Το δέκατον Αναστάσιμον εωθινόν Ευαγγελικόν Ανάγνωσμα του όρθρου.
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: ΚΑ.1 – 14.
Τω καιρώ εκείνω, εφανέρωσεν εαυτόν ο Ιησούς τοις μαθηταίς Αυτού, επι της θαλάσσης της Τιβεριάδος. Εφανέρωσε δέ ούτως. Ήσαν ομού Σίμων Πέτρος, και Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος, και Ναθαναήλ ο απο Κανά της Γαλιλαίας, και οι του Ζεβεδαίου, και άλλοι εκ των μαθητών αυτού δύο. Λέγει αυτοίς Σίμων Πέτρος: «υπάγω αλιεύειν». Λέγουσιν αυτώ: «ερχόμεθα και ημείς ΣΥΝ σοί». Εξήλθον και ανέβησαν εις το πλοίον ευθύς, και εν εκείνη τη νυκτί επίασαν ουδέν. Πρωϊας δέ ήδη γενομένης, έστη ο Ιησούς εις τον αιγιαλόν. Ου μέντοι ήδεισαν οι μαθηταί ότι Ιησούς εστι. Λέγει ούν αυτοίς ο Ιησούς: «παιδία, μή τι προσφάγιον έχετε»? Απεκρίθησαν αυτώ: «ού». Ο δέ είπεν αυτοίς: «βάλετε εις τα δεξιά μέρη του πλοίου το δίκτυον, και ευρήσετε.» Έβαλον ούν, και ουκέτι αυτό ελκύσαι ίσχυσαν απο του πλήθους των ιχθύων. Λέγει ούν ο μαθητής εκείνος, όν ηγάπα ο Ιησούς, τω Πέτρω: «ο Κύριός εστί». Σίμων ούν Πέτρος ακούσας ότι ο Κύριός εστι, τον επενδύτην διεζώσατο, ήν γάρ γυμνός, και έβαλεν εαυτόν εις την θάλασσαν. Οι δέ άλλοι μαθηταί τω πλοιαρίω ήλθον’ ου γάρ ήσαν μακράν απο της γής, αλλ’ ως απο πηχών διακοσίων, σύροντες το δίκτυον των ιχθύων. Ως ούν απέβησαν εις την γήν, βλέπουσιν ανθρακιάν κειμένην και οψάριον επικείμενον και άρτον. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς: «ενέγκατε απο των οψαρίων ών επιάσατε νύν». Ανέβη Σίμων Πέτρος και είλκυσε το δίκτυον επι της γής, μεστόν ιχθύων μεγάλων εκατόν πεντήκοντα τριών, και τοσούτων όντων ουκ εσχίσθη το δίκτυον! Λέγει αυτοίς ο Ιησούς: «δεύτε αριστήσατε». Ουδείς δέ ετόλμα των μαθητών εξετάσαι αυτόν σύ τίς εί, ειδότες ότι ο Κύριός εστίν. Έρχεται ούν ο Ιησούς και λαμβάνει τον άρτον και δίδωσιν αυτοίς και το οψάριον ομοίως. Τούτο ήδη τρίτον εφανερώθη ο Ιησούς τοις μαθηταίς αυτού εγερθείς εκ νεκρών.
Απόδοση.
Την εποχή εκείνη, ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές Του, στην όχθη της λίμνης της Τιβεριάδας. Και να πώς εμφανίστηκε: Ήταν μαζί ο Σίμων Πέτρος, ο Θωμάς που λεγόταν Δίδυμος, ο Ναθα¬ναήλ, που καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας, οι δύο γιοι του Ζεβεδαίου κι άλλοι δύο από τους μαθητές του. Τους λεει ο Σίμων Πέτρος: «Πηγαίνω να ψαρέψω». «Ερχόμαστε κι εμείς μαζί σου», του λέ¬νε. Βγήκαν έξω κι αμέσως ανέβηκαν στο πλοίο. Κι όλη εκείνη τη νύχτα δεν έπιασαν τίποτα. Όταν πια ξημέρωσε, στάθηκε ο Ιησούς στο γι¬αλό. Οι μαθητές όμως δεν ήξεραν ότι ήταν ο Ιησούς. Τους λεει τότε ο Ιησούς: «Παιδιά, μήπως έχετε κάτι για προσφάγι;» «Όχι», του αποκρί¬θηκαν. Εκείνος τότε τους λεει: «Ρίξτε το δίχτυ στη δεξιά μεριά του πλοίου και θα βρείτε ψάρια». Πραγματικά, έριξαν το δίχτυ, και τα ψάρια ήταν τόσο πολλά, που δε μπορούσαν να τα τραβήξουν. Λεει τότε στον Πέτρο ο μαθητής εκείνος που ο Ιησούς τον αγαπούσε: «Ο Κύριος είναι!» Μόλις άκουσε ο Σίμων Πέτρος πως είναι ο Κύριος, ζώστη¬κε τα ιμάτιά του, επειδή ήταν γυμνός, και ρίχτηκε στο νερό. Οι άλλοι μαθητές ήρθαν με το πλοιάριο, σέρνοντας το δίχτυ με τα ψάρια, γιατί δεν απείχαν από τη στεριά παρά εκατό περίπου μέτρα. Όταν αποβι¬βάστηκαν στη στεριά, βλέπουν εκεί αναμμένη ανθρακιά κι ένα ψάρι πάνω στη φωτιά, και ψωμί. Τους λεει ο Ιησούς: «Φέρτε από τα ψάρια που πιάσατε τώρα». Ανέβηκε τότε στο πλοίο ο Σίμων Πέτρος και τράβηξε το δίχτυ στη στεριά, γεμάτο μεγάλα ψάρια, για την ακρίβεια εκατόν πενήντα τρία. Κι ενώ ήταν τόσα πολλά τα ψάρια, το δίχτυ δεν σκίστηκε. Τους λεει ο Ιησούς: «Ελάτε να φάτε». Και κανείς από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον ρωτήσει, «εσύ ποιος είσαι;», γιατί ήξεραν πως είναι ο Κύριος. Έρχεται ο Ιησούς, παίρνει το ψωμί και τους το μοιράζει. Το ίδιο έκανε και με το ψάρι. Αυτή ήταν η τρίτη εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές μετά την ανάστασή του.
Επιμέλεια κειμένων, Ιωάννης Τρίτος.
Το δέκατον αναστάσιμον εωθινόν εξαποστειλάριον, Ποίημα Κωνσταντίνου του βασιλέως. Ήχος Β. «Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν.»
Τιβεριάδος θάλασσα, συν παισί Ζεβεδαίου, Ναθαναήλ τω Πέτρω τε, ΣΥΝ δυσίν άλλοις πάλαι, και θωμάν είχε ΠΡΟς άγραν, οί Χριστού ΤΗ προστάξει, εν δεξιοίς χαλάσαντες, πλήθος είλκον ιχθύων, όν Πέτρος γνούς, ΠΡΟς αυτόν ενήχετο, οίς τΟ τρίτον’ φανείς και άρτον έδειξε, και ιχθύν επ’ ανθράκων.
Τότε στη θάλασσα της Τιβεριάδος μαζί με τα παιδιά του Ζεβεδαίου και το Ναθαναήλ και ο Πέτρος Κι ο Θωμάς και άλλοι δύο από τους μαθητές του Χριστού είχαν ρίξει όλη τους την προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα στο ψάρεμα. Αλλά με την προσταγή του Χριστού ρίχνοντας τα δίκτια στα δεξιά του πλοίου τράβηξαν πλήθος ψαριών. Μόλις όμως ο Πέτρος καΤάλαβε και αναγνώρισε τον Κύριο, κολυμπωντας, βιάσθηκε να Τον συναντήσει. Ηταν η Τρίτη φορά που Ο Κύριος έδειξε τον Εαυτό ΤΟΥ στους μαθητές του! Αλλά ΑΥΤΉ ΤΗ ΦΟΡΆ ΕΊΧΕ ΈΤΟΙΜΟ ΚΑΙ ΆΡΤΟ ΚΑΙ ΨΆΡΙ ΣΤΑ ΚΆΡΒΟΥΝΑ.
Θεοτοκίον όμοιον.
Τον αναστάντα Κύριον, τριήμερον εκ τού τάφου, Παρθένε καθικέτευε, υπέρ των σέ υμνούντων, και πόθω μακαριζόντων. Σέ γάρ έχομεν πάντες, καταφυγήν σωτήριον, και μεσίτιν ΠΡΟς τούτον’ κλήρος γάρ σός, και οικέται πέλομεν Θεοτόκε, και ΠΡΟς την σήν αντίληψιν, άπαντες αφορώμεν.
Παρθένε, ικέτευε δυαρκώς τον Υιό σου, που αναστήθηκε την Τρίτη ημέρα από τον τάφο, για χάρη όλων όσοι Σε ανυμνούν και με πόθο Σε μακαρίζουν. Διότι Εσένα έχουμε όλοι καταφύγιο για τη σωτηρία μας και μεσίτη ανάμεσα σε Εκείνον και μας. Αλλωστε είναι κλήρος Σου να μας δέχεσαι κοντά Σου σαν ικέτες και δούλους Σου, Θεοτόκε. Γι’ αυτό, πλησιάζοντάς Σε, ελπίζουμε στην κατανόησή Σου και στη συμπάθειά Σουόλοι.
Το δέκατον Αναστάσιμον εωθινόν δοξαστικόν ιδιόμελον. Ποίημα Λέοντος βασιλέως του σοφού. Ήχος πλ. Β’
Μετά την εις Άδου κάθοδον, και την εκ νεκρών Ανάστασιν, αθυμούντες ώς εικός, επί τω χωρισμώ σου Χριστέ οι Μαθηταί, ΠΡΟς εργασίαν ετράπησαν. Και πάλιν πλοία και δίκτυα, και άγρα ουδαμού. Αλλά σύ Σώτερ εμφανισθείς, ώς δεσπότης πάντων, δεξιοίς τα δίκτυα, κελεύεις βαλείν. Και ήν ο λόγος έργον ευθύς, και πλήθος των ιχθύων πολύ, και δείπνον ξένον έτοιμον εν γή, ού μετασχόντων τότε σου των Μαθητών. Και ημάς νύν νοητώς καταξίωσον, εντρυφήσαι φιλάνθρωπε Κύριε.
Ηταν φυσικό μετά την κάθοδο του Χριστού στον Αδη οι μαθητές Του να είναι βαρύθυμοι, αν και είχε συμβεί και η ανάσταση, γιατί είχαν χωρισθεί από τον Διδάσκαλό τους και γι’ αυτό γύρισαν πάλι και ρίχθηκαν στη δουλειά, για να ζήσουν. Και πάλι ανέβηκαν στα πλοία και άρπαξαν τα δίκτια, αλλά πουθενά ψάρια. Τότε Συ Σωτήρ εμφανίσθηκες και σαν Δεσπότης και Κύριος των πάντων, τους διατάζεις να ρίξουν τα δίκτια στα δεξιά του πλοίου. Και έγινε αμέσως ο λόγος Σου έργο. Έτσι, ψάρεψαν πολύ πλήθος ψαριών. Αλλά και στην ακτή τους περίμενε ένα έτοιμο από Σένα θαυμαστό δείπνο. Σε αυτό το δείπνο πήραν μέρος τότε οι μαθητές Σου. Αλλά καταξίωσε και εμάς σήμερα να απολαύσουμε νοητά αυτό το δείπνο, φιλάνθρωπε Κύριε.
Απόδοση Μοναχής Θεοδοσίας.
Παράβαλε και:
Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά – ομιλία ΚΓ’, εις το δέκατον εωθινόν Ευαγγέλιον.
