Αγκυλώθηκε η βασιλοπούλα απ’ τ’ αυγό.
Αλάτι πάει στην αλυκή και φρύγανο (ή ξύλο) στο λόγγο (ειρωνικά, για ανακοίνωση πασίγνωστων ειδήσεων).
Απ’ ό,τι δεν πεζάρει (ζυγίζει), ας φάνε φίλοι και κουμπάροι (ειρωνικά, για προσφορές χωρίς αξία).
Βάζει κι η κοσκινού (ή η μυλωνού) τον άντρα της με τους πραματευτάδες (υπερεκτίμηση συγγενικού προσώπου).
Έλα παππού μου να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου (ή τ’ αμπέλια σου).
Μην το πεις πουθενά (το μυστικό), μονάχα στο μύλο, στο πανηγύρι και στη βρύση (εννοώντας φυσικά το αντίθετο).
Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι.
Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο.
Στραβός βελόνα γύρευε μέσα σε αχυρώνα κι ένας κουφός του έλεγε: την άκουσα που βρόντα.
Τάζει φούρνους με καρβέλια και λαγούς με πετραχήλια.
Τον δέχτηκε σαν τη βροχή στ’ αλώνι (ειρωνικά για τους ανεπιθύμητους).
Τον πήρε ο ύπνος.
Του ‘κανε τα μούτρα κρέας (τον προσέβαλε).
Από το βιβλίο: «Αγροτικές Παροιμίες», των: Γρηγορίου και Μαρίας Μπούκα.
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
