Τα γράφουμε εγκαίρως για να τα υπενθυμίσουμε σ’ όσους εξακολουθούν να αντιστέκονται στην οξύτατη αντίχριστη ψευδοφιλοσοφία. Σ’ όσους αντιμετωπίζουν γενναία την προκλητική αναίδεια ορισμένων τεταρτοεξουσιαστών, που αρνούνται να αποδεχτούν το αυτονόητο• Οτι δηλαδή δεν είναι τέχνη ο,τι προβάλλει την «ατιμοποιόν αμαρτίαν» (Μ. Βασίλειος). Και ότι η δεοντολογία δεν είναι λογοκρισία και «ιερά εξέταση», όπως αρέσκονται να πιπιλίζουν την καραμέλα αυτή.
Και εξηγούμαστε. Καθε μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, ιδιαίτερα Χριστούγεννα και Πασχα, σκοτεινοί άνθρωποι ανοίγουν τα απύλωτα στόματά τους. Προβάλλουν αναίσχυντα στη γυάλινη οθόνη ή βουτούν την πέννα τους στο βούρκο της αθεΐας και της αντίχριστης υποκουλτούρας, για να πολεμήσουν τον Αγιον των αγίων, τον Σωτήρα του κόσμου, και να υπηρετήσουν τον Αντίχριστο, που ματαιοπονεί πολεμώντας αιώνες τώρα τον Κυριο Ιησού Χριστό. Οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο δεμένοι με το αφεντικό τους, ώστε τον διακονούν «πιστώς και ευόρκως» με ένα αμοραλισμό, που οι ίδιοι τον θεωρούν ιδιοφυή! Ενῶ όσοι διαθέτουν κοινόν νου, αντιλαμβάνονται ότι έχουν μπροστά τους μια οπισθοδρομική κενολογία και τίποτε περισσότερο.
Τον Απρίλιο του 2008 αθηναϊκή εφημερίδα του δήθεν «προοδευτικού χώρου», ποντάροντας μόνο στη διαφήμιση και στο κέρδος — δώρα του Μαμμωνά — πρόσφερε την Κυριακή των Βαΐων στούς αναγνώστες της σε dvd ο,τι μπόρεσε να καταγράψει στο χαρτί με την αρρωστημένη φαντασία του, αντίχριστος και αμοραλιστής συγγραφέας και ο,τι ανέβασε στην οθόνη ο αμερικανο-εβραίος σκηνοθέτης Σκορτζέζε. Δηλαδή το έργο «Τελευταίος πειρασμός».
Φιλος καθηγητής μας έστειλε την καθόλα αξιοπρεπή και τίμια διαμαρτυρία, που έστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην εν λόγω εφημερίδα. Εγραφε•
Ως αναγνώστης της εφημερίδας σας, στέλλω αυτό το e-mail για να διαμαρτυρηθώ για την προσφορά που έχετε προαναγγείλει, της ταινίας του Μ. Σκορτσέζε « Ο τελευταίος πειρασμός». Θα ήθελα να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για δύο βασικούς λόγους• ο πρώτος αφορά τον χρόνο που επιλέχθηκε, Κυριακή των Βαΐων, ιδιαίτερα ενοχλητικό ως επιλογή, αφού οι πιστοί Χριστιανοί αυτές τις ημέρες βιώνουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα Παθη του Χριστού. Ο δεύτερος αφορά το ζήτημα της καλλιτεχνικής ελευθερίας και των απόψεων που διατυπώνονται γύρω από αυτήν. Η καλλιτεχνική ελευθερία δεν τίθεται υπεράνω των υπολοίπων μορφών ελευθερίας, όπως κάποιοι συνηθίζουν να λένε. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε με την ίδια λογική για κάποιους η θρησκευτική ελευθερία είναι υπέρτατη ελευθερία. Για άλλους η πολιτική κ.ο.κ. Με αυτό το σκεπτικό όμως ήδη παζαρεύουμε την ίδια την έννοια της ελευθερίας. Η ελευθερία του ενός είναι όρος και προϋπόθεση της ελευθερίας του άλλου. Συνεπώς απαιτείται σεβασμός στην ιδιαίτερη ευαισθησία εκείνων που ενοχλούνται από την αμφισβήτηση της Θεανθρώπινης φύσης του Χριστού. Ως αναγνώστης του “Βηματος” επί δύο δεκαετίες και θεωρώντας την εφημερίδα σας έγκριτη (παρά τις όποιες κατά καιρούς ιδεολογικές διαφωνίες), σας γνωστοποιώ ότι στην περίπτωση που προσφέρετε το εν λόγω dvd θα διακόψω την ανάγνωση της εφημερίδας σας. Ως εκπαιδευτικός δε (φιλόλογος) θα σταματήσω να την προτείνω στούς μαθητές μου ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω των άρθρων και των επιφυλλίδων που περιλαμβάνει, ιδιαίτερα βοηθητικών στο μάθημα της έκθεσης.
Ελπίζω και εύχομαι (λαμβάνοντας υπόψη και τη δυσαρέσκεια πλήθους άλλων αναγνωστών σας) να υπάρξει σχετική επανεξέταση του θέματος. Σας ευχαριστώ.
Μαριος Μιχαηλίδης, Φιλόλογος
Ιδού και η απάντηση της εφημερίδας•
Κυριε Μιχαηλίδη,
Η Διεύθυνση Συνταξης έλαβε την επιστολή σας και εκτιμά ιδιαιτέρως τις απόψεις σας. Λυπούμαστε διότι, για τεχνικούς λόγους, δεν είναι δυνατόν να εξετασθεί το ενδεχόμενο μη κυκλοφορίας του συγκεκριμένου dvd κατά τη συγκεκριμένη ημέρα.
Εσείς όμως έχετε τη δυνατότητα κατά την προσεχή Κυριακή, όπως άλλωστε και οποιαδήποτε άλλη Κυριακή του μήνα, στην περίπτωση που δεν σας ενδιαφέρουν οι ειδικές προσφορές της εφημερίδας, να ζητήσετε από τον εφημεριδοπώλη σας τη βασική έκδοση του Βηματος της Κυριακής, που πωλείται αντί δύο ευρώ και περιλαμβάνει τα δύο περιοδικά ΒΗΜΑgazino και TVguide.
Κατά τα λοιπά η Συνταξη κατανοεί την αντίδρασή σας, σας παρακαλεί όμως να δεχθείτε ότι υπάρχουν και άλλες απόψεις που πρέπει να είναι σεβαστές, ιδίως όταν δεν πρόκειται περί προβολής ιδεών και συνθημάτων, αλλά περί καλλιτεχνικών έργων. Θα ήταν απογοητευτικό να επιστρέφαμε στην εποχή που όργανα της Ιεράς Εξέτασης κατάστρεφαν πίνακες και άλλα έργα τέχνης όπου απεικονίζονταν γυμνά ανθρώπινα μέλη.
Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον.
Από την Γραμματεία Συνταξης.
Και ο αποστολέας της επιστολής ανταπάντησε•
Ελαβα την απάντησή σας και ευχαριστώ. Λυπούμαι πολύ για δύο λόγους. Ο πρώτος αφορά στο γεγονός ότι δεν αναφέρεστε στο δια ταύτα, δηλαδή στο ζήτημα της ελευθερίας και του σεβασμού στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του οποιουδήποτε. Βεβαίως και πρέπει να είναι σεβαστές οι άλλες απόψεις, φτάνει όμως και αυτές με τη σειρά τους να μην προσβάλλουν… Ο δεύτερος αφορά στην αναγωγή που κάνετε στην Ιερά Εξέταση. Νομίζω ότι είναι εντελώς κοινότοπη, αλλά και δε συνιστά σε καμία περίπτωση ουσιαστικό επιχείρημα… Αναρωτιέμαι• η εφημερίδα σας θα έδινε ποτέ ως προσφορά στούς αναγνώστες της τούς «Σατανικούς στίχους» του Σ. Ρουσντί τις ημέρες του Ραμαζανιού;
Ετσι αντέδρασε η έξυπνα κρυπτόμενη σύνταξη της εφημερίδας, δια της Γραμματείας της, μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ετσι, στη «ζούλα», στα «μουλλωχτά» για να μη γίνει γενικότερα γνωστή η αντίθετη άποψη. Ανάλογη τύχη είχαν και άλλες παρόμοιες διαμαρτυρίες προς την κατ’ ευφημισμόν «δημοκρατική» εφημερίδα, που της είχαν σταλεί για το ίδιο θέμα.
Την ίδια τακτική θα ακολουθήσουν και φέτος οι αργυρώνητοι σταρ της δήθεν προοδευτικής κουλτούρας, που δουλεύουν στα οργανωμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, του τύπου ή της τηλεοράσεως; Βεβαίως υπάρχουν και δημοσιογράφοι με ήθος, αξιοπρέπεια, συνείδηση ευθύνης, γνήσιους προβληματισμούς. Ομως είναι προφανές ότι έχει δημιουργηθεί τόσο στον έντυπο, όσο και στον ηλεκτρονικό χώρο «ένας πραγματικός δημοσιογραφικός βούρκος, ο οποίος κυριολεκτικά αποβλακώνει και μολύνει την ελληνική κοινωνία» (βλ. άρθρο του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου, « Η δημοσιογραφία πνέει τα λοίσθια», εφημ. « Εστία», 22.1.2008, σελ. 1). Ευτυχώς όμως υπάρχουν και πολίτες που δεν ανέχονται την εξαπάτηση. Ας μη τούς υποτιμούν λοιπόν τα πληρωμένα φερέφωνα των δημοσιογραφικών οργανισμών.
Εν τω μεταξύ, όσοι πολεμούν τον Χριστό και την Εκκλησία Του, από όπου και αν κατευθύνονται, όσο ισχυρούς προστάτες κι αν έχουν κατά κόσμο, ας μη λησμονούν τις ακόλουθες διαχρονικές αλήθειες.
α) Μπορεί να γράφουν, να μιλούν και να βρίζουν το πανάγιο πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού, όμως τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Χριστός.
β) Οσα επικοινωνιακά βεγγαλικά κι αν πετάξουν κι όσους αχαλίνωτους διθύραμβους ψεύδους κι αν συντάξουν, «η αλήθεια μένει και ισχύει εις τον αιώνα και ζη και κρατεί εις τον αιώνα του αιώνος» (Α´ Εσδρ. δ´ 38). Η δε αλήθεια είναι ο Χριστός ( Ιω. ιδ´ [14] 6).
γ) Με τον πόλεμό τους, δε ζημιώνεται η πίστη του Χριστού• τη ζημιά την παθαίνουν οι ίδιοι, κι αυτό δεν θα αργήσουν να το διαπιστώσουν. Τότε όμως θα είναι αργά. Αν αμφιβάλλουν, ας διαβάσουν τον 36ο (λστ´) Ψαλμό και ειδικότερα τους στιχ. 9-10, 35-36 και 38.
Και μια υπόμνηση σε όσους διεκδικούν ζηλότυπα τη διαδοχή των Αποστόλων και έχουν ταχθεί να είναι «εις τόπον και τύπον Χριστού»• Οταν η Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, βάλλεται και αντιμετωπίζει την μήνι των οργάνων του Αντιχρίστου, ας μη λησμονούν ότι έχουν χρέος να αγρυπνούν.
Εμείς δε οι άλλοι, ο λαός του Θεού, ας μη δίνουμε σημασία στις φωνασκίες των εχθρών της πίστεως, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Ας αφήσουμε τα ευτελή προϊόντα της υποκουλτούρας τους να κρέμονται στα αζήτητα των περιπτέρων για να αυξάνουν τη σοδειά των … παλιοχαρτάδων• πρέπει να ζήσουν κι αυτοί…
Παράλληλα ας προσευχόμαστε για αυτούς που πολεμούν με τόσο φθηνό τρόπο την αλήθεια και το φως. Παντοτε υπάρχουν περιθώρια μετανοίας. Είναι τραγικοί άνθρωποι. Ματαιοπονούν. Κανουν το παν για να ρίξουν, όπως νομίζουν, τον Χριστό στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Πετυχαίνουν όμως το αντίθετο. Διότι με όσα λένε, όσα γράφουν, όσα σκηνοθετούν, γίνονται αφορμή να δοξάζεται το όνομά Του, να λαμπρύνεται η Εκκλησία Του και να καταισχύνεται ο Αντίχριστος.
ν.π.β.
Από το περιοδικό: «Η δράση μας», τεύχος Νοεμβρίου 2008.
