Τη ΚΘ. του Αυτού μηνός (Απριλίου), μνήμη και του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Καλοκτένους, Μητροπολίτου Θηβών, του Νέου Ελεήμονος.
Αρχαγγελικώς ομιλών τη Παρθένω,
Το χαίρε ακούεις παρ’ αυτής, Ιωάννη.
Πτωχούς ελεών ο νέος Ελεήμων,
Μισθόν λαμβάνει μη κενούμενον πλούτον.
Εικάδι ενάτη ο νέος Ελεήμων,
Έλαβε πότμον ειρηναιον Ιωάννης.
Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη κατά τα μεσά του 12ου αιώνα, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς, τον Κωνσταντίνο Καλοκτένη και τη Μαρία, οι οποίοι τον ανέθρεψαν εν πάση παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Από μικρός έδειξε κλήση στα θεία και υπήρξε άριστος μαθητής. Όταν μεγάλωσε έγινε μοναχός και μόναζε σε κάποια Μονή της Κωνσταντινούπολης. Από εκεί τον εξέλεξαν, για τις μεγάλες του ικανότητες και αρετές, Μητροπολίτη Θηβών και Έξαρχο πάσης Βοιωτίας.
Ως Μητροπολίτης διοίκησε άψογα το ποίμνιο του. Έκτισε Εκκλησίες και ανακατασκεύασε τις παλαιότερες που ήταν κατεστραμμένες από τους βαρβάρους, ανέπτυξε αρδευτικά έργα για τις καλλιέργειες του τόπου, ανέπτυξε το εμπόριο και έδωσε δουλειά σε πολλούς κατοίκους της περιοχής του και γενικά αναβάθμισε πολύ τη Μητρόπολη του. Εκείνο όμως που τον κάνει ακόμα πιο ανώτερο, ήταν η μεγάλη ελεημοσύνη που καλλιεργούσε προς τους φτωχούς και τα ορφανά.
Ο Άγιος Ιωάννης συμμετείχε το έτος 1166 στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, στην οποία προήδρευσε ο ίδιος ο αυτοκράτορας. Από τα πρακτικά αυτής της Συνόδου, διασώζεται η θεολογική διδασκαλία του Αγίου: «Ερωτηθείς ο Θηβών Ιωάννης είπεν: Επεί τον Υιόν συγκτίστην και συνδημιουργόν τω Πατρί οίδα: δι’ Αυτού γαρ και τους αιώνας εποίησεν, ίσον έχω Τούτον τω Πατρί. Επεί δ’ είπεν ότι ο Πατήρ μου μείζων μου εστι, και ετυπώθη τη προτεραία κατεξετασθήναι, πως τινες των Αγίων προσέθεντο. Και κατά το ανθρώπινον νοώ τούτο ειρήσθαι παρ’ Αυτού, δια την ταπείνωσιν και την άκραν συγκατάβασιν προς την φύσιν την ανθρωπίνην ην προσελάβετο, καθ’ ην παραπλησίως ημίν σαρκός και αίματος κεκοινώνηκεν». Η μαρτυρία αυτή είναι πολύ σημαντική, διότι αποδεικνύει τη μεγάλη θεολογική κατάρτιση και τη βαθιά πίστη του Αγίου.
Έτσι ευεργετώντας αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά στην πόλη των Θηβών της Βοιωτίας, της οποίας είναι και αυτός ποληούχος.
Απολυτίκιον Ήχος Δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ μέσης τον Κύριον, επιποθήσας ψυχής, τα ρέοντα έφυγες, και επιπόνω ζωή, την σάρκα εξέτηξας• έσπευσας Ιεράρχα, Βοιωτών Ιωάννη, φίλος Χριστού γενέσθαι, δια οίκτον πενήτων• διο και νέος ελεήμων, εκλήθης μακάριε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη υπερμάχω.
Της Εκκλησίας του Θεού σοφέ τους οίακας, επιστημόνως χειρισθείς ταύτην ακύμαντον, διεχήρησας μακάριε Ιωάννη, τας ζαλώδεις καταιγίδας εκκρουσάμενος, και βιαίας τρικυμίας των αιρέσεων• όθεν κράζω Σοι• Χαίροις, Πάτερ πανεύσπλαγχνε.
Ο Οίκος
Άγγελος σαρκοφόρος, επί γης ανεφάνης, την φλόγα της σαρκός κατασβέσας• και τα θανατηφόρα Σατάν, και πυρφόρα βέλη κραταιώς Όσιε, συνέτριψας• δια τούτο Σοι κράζω Ιωάννη ταυτά:
Χαίρε, ποιμήν λογικών προβάτων•
Χαίρε, λιμήν των εν ζάλη του βίου.
Χαίρε, των πενήτων τροφή αδαπάνητε•
Χαίρε, των Οσίων απάντων εφάμιλλε.
Χαίρε, ότι διεσκέδασας την ομίχλην των παθών•
Χαίρε, ότι κατεφώτισας τας καρδίας των πιστών.
Χαίρε, του Βυζαντίου ο θεοφυτος κλάδος•
Χαίρε, της Βοιωτίας ο σεπτός Ιεράρχης.
Χαίρε, λαμπρόν Θεού ενδιαίτημα•
Χαίρε, σεπτόν Ναού εγκαλλώπισμα.
Χαίρε, γυμνών αναπήρων τε σκέπη•
Χαίρε, Θηβών μέγα κλέος και στύλε,
Χαίροις, Πάτερ πανεύσπλαγγνε.
Μεγαλυνάριον
Των Αρχιερέων η καλλονή, και των εν κινδύνοις, αντιλήπτωρ και βοηθός: Χαίροις ο το χαίρε, παρά της Θεοτόκου, λαβών ω Ιωάννη, Θηβών το καύχημα.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
Παράβαλε και:
29 Απριλίου, μνήμη και του Οσίου Ιωάννου του Καλοκτένους: Βίος.
29 Απριλίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου και της Παρθενομάρτυρος Κερκύρας: Συναξάριον, Ακολουθία.
