκαπανείς εγκαταστάθηκαν σε μια άγονη και έρημη περιοχή γεμάτη αλυκές. Η κοινοβιακή και ουτοπική οργάνωσή τους, διασπάστηκε λόγω της πολυγαμίας που εφάρμοζαν, ενάντια στους νόμους και το κράτος.
Οι πρόσφατες επιδρομές στο ράντσο του Warren Jeffs, αρχηγού της πολυγαμικής σέκτας των φονταμενταλιστών Μορμόνων, στο Τέξας, από το οποίο οι αρχές πήραν υπό την κηδεμονία τους 416 παιδιά που βρίσκονταν υπό την «εξουσία» του, μας θύμισαν παλιές μυστικοπαθείς κοινότητες, με νεαρές κοπέλες ντυμένες με μακριά φορέματα κλειστά μέχρι το λαιμό και μακριά μανίκια, παγιδευμένες από γενεά σε γενεά μέσα στην οργάνωση, ενώ οι άνδρες οπαδοί θα έπρεπε να έχουν πολλές συζύγους για να πετύχουν καλύτερη θέση στον παράδεισο.
Ένα δόγμα που παραδόθηκε από τον ιδρυτή της καταστροφικής λατρείας «Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών» (Μορμόνων), (Church of Jesus Christ of Latter Day Saints), Joseph Smith.
Στον μεταπολεμικό κόσμο, οι διάφορες θρησκευτικές λατρείες έχουν γίνει ακόμα πιο σκοτεινές και μακάβριες. Αρπάξαμε την ελευθερία μας σφιχτά στα δυο μας χέρια. Η αστικοποίηση έχει οδηγήσει σε απομόνωση, σε μια κοινωνία από ξεριζωμένους ανθρώπους που αναζητούν συντροφικότητα, αποξενωμένους από την οικογένεια που θα μπορούσε να τους συγκρατήσει ή να τους προστατεύσει.
Νέες λατρείες – σέκτες σχηματίζονται στις πόλεις, με τους οπαδούς να τρέχουν πίσω από νεοφανείς γκουρού (διδασκάλους) όπως ο Sun Myung Moon, o Mahareshi Mahesh Yogi, οι «πατέρες» Yod και David Moses Berg ή ο Werner Erhard.
Όλοι αυτοί, έχουν κατηγορηθεί για σειρά καταχρήσεων κάθε μορφής, σεξουαλικής, σωματικής, ψυχικής και οικονομικής. Δημιούργησαν τις ομάδες τους με μεθόδους που μοιάζουν με απαγωγές των μελών τους και διατηρήθηκαν μέσω της πλύσης εγκεφάλου των οπαδών τους.
Μέσα στις αλλόκοτες καταστροφικές λατρείες της «Νέας Εποχής», όπου
«χαρισματικοί» άνδρες συγκέντρωναν χαρέμια, τα ναρκωτικά αποτελούσαν τη μόνη διέξοδο… Σε κεντρικούς δρόμους των μεγαλουπόλεων, «λατρεύουν» τον «Άγιο Θάνατο» (La Santa Muerta), ενώ διάφορες άλλες σύγχρονες λατρείες εμφανίζονται και διαλύονται και όλο και περισσότεροι ψευτοδιδάσκαλοι (false gurus) παρουσιάζονται χρόνο με το χρόνο… οι οποίοι, μερικές φορές, φτάνουν μέχρι του σημείου να πιστεύουν ότι είναι θεοί…».
http://www.publishersweekly.com/pw/by-topic/industry-news/tip-sheet/article/56762-the-american-cult-a-history.html
Σχόλιο:
Τα πιο πάνω δεν είναι, δυστυχώς, απόσπασμα από κάποιο μυθιστόρημα της συγγραφέως, εμπνευσμένο έστω από πραγματικά γεγονότα. Ακόμα χειρότερα, δεν είναι, δυστυχώς, περιγραφή μιας κατάστασης που επικρατεί μόνο στην Αμερική. Και φυσικά, η συγγραφέας, δεν δίνει εδώ πλήρη κατάλογο με τις καταστροφικές λατρείες στη χώρα της, που είναι αμέτρητες.
Μετοίκησαν οι άνθρωποι σε νέα γη, αλλά δεν πήραν μαζί τους τον Χριστό. Οι καρδιές τους παρέμειναν άδειες. Η ανθρώπινη καρδιά, όμως, φοβάται το άδειασμα και το κενό. Είναι αδύνατο η καρδιά να μένει χωρίς περιεχόμενο. Όταν εμείς εξοστρακίζουμε το αγαθό Πνεύμα, τη θέση του την καταλαμβάνει το πονηρό πνεύμα. Στοιβαγμένοι στις μεγαλουπόλεις ή απομονωμένοι σε έρημα ράντσα, ζουν αλλά… Ζωή δεν έχουν. Θέλουν να πιστεύουν, αλλά δεν γνωρίζουν την αληθινή πίστη. Υπερασπίζονται την ελευθερία τους, αλλά καταστρατήγησαν την Ελευθερία που τους δόθηκε ως δώρο από τον Θεό και «ελεύθερα» Τον κατήργησαν. Παρέμειναν έτσι έρμαια στην καταδυνάστευση του κάθε επιτήδειου «χαρισματικού» εκμεταλλευτή.
Ακόμα πιο τραγικό, είναι το φαινόμενο ν’ ακολουθούν τους διάφορους γκουρού και ψευτοδιδασκάλους. Ορθόδοξοι Χριστιανοί, βαπτισμένοι, αρνούμενοι τον Διδάσκαλο.
Ας προσέξουμε αδελφοί μου! Είμαστε δικοί Του. Θυσιάστηκε για μας. Μας εξαγόρασε με το Αίμα Του. Αν δεν είμαστε σταθεροί, αν η ζωή μας δεν είναι σύμφωνη με τις εντολές Του, αν, αλλοίμονο είμαστε χλιαροί, θα πλανηθούμε. Μας προειδοποίησε ο ίδιος ο Κύριος: «Θα παρουσιαστούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες… για να παραπλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα και τους εκλεκτούς. Ιδού, σας το προείπα». (Ματθ. 24, 24-25). Στώμεν καλώς.
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Ενημέρωσις», ενημερωτικό δελτίο της Ιεράς Μονής Τροοδιτίσσης, Μάϊος-Ιούλιος 2013, Αρ. τεύχους 28-30, Σελ. 243-245.

Η/Υ επιμέλεια Νεκταρίας Κυριακούλη.

Κατηγορίες: Άρθρα, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.