Τη ΙΒ´ του αυτού μηνός (Ιουλίου), μνήμη του Οσίου Μιχαήλ του Μαλεΐνου, ος εχρημάτισε πατήρ πνευματικός του Αγίου Αθανασίου, του εν τω Άθω.
Ζήσας Μιχαήλ ως άσαρκος εν βίω,
Ομωνύμω νυν συμπαρίστασαι νόω.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Ο ΜΑΛΕΪΝΟΣ – ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
Ο μοναχισμός είναι η μεγάλη δόξα της εκκλησίας. Όλοι οι μεγάλοι Πατέρες ήταν μοναχοί και τα μοναστήρια ήσαν και είναι τα μεγάλα πνευματικά κέντρα της εκκλησίας μας. Και σήμερα, όπου υπάρχουν μοναστήρια καλά οργανωμένα, αποτελούν μια ζωντανή παρουσία της εκκλησιαστικής παράδοσης. Και υπάρχουν πολλά τέτοια μοναστήρια σε όλη την Ελλάδα, και στη Μακεδονία και στη Θεσσαλία και στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο και στα νησιά. Δεν λέμε για το Άγιον Όρος, την μεγάλη μοναστική πολιτεία της Ορθοδοξίας, στην οποία ζει και διαιωνίζεται όλη η Βυζαντινή ορθόδοξη παράδοση. Χαρά σ’ εκείνους που μπορούν από καιρό σε καιρό να πηγαίνουν για προσκύνημα στο Άγιο Όρος.
Τι πρόσφερε ο μοναχισμός στην εκκλησία και γενικότερα στον πολιτισμό, αν βέβαια αυτό που λέμε πολιτισμό είναι τάχα κάτι περισσότερο από την εκκλησία, αυτό δεν θα μας απασχολήσει τώρα. Αρκεί να πούμε ότι οι θησαυροί της αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας σώθηκαν με την εργασία και τον κόπο αφανών αντιγραφέων και καλλιγράφων στα σκριπτόρια των μοναστηριών. Σκριπτόρια, τότε που δεν ήταν ακόμα γνωστή η τυπογραφία, ήσαν τα αντιγραφικά εργαστήρια των μεγάλων μοναστηριών. Εκεί υπομονετικοί αντιγραφείς και καλλιγράφοι μοναχοί έδωκαν ολόκληρη τη ζωή τους και μας άφησαν πολύτιμους και μοναδικούς κώδικες.
Ένα τέτοιο μοναστήρι, με σπουδαίο σκριπτόριο και μεγάλη πνευματική ακτινοβολία στη Βυζαντινή εποχή, υπήρξε το μοναστήρι του Κυμινά στον Πόντο. Κι ένας μεγάλος μοναχός της εποχής εκείνης είναι ο άγιος Μιχαήλ ο Μαλεϊνός, του οποίου η εκκλησία σήμερα εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη. Οι γονείς του Μανουήλ, αυτό ήταν πρώτα το όνομά του, ήσαν από την Καππαδοκία, άνθρωποι πλούσιοι, ευγενείς και προ πάντων θεοσεβείς. Ο πατέρας του λεγόταν Ευδόκιμος και η μητέρα του Αναστασώ. Ο Μανουήλ ανατράφηκε μέσα στην αριστοκρατική κοινωνία της Κωνσταντινούπολης και σχεδόν μέσα στα βασιλικά ανάκτορα, και ήταν ένας νέος με καλές σπουδές και λαμπρό μέλλον.
Αλλά όταν ήλθε σε κάποια ηλικία, ο Μανουήλ, κρυφά από τους γονείς του, έφυγε στο όρος του Κυμινά, βρήκε εκεί ένα γέροντα ασκητή, Ιωάννη τον έλεγαν, κι έβαλε τον εαυτό του υπό την πνευματική καθοδήγησή του. Οι γονείς του, όταν έμαθαν το καταφύγιό του, πήγαν και τον πήραν, μα εκείνος τόσο ποθούσε το μοναχικό βίο, που κατόρθωσε να τους πείσει να τον αφήσουν. Ξαναγύρισε λοιπόν στο βουνό κι αφού δοκιμάστηκε τρία χρόνια, ύστερα έγινε μοναχός και πήρε το όνομα Μιχαήλ. Όταν πέθανε ο πατέρας του, πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να παρηγορήσει τη μητέρα του, που κι εκείνη έγινε μοναχή, πήρε το μερίδιο της κληρονομιάς του και ξαναγύρισε στο όρος του Κυμινά.
Με τα χρήματα της πατρικής κληρονομιάς και μετά το θάνατο του γέροντά του Ιωάννη, ο Μιχαήλ ίδρυσε το περίφημο μοναστήρι του Κυμινά, που έγινε από τα μεγαλύτερα και πιο περίφημα του Πόντου! Μια πολυάριθμη κοινοβιακή αδελφότητα κι ένα πρότυπο κέντρο πνευματικής άσκησης και μελέτης. Εκεί άρχισαν να καταφεύγουν πολλοί νέοι της κοινωνικής αριστοκρατίας της πρωτεύουσας και να γίνονται μοναχοί, ενώ πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι της Κωνσταντινούπολης επισκέπτονταν τον Μιχαήλ για να τον συμβουλευθούν. Ο Νικηφόρος Φωκάς πολλές φορές συμμετείχε στις αγρυπνίες με τους μοναχούς. Εκεί του γεννήθηκε η επιθυμία να γίνει μοναχός, μα δεν πρόφθασε, γιατί ως αυτοκράτορας ύστερα δολοφονήθηκε.
Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, είναι από τα πνευματικά παιδιά του αγίου Μιχαήλ του Μαλεϊνού. Στο μοναστήρι του Κυμινά ασκήθηκε ο άγιος Αθανάσιος κι από εκεί ξεκίνησε κι ήλθε στον Άθω, για να ιδρύσει τη μονή της Λαύρας και την κοινοβιακή πολιτεία του Αγίου Όρους. ο κόσμος χάνεται μέσα στις δραστηριότητές του και οι άνθρωποι αυτοθαυμάζονται για τα κατορθώματά τους, αλλά κανένας δεν ξέρει πόσο μεγάλο και ιερό είναι το έργο των ανθρώπων εκείνων, που αφήκαν και πλούτο και αξιώματα και δόξα και έδωκαν τον εαυτό τους για να υπηρετήσουν την εκκλησία και να φτιάξουν ανθρώπους. Αμήν.
Από το βιβλίο:
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ
Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.
Ακολουθία εις τιμήν και μνήμην του Οσίου Μιχαήλ του Μαλεινού – Αλεξάνδρου Μωραϊτίδου.rar
Παράβαλε και:
Η Αγιοκατάταξη του Μακαριστού Γέροντος Παϊσίου! Άγιε Παϊσιε πρέσβευε υπέρ ημών!
12 Ιουλίου, επέτειος κοιμήσεως του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου (12 Ιουλίου 1994) – ηχογραφημένη ομιλία του Π. Ανανία Κουστένη (αρχείο ήχου, mp3).
12 Ιουλίου – 28 Ιουνίου, σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Τριχερούσης: Συναξάριον, Ακολουθία.
12 Ιουλίου, μνήμη του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου: Ο Βίος και τα Θαύματά του (video), Ακολουθία, Παρακλητικός Κανών.
12 Ιουλίου, μνήμη και της Αγίας Βερονίκης της αιμορροούσης: Συναξάριον, Ακολουθία.
