Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Τω αυτώ μηνί (Φεβρουαρίω) ς΄, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Βουκόλου, Επισκόπου Σμύρνης.
Σμύρνης ο ποιμήν Βουκόλος θυηπόλος,
Άγρυπνός εστι και θανών ποίμνης φύλαξ.
* Αγλαόν ηελίοιο, φάος λίπε Βουκόλος έκτη.
Ούτος ο Άγιος, εκ νεαράς ηλικίας καθαρίσας τον εαυτόν του, έγινε κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος. Όθεν ευρών αυτόν δόκιμον και άξιον ο πανεύφημος και ηγαπημένος τω Χριστώ Ιωάννης ο Θεολόγος, εχειροτόνησεν αυτόν Επίσκοπον και ποιμένα της εν Σμύρνη Εκκλησίας. Και λοιπόν, ο θείος ούτος ιεράρχης υπό του Αγίου Πνεύματος φωτιζόμενος, εφώτιζε και αυτός τους εν τω σκότει της αγνωσίας ευρισκομένους Έλληνας, και διά μέσου του Αγίου Βαπτίσματος, εποίει αυτούς υιούς φωτός και ημέρας, ελευθερόνωντάς τους από τα ανήμερα θηρία, ήτοι από τους αγρίους και σκοτεινούς δαίμονας. Όταν δε ο Άγιος έμελλε να υπάγη προς Κύριον, εχειροτόνησε τον Άγιον Πολύκαρπον διάδοχον εις την αυτήν μεγαλόπολιν Σμύρνην, και ποιμένα και διδάσκαλον αυτόν εκατάστησε των λογικών προβάτων, και έτζι προς Κύριον εξεδήμησεν. Όταν δε ενταφιάσθη το άγιον αυτού λείψανον, έκαμεν ο Θεός να βλαστήση από τον τάφον του ένα δένδρον, το οποίον εχάριζε και χαρίζει έως την σήμερον, διαφόρους ιατρείας εις τους προστρέχοντας αυτώ μετά πίστεως.
(Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου” Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Ασματική ακολουθία του Οσίου Πατρός ημών Βουκόλου, Επισκόπου Σμύρνης.
Παράβαλε και:
06 Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Φωτίου του Μεγάλου: Υμνολογική εκλογή, βίος, Παρακλητικός Κανών.
