Του Οσίου πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Τω αυτώ μηνί (Νοεμβρίω) Δ’, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ιωαννικίου του μεγάλου, του εν τω Ολύμπω.
Τον Ιωαννίκιον εκ γης λαμβάνει,
Ο τω λόγω γην του Θεού πήξας Λόγος.
Σήμά σοι εν γε τετάρτη Ιωαννίκιε χεύσαν (ήτοι επέχεαν και εκατεσκεύασαν).
Ούτος ο μακάριος Ιωαννίκιος εγεννήθη κατά τον εικοστόν τέταρτον χρόνον της τυραννίδος του θηριωνύμου και εικονομάχου Λέοντος του Ισαύρου, εν έτει ψμ΄ [740], από πατέρα μεν, καλούμενον Μυριτρίκην, από μητέρα δε, ονομαζομένην Αναστασώ, πατρίδα έχων την Βιθυνίαν. Ούτος λοιπόν όταν έφθασεν εις μέτρον ανδρικής ηλικίας, επήγε μαζί με τον βασιλέα εις τον πόλεμον τον κατά των Βουλγάρων, και μεγάλας ανδραγαθίας και νίκας εποίησε, κατακόψας μεν πολλούς από τους Βουλγάρους, λυτρώσας δε πολλούς από τους ομοφύλους Γραικούς.
Έπειτα καταφρονήσας ως ουδέν, την δόξαν και τιμήν, οπού εμελέτα ο βασιλεύς να δώση εις αυτόν διά τας ανδραγαθίας του, πηγαίνει εις το βουνόν του Ολύμπου. Και εκεί ακούσας με τα αυτία του θείαν φωνήν, ανέβη εις τα υψηλότερα μέρη του βουνού. Εκεί δε ευρίσκει δύω Μοναχούς, οι οποίοι, ποτέ μεν δεν εθεωρήθησαν από άνθρωπον, εφορούσαν δε τρίχινα φορέματα, ήτοι υφασμένα από γηδίσσας τρίχας, και ετρέφοντο από αγρίας βοτάνας. Τούτους δε ευρών, μανθάνει από αυτούς, τί σκοπόν εμελέτα εις την καρδίαν του, και χάριν ευλογίας, λαμβάνει από αυτούς ένα φόρεμα. Από εκεί δε αναχωρήσας, επήγεν εις το βουνόν το ονομαζόμενον του Τριχάλικος. Έπειτα πηγαίνει εις το Μοναστήριον των Αυγάρων και από εκεί φθάνει εις τα βουνά της Κουντουρίας. Σημείωσε δε ότι εν δε τω χειρογράφω Συναξαριστή, και εν τω κατά πλάτος Βίω αυτού γράφεται, Αγαύρων.
Και μαθών μόνον τριάντα ψαλμούς, έψαλλεν αυτούς μαζί με ένα τροπάριον ούτω συντεθειμένον. «Η ελπίς μου ο Θεός, καταφυγή μου ο Χριστός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον». Ούτω λοιπόν διαπεράσας τόπους πολλούς ο αοίδιμος, και ποιήσας θαυμάσια μεγαλώτατα, προείπε και διά τα πράγματα οπού έμελλον να γένουν. Και πηγαίνωντας εις το Μοναστήριον του Αντιδίου, εκεί ανεπαύθη εν ειρήνη, πλήρης ημερών γενόμενος. Ήτον γαρ χρόνων εννενηκοντατεσσάρων, όταν προς Κύριον εξεδήμησεν. (Τον κατά πλάτος Βίον αυτού όρα εις τον Νέον Παράδεισον.)
Σημείωσαι, ότι τον Βίον του Οσίου Ιωαννικίου συνέγραψεν ελληνιστί ο Μεταφραστής, ου η αρχή· «Τήν προς αρετήν οδόν». (Σώζεται εν τη των Ιβήρων και εν άλλαις.)
(Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου” Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
*
Ασματική Ακολουθία εις τιμήν και μνήμην του Οσίου Ιωαννικίου του Μεγάλου.rar
Παράβαλε και:
04 Νοεμβρίου, ο νέος Όσιος Πατήρ ημών Γεώργιος Καρσλίδης.
04 Νοεμβρίου, μνήμη και του ευσεβεστάτου βασιλέως Ιωάννου Βατάτζη του ελεήμονος: Συναξάριον.
