Μια χρονιά, την Κυριακή του Τυφλού, ο Γέροντας Παΐσιος ήταν άρρωστος, εξαντλημένος και νηστικός. Βγήκε στην αυλή του λίγο στενοχωρημένος, γιατί δεν είχε τίποτα να φάη.
Καθώς κοιτούσε προς την θάλασσα, είδε να υψώνεται στον ουρανό ένα μεγάλο πουλί, σαν γεράκι ή αετός, που κρατούσε στα νύχια του ένα μεγάλο ψάρι. Παρακολουθώντας το, διεπίστωσε ότι ερχόταν προς το μέρος του. Πράγματι, όταν έφθασε επάνω από το κελλί του Γέροντα, το πουλί άφησε το ψάρι από το ράμφος του κι εκείνο έπεσε μπροστά στα πόδια του.
Ο Γέρο – Παΐσιος ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και, αφού προσευχήθηκε με ευγνωμοσύνη στον Κύριο, μαγείρεψε το ψάρι και το έφαγε.
ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
