Το μοναστήρι της Παναγίας της Κορυφής ή Παναγιάς Κορφιώτισσας, βρίσκεται νότια του χωριού Καμάρι, το οποίο υπάγεται στο δήμο Ξυλοκάστρου του νομού Κορινθίας. Τοποθετείται στην κορυφή του λόφου «Κούτσα» και σε υψόμετρο 730 περίπου μέτρων. Απέχει 8 χιλιόμετρα από το χωριό Καμάρι και είναι προσβάσιμο οδικώς. Η κορυφή του λόφου αυτού χρησιμοποιούνταν μέχρι το 2007 και ως κέντρο εκπομπής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών. Η θέα από το σημείο αυτό είναι εξαιρετική, καθώς σε καλές καιρικές συνθήκες φαίνονται μέχρι η Ακράτα από δυτικά, το Λουτράκι από ανατολικά και ο Παρνασσός προς βορρά.
Η παράδοση αναφέρει ότι στα ερείπια αρχαίου κτίσματος, κτίστηκε στην αρχή ένα μικρό εκκλησάκι και αργότερα, το μοναστήρι, η προεπαναστατική ύπαρξη και ακμή του οποίου προκύπτει, από διάφορα «ομόλογα» που χρονολογούνται γύρω στα 1750 και νωρίτερα. Το σημερινό Καθολικό της Μονής, ρυθμού βασιλικής, οικοδομήθηκε στα 1767. Στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 το μοναστήρι συνέδραμε τους αγωνιστές: «έδωκεν απ’ αρχής της επαναστάσεως, εις όνομα του έθνους, προς τους εφόρους δημογέροντας και προς τον στρατηγό Ι. Νοταρά, γρόσια 8.104.
Η διαβίωση των μοναχών στην Κορυφή, χωρίς νερό και εύκολη πρόσβαση, ήταν δύσκολη. Γι’αυτό, αποφάσισαν να κατέβουν χαμηλότερα, όπου και έκτισαν το κάτω μοναστήρι. Αφορμή για την επανεγκατάσταση των μοναχών στο αρχικό μοναστήρι, όπου βρίσκεται και σήμερα, ήταν η εξαφάνιση και η ανεύρεση στη συνέχεια, στην Κορυφή του λόφου, της εικόνας της Παναγίας, με θαυμαστό τρόπο. Παρουσιάστηκε δηλαδή στον ύπνο μιας κωφάλαλης και της υπέδειξε τον τόπο που βρίσκετε η εικόνα Της. Αυτή αν και ήταν κωφάλαλη, μίλησε και αφηγήθηκε στους συγχωριανούς της το όραμα που είχε δει. Με τη συνδρομή κατοίκων απ’τά γύρω χωριά, ανακαινίστηκαν τα κελία και η ερειπωμένη εκκλησία, που είναι αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή. Εορτάζει τη Παρασκευή της Διακαινησίμου, μετά το Πάσχα και στις 15 Αυγούστου.
Η Θαυματουργή εικόνα της Κορφιώτισσας (1816) είναι τοποθετημένη σε σκαλιστό εικονοστάσι, έργο του ξυλογράφου Ιωάννου Βασιλείου (1916).Πολλά θαύματα της Παναγίας έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα. Ο ηγούμενος Ζαφείρης αγιογράφησε τους τοίχους της εκκλησίας στις αρχές του εικοστού αιώνα. Το μοναστήρι στα 1935, μετατράπηκε σε γυναικείο.
Επίσημα η σημερινή γυναικεία κοινοβιακή Μονή ιδρύθηκε το 1980. Οι μοναχές συνεχίζουν σήμερα το σημαντικό έργο των προκατόχων τους και έχουν μετατρέψει το μοναστήρι σε μια όαση, όπου οι προσκυνητές βρίσκουν παρηγοριά και ψυχική ηρεμία.
