Στην τρισχιλιετή ιστορικά καταγραμμένη ζωή του Ελληνισμού, η θρησκεία αποτελούσε πάντοτε τον κεντρικό άξονα της πνευματικής του ύπαρξης. Με την πάροδο των αιώνων οι Έλληνες άλλαξαν μορφές Πίστης, περνώντας από την Ειδωλολατρία στον Χριστιανισμό, αλλά δεν άλλαξαν γλωσσική έκφραση. Π ορολογία του Παγανισμού μετουσιώθηκε σε νέους χυμούς στο Βυζάντιο, από τους Μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι ήταν όχι μόνον εμπνευσμένοι Θεολόγοι αλλά και λαμπροί Φιλόλογοι και βαθείς καρδιογνώστες.
Έκτοτε στην Ελληνική γλώσσα γράφτηκαν πολλά βιβλία για να απεικονίσουν αυτόν τον πλούτο ψυχής, από πολύτομες εγκυκλοπαίδειες έως επίτομες εργασίες, στενότερου ή ευρύτερου φάσματος. Κανένα όμως από αυτά τα βιβλία δεν ήταν πλήρες. Γι’ αυτό και με το «Βυζαντινολόγιο» φιλοδοξία μας ήταν να συμπεριληφθούν όλα τα λήμματα που αναφέρονται στην εκκλησιαστική μας ζωή, αρχιτεκτονική, μουσική, αγιογραφία, που μέχρι σήμερα ήταν σκορπισμένα σε διαφορετικά έργα δυσεύρετα ή εξαντλημένα.
Γραμμένη από τον φιλόλογο Νίκο Μαλαβάκη και επομένως κοιταγμένη όχι μόνο από λατρευτική αλλά και από γλωσσική προοπτική, η πνευματική αυτή κληρονομιά μας παραδίδεται ως αναπόσπαστο τμήμα της Πίστης και της Γλώσσας στην πορεία της Ελληνικής Φυλής, κάθε φορά που η φυλή αναζητούσε τις σφαίρες του υφηλου.
Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το βιβλίο, σε rar μορφή.
