Η αναστάσιμη ψυχική διάθεση του χριστιανού θα έπρεπε να είναι κάτι το μόνιμο στην ψυχή του. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ απευθυνόνταν σε κάθε άνθρωπο-ανεξάρτητα από την λειτουργική περίοδο-με τον χαιρετισμό:«Χριστός Ανέστη,χαρά μου!»Κι αυτό επειδή ζούσε συνεχώς την αναστάσιμη χαρά. Τι σημαίνει άραγε να ζεις και να έχεις αναστάσιμη ψυχική διάθεση;Πρώτα απ’όλα είναι μια χαρά χωρίς όρια,μια χαρά που δεν έχει τίποτα το γηινο. Ακριβώς επειδή η αναστάσιμη χαρά δεν έχει τίποτα το γήινο. Δεν περιέχει κάποια ευχαρίστηση με την έννοια της ηδονής. Είναι μια συναίσθηση αυστηρώς ψυχική.
Επίσης η αναστάσιμη ψυχική διάθεση προυποθέτει την απουσία οποιουδήποτε φόβου και την παρουσία ενός τρελού θάρρους-πνευματικά μιλώντας. Επίσης είναι έκπληξη και απορία. Είναι όμως και υποχρέωση. Αφού νήστεψες,εξομολογήθηκες,κοινώνησες,αφού πήρες το άγιο φως και έψαλλες »Χριστός Ανέστη εκ νεκρών»’η ζωή σου δεν μπορεί να είναι η ίδια. Έλαβες πολλά,πρέπει να επιστρέψεις έστω και λίγα!
Ας ψάξουμε λοιπόν το φως της μεγαλύτερης γιορτής της χριστιανοσύνης. Να χάρουμε ως άνθρωποι για την Ανάσταση. Και αυτό αγαπητοί μου επειδή μόνο ο Θεός και μόνο οι άνθρωποι ξέρουν τι έιναι αυτό!Αυτό το Μυστήριο δεν αφορά στους αγγέλους, αφού αυτοί είναι άυλοι και δεν θα πέρασουν από την κρίση του Αδέκαστου Κριτού. Μόνο για εμάς αναστήθηκε ο Χριστός: Συνεπώς από όλοκληρο το σύμπαν,απ’όλα τα δημιουργήματα Του-ορατά ή μη-μόνο σε μια γωνιά του ,σε κάποια μακρινή «Παλαιστίνη»του Σύμπαντος,όπου ονομάζεται πλανήτης γη,κάποιοι κάτοικοί της(ούτε καν όσοι θα μπορούσαν)χαίρονται με την Ανάσταση. Η υπόλοιπη δημιουργία στέκεται προς στιγμήν σε κάποια γωνία και κοιτάει. Μεγάλη η δύναμή Σου Κύριε,αλλά πιο μεγάλη η αγάπη Σου!
Οι άνθρωποι του Θεού, γνωρίζοντας τον μακαρισμό του Κυρίου: «Μακάριοι είσθε όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι…και σας χλευάσουν και δυσφημήσουν το όνομα σας εξ αιτίας του Υιού του ανθρώπου…γιατί θα είναι μεγάλος ο μισθός σας (η Χάρη δηλαδή) που θα λάβετε στον ουρανό», υπομένουν καρτερικά, και ειρηνικά φροντίζουν, όσο μπορούν, να διαφωτίσουν όσους είναι ευσκανδάλιστοι. Τα υπόλοιπα τα αναθέτουν στον Θεό. Σηκώνουν τον βαρύ σταυρό και προσεύχονται για όσους τους συκοφαντούν. Μέχρι την Ανάστασή Του, ο Κύριος δίδασκε για την Αιώνια Ζωή, αλλά με την Ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος όντως είναι η Αιώνια Ζωή. Μέχρι την Ανάστασή Του, δίδασκε για την Ανάσταση των νεκρών, αλλά με την Ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος είναι πράγματι η Ανάσταση των νεκρών.
Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
Όταν βρίσκεσαι μέσα στο ναό, να σκέφτεσαι ότι βρίσκεσαι στον ίδιο τον ουρανό, ότι στέκεσαι μπροστά στο Θεό και τις ουράνιες δυνάμεις και κάνε ότι κάνουν και Εκείνες. Προσπάθησε όσο μπορείς να μπαίνεις με όλη σου την καρδιά στην Εκκλησία, και όσα διαβάζεις και ψάλλεις να τα εντυπώνεις στον νου σου. (Συντριβή, δάκρυα, μετάνοια, Ευχή, αναπνοή. )
Συνειδητοποίησε αμαρτωλέ, ότι μόνο στον ίδιο το Θεό ανήκει η κρίση της δημιουργίας Του. Ό,τι φανερώνεται είναι φως, ενώ ότι κρύβεται είναι σκοτάδι. Για αυτό ας αποκαλύψουμε στον πατέρα μας, όχι μόνο αυτά που λέμε μα κι όλλα, κι αυτά που σκεφτόμαστε. Θα έρθει καιρός που θα κριθούμε όχι σύμφωνα με το βιβλίο που καταγράφει τη γνώση καὶ την αντίληψη, αλλά σύμφωνα μεὲ το βιβλίο που καταγράφει τη συνείδησή μας.
Προσπάθησε να μην κάνεις το θέλημά σου και να μην εμπιστεύεσαι στις γνώσεις σου. Όπου δεν υπάρχει αγάπη και φόβος Θεού, υπάρχει κάθε είδος αταξίας και πονηρίας.
Αββάς Ναζάριος
Όταν σηκώνεσαι από τον ύπνο η πρώτη σου σκέψη πρέπει να στραφεί στο Θεό, ο πρώτος σου λόγος πρέπει να είναι προσευχή στο Θεό – τον Πατέρα και Δημιουργό σου. Να μετανοείς και να δοξολογείς το Θεό που δεν επέτρεψε να απωλεστείς από τις αδυναμίες σου. Βάλε αρχή να κάνεις ο,τι είναι άριστο. Κανένας δε θα ολοκληρώσει την πορεία προς τον ουρανό, εκτός από κείνον που ξεκινάει την ημέρα του καλά. Να ξεκινάς την ημέρα σου σαν σεραφείμ στην προσευχή, σαν χερουβίμ στις πράξεις και σαν άγγελος στη συμπεριφορά σου.
Μην περνάς τον καιρό σου αργός. Σε όλες τις πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις σου ο νους σου νάναι στο Θεό. Ο λόγος σου νάναι ήρεμος, ταπεινός, σοβαρός κι ωφέλιμος. Η σιωπή θα σε βοηθήσει να προφέρεις τα απαραίτητα λόγια, με διάκριση. «Λόγος σαθρός εκ του στόματος υμών μη εκπορευέσθω» (Εφεσ. δ´ 29).
Μη γελάς με θόρυβο, αλλά μόνο να χαμογελάς. Κι αυτό όχι συχνά.
Να αποφεύγεις την αντιλογία και τη φιλονικία.
Να αγαπάς πάντα την ταπείνωση και να αποφεύγεις πάντα την υπερηφάνεια.
Μη μισήσεις κανένα, για οποιοδήποτε λόγο.
Νάσαι εγκρατής στο φαγητό, το ποτό και τα γλυκά.
Νάσαι καταδεχτικός με όλους• έτσι ο Θεός θα σε ευλογεί κι οι καλοί άνθρωποι θα σε επαινούν.
Ο θάνατος δίνει τέλος σε όλα τα πράγματα. Αυτό πρέπει να το έχει πάντα στο νου του ο άνθρωπος. Πράξεις σαν κι αυτές είναι ευάρεστες στο θεό, ως «οσμή ευωδίας πνευματικής».
Σε παρακαλώ να μνημονεύεις στις προσευχές σου τον ανάξιο μοναχό Αντώνιο που έχει αμαρτήσει πολύ σε όλους και σε σένα, κι ο Θεός να σου μνησθεί στη βασιλεία Του.
«Σε παρακαλώ να ματαιώσεις προς το παρόν το ταξίδι σου. Τη βασιλεία του Θεού δεν πρέπει να την αναζητήσουμε κάπου αλλού αλλά μέσα μας, στην καρδιά μας. Θα με ρωτήσεις: Τι είναι η βασιλεία του Θεού; Σου απαντώ: Η βασιλεία του Θεού είναι η ενάρετη εν Χριστώ ζωή. Το να έχει η ψυχή σου ταπείνωση και υπομονή, ειρήνη. Αν ζεις έτσι, θα δεις την ειρήνη (δηλ. Τη βασιλεία του Θεού) μέσα σου όσο ζεις και, μετά την κοίμησή σου, θα ζεις πάλι μαζί της».
Στάρετς Αντωνίου της Όπτινα
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Με παρρησία…: 04 Μαϊου 2016
