Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτσ – επιστολή προς τον ιερέα Ντραγκούτιν Δ. για τους δύο μάρτυρες του Θεού.

Στο θαυμαστό βιβλίο της Αποκάλυψης έχει προφητευθεί ο ερχομός των δύο δυνατών μαρτύρων του Χριστού πριν από το τέλος του κόσμου. Κατά την παράδοση, αυτοί θα είναι ο Ενώχ και ο Ηλίας. Με μεγάλη δύναμη στα λόγια και στα έργα εκείνοι θα μαρτυρούν περί του ζώντος Χριστού, και σαν τους σαλπιστές θα καλούν τη διεφθαρμένη ανθρώπινη γενιά σε συναγερμό προς επείγουσα μετάνοια. Εσείς ρωτάτε, τί περίπου θα λένε στους ανθρώπους; Κι εγώ μπορώ μόνο περίπου να σας απαντήσω. Θα φωνάζουν στα σκληρυμένα ανθρώπινα αυτιά: «Μετανοείτε χωρίς αναβολή, χωρίς μία μέρα αναβολής, αφού να, ήρθε το τέλος του κόσμου!».
Μ’ αυτό θα γελάσουν οι άνθρωποι και μέσα από τα γέλια θα απαντήσουν: «Αυτός ο κόσμος δεν έχει ούτε το τέλος ούτε την αρχή. Περί της μετάνοιας κάποτε μιλούσαν μόνο οι γιαγιάδες μας και οι αμαθείς».
Πάλι οι προφήτες θα πούν: «Εσείς είστε παιδιά του φωτός. Ο Πατέρας σας ο ουράνιος είναι πατέρας του φωτός, Θεός ζωντανός και μοναδικός. Μετανοείστε και να συμπεριφέρεστε σαν παιδιά του φωτός. Ιδού, ο Κριτής έρχεται, είναι ήδη στο κατώφλι!».
Μέσα από αλόγιστο γέλιο και χαχάνισμα θα απαντήσουν οι άνθρωποι σ’ αυτό: «Εμείς δεν είμαστε παιδιά του φωτός αλλά θεοί του φωτός. Εμείς μόνοι μας παράγουμε το φως. Αλλά εσείς, οι ξένοι, μετανοείστε από τα μάγια σας και τη γκρίνια, για να μην σας δικάσουμε εμείς».
Ξανά θα πάρουν τον λόγο οι δύο άνθρωποι του Θεού και θα πουν: «Συνέλθετε, άνθρωποι, από τα μεθύσια, το μίσος και την μοχθηρία. Να είστε ¨σύμχυχοι, το έν φρονούντες¨ (Φιλ. 2, 2) στον Κύριο Χριστό».
Σ’ αυτό θα πουν με πίκρα οι άνθρωποι: «Εάν γινόμασταν εμείς ¨σύμψυχοι, το εν φρονούντες¨, θα σταματούσε όλη η πολιτική ζωή μας, που είναι βασισμένη στα κόμματα, και κυρίως σε τρία κόμματα: στο προοδευτικό, στο υπέρπροοδευτικό και στο ακόμα πιο προοδευτικό. Εσείς είστε ενάντια της προοδευτικής μοντέρνας πολιτικής, γι’ αυτό πρέπει να σας πετροβολήσουν».
Θα πουν πάλι οι προφήτες: «Μην πολεμάτε ο ένας εναντίον του άλλου. Είσαστε αδέλφια. Το δαιμόνιο σας λέει ψέματα και σας χωρίζει και σας καταστρέφει. Ελευθερωθείτε από το κακό δαιμόνιο».
Ακούγοντας αυτά κάποιοι λαϊκοί αρχηγοί θα τους απαντήσουν με μεγάλο θυμό: «Όλο το οικονομικό μας σύστημα εξαρτάται από τα πολεμικά εργοστάσια. Με τον πόλεμο επιτυγχάνεται η επιλογή των πιο ισχυρών και ικανοτέρων για τη ζωή. Αυτό μας διδάσκουν οι φιλόσοφοι, αυτό και η φύση μέσω κροκόδειλων και ουρακοτάγκων. Δηλαδή, εσείς είστε εναντίον της προοδευτικής οικονομικής κατάστασης της εποχής μας; θα σας σκοτώσουμε εάν δεν σωπάσετε».
Θα κραυγάσουν τότε οι άνθρωποι του Θεού: «Αλίμονο, αδέλφια, αφήστε τις άφρονες σκέψεις και τα λόγια, και επειγόντως να σώσετε τις ψυχές σας από τη φωτιά της κόλασης, που άνοιξε το στόμα της επάνω σας! Μετανοείτε, και πετάξτε κάθε σωματικό σκεπτικό, εσείς δεν είστε κτήνη αλλά άνθρωποι του Θεού. Να, ο Θεός έρχεται για να κρίνει τον κόσμο!».
Χάνοντας εντελώς την ψυχραιμία τους οι νευρικοί άνθρωποι θα φωνάξουν θυμωμένα: «Τί παραμύθια περί ψυχής λέτε; Η πρόοδος μας έθαψε τούτες τις φαντασιώσεις περί κάποιας ψυχής, τις φαντασιώσεις των προγόνων μας. Το σώμα μας είναι η πλέον πολύτιμη ιδιοκτησία μας. τούτο είναι η θεότητά μας. Εκείνο ίσως κάποτε έχυνε από μέσα του κάποια κλαψιάρικη βλέννα, που λεγόταν ψυχή. Όμως δεν τη χύνει πια. Εκείνο τελειοποιήθηκε με την εξέλιξη, ώστε δεν παράγει πια την ψυχή αλλά την πρόοδο, μόνο την πρόοδο!».
Τότε οι προφήτες θα μεταμορφώσουν με τον σταυρό όλο το νερό στον κόσμο σε αίμα για την επιβεβαίωση των λόγων τους, και με φοβερή φωνή θα φωνάξουν: « Εμείς σας μιλάμε, εσείς γελάτε ή θυμώνετε. Εμείς σας διδάσκουμε, ενώ εσείς παραμιλάτε. Τελευταία φορά, σας μιλά ο Δημιουργός σας μέσα από εμάς – ο Χριστός σταυρωμένος και αναστημένος σας προειδοποιεί μέσα από εμάς – τελευταία φορά: μετανοείστε! Σπλαχνιστείτε τους εαυτούς σας, και αποτραβηχτείτε από το περιθώριο της αιώνιας κατάρρευσης! Δέν ακούτε τις βροντές από μακριά; Δεν αισθάνεστε τον σεισμό της γης; Δεν οσφραίνεστε τον αέρα; Δεν σας έρχεται στον ύπνο; Δεν ακούτε τις φωνές από εκείνο τον κόσμο; Δεν βλέπετε τα οράματα; Τα γεράνια αισθάνονται το πλησίασμα του χειμώνα˙ πώς εσείς δεν αισθάνεστε το πλησίασμα της Δίκης; Μετανοείστε τελευταίοι απόγονοι του αμαρτωλού Αδάμ!».
Λυσσασμένοι από τον θυμό και εντελώς έξω φρενών θα ουρλιάξουν οι αμαρτωλοί: «Οι Εβραίοι σκότωσαν τον Χριστό, τον απατεώνα όταν ζούσε, ενώ η πρόοδος μας σκότωσε τον Χριστό, τον απατεώνα μετά από τον θάνατο. Για μας όλα είναι σχετικά: την κάθε αλήθεια εμείς εύκολα στρέφουμε σε ψέμα, και το κάθε ψέμα σε αλήθεια. Όμως για να μην μας πλήξετε άλλο, θα σας σκοτώσουμε με τη βοήθεια του βασιλιά μας».
Και θα φωνάξουν τον βασιλιά τους σατανά να τους βοηθήσει. Και αυτός θα σηκωθεί από την άβυσσο της κόλασης και θα αναζωπυρώσει τον θυμό των ανθρώπων έως βρασμού εναντίον των δύο μαρτύρων του Θεού. Και θα τους σκοτώσουν. Και θα γελούν και θα πανηγυρίζουν οι αμαρτωλοί.
Όμως ιδού, τούτη τη στιγμή θα ταρακουνηθεί η γη όπως ποτέ από τη γέννηση του κόσμου. Και θα πέσουν πολλοί λόφοι και όρη, και θα ξεραθούν οι πηγές του νερού, και πολύς λαός θα σκοτωθεί. Και δεν θα υπάρχει κάποιος να θάψει τους νεκρούς. Αλλά και πάλι πολλοί θα φοβηθούν και θα μετανοήσουν, και θα δοξάσουν τον Θεό, ο Οποίος είναι ζωντανός εις τους αιώνες των αιώνων. Αυτοί οι μετανοημένοι θα παρουσιάζουν τον καρπό του μόχθου και των παθών εκείνων των δύο μαρτύρων, των μαρτύρων για την αλήθεια.
Τελικά ολόκληρο τον κόσμο θα τον σκεπάσει σκοτάδι σαν πυκνό ρετσίνι, έτσι, ώστε πολλοί θα τρελαθούν από τη φρίκη. Τότε, στη μέση της απελπισίας των ανθρώπων, και του πρωτοφανούς σεισμού της γης, και του πυκνού σκοταδιού, θα ακουστεί ξαφνικά η χορωδία των ουρανίων κατοίκων όλο και πιο ορμητικά να φωνάζει με χαρά, νικηφόρα: «Νά έρχεται ο Νυμφίος! – Ιδού ο Νυμφίος έρχεται».
Σαν από τη μέση της σκοτεινής νύχτας, ξαφνικά θα λάμψει φως, εντελώς νέο, ασυνήθιστο, πρωτόγνωρο. Σ’ αυτό θα λάμψει ο Σταυρός – το σημάδι του Υιού του Ανθρώπου – αντί του ήλιου και της σελήνης, ακόμα πιο δυνατά από τον ήλιο – και θα φωτίσει όλο το σύμπαν.
Τότε δούλε του Χριστού και λειτουργέ μου, θα αναγγελθεί Αυτός, η σωτηρία μας και ο Σωτήρας μας.

Από το βιβλίο.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: «Δεν φτάνει μόνο η πίστη…», Ιεραποστολικές επιστολές Β’
Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.