Εγκωμιαστικός λόγος εις τον άγιον και πανένδοξον μεγαλομάρτυρα του Χριστού, Δημήτριον – Συμεών μοναχου και φιλοσόφου.

Φίλοι του μάρτυρα, σήμερα μας συγκέντρωσε ο σπουδαίος ανάμεσα στους αγωνιστές του Χριστού Δημήτριος, ο αληθινός πολιούχος και θερμότατος προστάτης μας, προσφέροντάς μας τους άθλους του σε πνευματικό συμπόσιο. Ότι ήταν λοιπόν ξεχωριστός ο άνθρωπος και υπερείχε απ’ όλους τους άλλους σε δύο πράγματα, στη γενιά και την ευημερία της φύσης, καθώς και στη σύνεση των θείων και τη δόξα των ανθρώπινων, είναι φανερό από πολλά, που το δείχνουν καθαρά, όλα όσα σχετίζονται μ αυτόν, ότι ήταν όμως και στους άθλους ασυναγώνιστος, το επιβεβαιώνουν αυτά που βλέπουμε. Ποιά τιμή λοιπόν τόσο μεγάλη και υπέροχη, και χοροστάσια με τη συμμετοχή όλου του λαού και άσματα γεμάτα χάρη, του έχουν αποδώσει ακόμη και οι ίδιοι οι βασιλιάδες περισσότερο από κάθε άλλον; Και αν αυτά που τελούμε εδώ για τα μαρτύρια και τους άθλους του, που έκανε για χάρη του Χριστού, τον αποδεικνύουν τόσο σπουδαίο και λαμπρό, πόσο σπουδαίο θα τον αναδείξει η ευτυχία του στους ουρανούς; Επειδή λοιπόν είναι νικητής σε κάθε λόγο, δεν είναι καθόλου άξιο απορίας αν θα κατανικήσει και τους δικούς μας επαίνους. Από εδώ λοιπόν θα αποδειχτεί πολύ περισσότερο άξιος θαυμασμού, γιατί υστερούν όλοι, λόγω της ανωτερότητας της δόξας του και θα δοξαστεί περισσότερο, γιατί μειονεκτούν όλοι μετά από αυτόν.
Θα αδιαφορήσουμε λοιπόν για ένα τόσο σπουδαίο θέμα, αν και έχουμε ανταποκριθεί πιο αργά από τον κατάλληλο χρόνο και για να μη φανούμε κατώτεροι από τους προηγούμενους ομιλητές του μάρτυρα; Τόσο πολύ θα διστάσουμε, ώστε να νομίζουμε ότι με το να μην τον εγκωμιάζουμε τιμούμε περισσότερό τους εαυτούς μας και καθαγιάζουμε τη γλώσσα; Σε καμιά περίπτωση. Και αυτό λοιπόν, το ότι δεν επαρκούν οι λόγοι για την αξία εκείνου και υποχωρούν μπροστά στο μεγαλείο του, αποτελεί μεγάλη φιλοδοξία για όσους τον επαινούν. Τόσο μεγάλη δόξα είναι ο έπαινος του μάρτυρα…

Εγκωμιαστικός λόγος εις τον άγιον και πανένδοξον μεγαλομάρτυρα του Χριστού, Δημήτριον – Συμεών μοναχου και φιλοσόφου.zip

πηγή: Άγιος Δημήτριος, Εγκωμιαστικοί λόγοι Επιφανών Βυζαντινών λογίων, Εκδ. ΖΗΤΡΟΣ, 2004

Η/Υ ΠΗΓΗ:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/agios_megalomartys_dhmhtrios_myroblyths.htm

Παράβαλε και:
26 Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου και του γενομένου μεγάλου σεισμού: ο Μέγας Δουξ, υμνολογική εκλογή.
Πατερικόν Εγκώμιον στον πολιούχο της Θεσσαλονίκης – Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκιον εις έκαστον σεισμόν και εμπρησμόν.
26 Οκτωβρίου, μνήμη του γενομένου μεγάλου σεισσμού και του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου: παρακλητικός κανών, τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και η βουλγαρική επιβουλή (26 Οκτωβρίου 1912) .
Εγκώμιον εις τον Άγιον και ένδοξον Μεγαλομάρτυρα του Χριστού, Δημήτριον – του Οσίου Πατρός ημών Νεοφύτου του εγκλείστου.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.