ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ’
Η υπομονή και η ανοχή χαρίζουν την ειρήνη.
ΘΕΛΕΙΣ ειρηνική και ήσυχη ζωή με τους συνανθρώπους σου; Θα περιορίσης σε πολλά πράγματα τον εαυτό σου.
Είναι μεγάλο πράγμα να ζη κανείς ανάμεσα σε αδελφούς, να έχη στενή επαφή με πολλούς ανθρώπους και εν τούτοις να είναι ειρηνικός και πιστός έως το θάνατο.
Ευτυχισμένος αυτός που μέσα σε τέτοια αγιότητα ζει και φθάνει σ’ ένα ευλογημένο θάνατο.
Σ’ αυτόν τον κόσμο είσαι ξένος και εξόριστος. Να το σκέπτεσαι αυτό συχνά αν θέλης να προοδεύσης πνευματικά και νάσαι σταθερός.
Για την αγάπη του Χριστού θα υποφέρης πολλά, αν θέλης να γίνης άξιός Του.
Η ταπεινή, ανακαινισμένη, αληθινά πνευματική
ζωή κάνουν τον άξιο μοναχό.
Ο μοναχός δεν θα γίνη από το ράσο. Αυτό είναι σοφό. Η καινούργια ζωή˙ η αληθινά πνευματική και αφιερωμένη˙ αυτά είναι που κάνουν τον άξιο μοναχό.
Όποιος δεν αναζητά παντού τον Θεό˙ όποιος νομίζει ότι χωρίς τον Θεό είναι δυνατόν να θεμελιώση, τη ζωή του και μάλιστα τη μοναχική, θα απογοητευθή πικρά και θα τριγύση λύπες και πόνους.
Όποιος αρνείται να υποταχθή και να ευχαριστήται στην τελευταία θέσι, θα χάση μια μέρα την ειρήνη του.
Μη ξεχνάς ποτέ πως στον κόσμο αυτό ήλθες για να υπηρετής, όχι να σε υπηρετούν˙ για να εργάζεσαι και να μοχθής˙ όχι να τεμπελιάζης και να φλυαρής.
Σ’ αυτόν τον κόσμο θα δοκιμασθής, όπως στο χονευτήρι ο χρυσός.
Τότε μόνο θα ζήσης ευτυχισμένος, όταν με προθυμία ταπεινώνεσαι για χάρι της αγάπης του Θεού.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
