Ο Γέρο – Θεοφύλακτος υπήρξε μία αγία μορφή στον χώρο των ουρανοπολιτών της αγιορείτικης Σκήτης του Αγίου Βασιλείου. Μία ημέρα βρήκε έξω από την καλύβη του ένα ζαρκάδι με σπασμένο το πόδι του. Το πλησίασε και του μίλησε συμπονετικά, σαν να μιλούσε σε άνθρωπο:
-Κάθησε να σου δέσω το σπασμένο ποδαράκι σου, για να γίνης καλά! Του είπε.
Το ζαρκάδι έκανε υπακοή και κάθησε ήρεμα κοντά του. Ο Γέροντας πήρε δύο καλάμια και μία λουρίδα πανί για επίδεσμο και έδεσε το σπασμένο πόδι του ζαρκαδιού. Μετά το χάϊδεψε ευσπλαγχνικά και του είπε:
-Πήγαινε τώρα, καλό μου, στην ευχή της Παναγίας και να έρθης μετά από τριάντα ημέρες να σου το λύσω.
Πράγματι, δεν πέρασε η προθεσμία που είχε καθορίσει ο Γερο – Θεοφύλακτος και το ζαρκάδι παρουσιάστηκε μπροστά στην καλύβη του. Του έλυσε τον επίδεσμο και το ζαρκάδι, τελείως θεραπευμένο, γονάτισε μπροστά του, σε ένδειξι ευγνωμοσύνης. Μετά έφυγε τρέχοντας προς το δάσος.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΕΝΑΓΙΑΣ
Φωνή αδελφού μου;
ιδού ούτος ήκει πηδών επί τα όρη, διαλλόμενος επί τους βουνούς.
Όμοιός εστίν αδελφιδός μου τη δορκάδι ή νεβρώ ελάφων επί τα όρη Βαιθήλ.
Ιδού ούτος οπίσω του τοίχου ημών παρακύπτων δια των θυρίδων, εκκύπτων δια των δικτύων.
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 2:8-9
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
