KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA
Τα κατσίκια δέονται για νερό
Όταν έγινε κάποτε μεγάλη ξηρασία στην έρημο του Σινά, μαζεύτηκε ένα μεγάλο κοπάδι άγριων κατσικιών και γύριζαν τριγύρω αναζητώντας μάταια να βρουν νερό για να πιουν. Δεν εύρισκαν όμως ούτε σταγόνα πουθενά, διότι για πολύ καιρό δεν είχε βρέξει καθόλου. Όλα τα κατσίκια ήταν εξαντλημένα και η αγέλη κινδύνευε κυριολεκτικά ν’ αφανιστή.
Αφού γύρισαν από δω κι από εκεί, ανέβηκαν τελικά σε μια βουνοκορφή, την πιο ψηλή απ’ όλα τα βουνά της ερήμου. Και τότε, σηκώνοντας όλα μαζί τα κεφάλια τους στον ουρανό, άρχισαν να βελάζουν και να φωνάζουν δυνατά, σαν ν’ απευθύνονταν στον Θεό και δημιουργό τους. Ξαφνικά, κι ενώ ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος, ένα σύννεφο ήρθε και στάθηκε από επάνω τους και άρχισε να βρέχη. Έβρεξε όμως μόνο στον τόπο εκείνο όπου βρίσκονταν τα κατσίκια και όχι πιο πέρα. Έτσι ήπιαν, ξεδίψασαν και σώθηκε όλο το κοπάδι.
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΣΙΝΑ
Οι πτερωτοί φίλοι των Μοναχών
Στην Μονή του Αγίου Σάββα, στα Ιεροσόλυμα, συμβαίνει κάτι περίεργο. Κάθε Σεπτέμβριο καταφθάνουν περίπου διακόσια πουλιά, που μοιάζουν με κοτσύφια στο χρώμα και στο μέγεθος, και μπαίνουν στα δωμάτια των μοναχών, όταν βρίσκουν ανοικτά τα παράθυρα. Μένουν όλο τον χειμώνα και φεύγουν την άνοιξι, σαν να θέλουν να παρηγορήσουν τους μοναχούς στις μονότονες χειμωνιάτικες ημέρες. Κάθονται στα πόδια τους και, όταν κάποιος τα προσκαλέση, κρατώντας ξερά σύκα ή κομμάτια ψωμιού, τρέχουν και κάθονται στα χέρια, στους ώμους και το κεφάλι του. Ποτέ όμως δεν πλησιάζουν σε κοσμικό άνθρωπο, ή σε ξένον ιερωμένο.
Κάποια χρονιά, στην εορτή της μνήμης του Αγίου Σάββα, πήγε να ιερουργήση για την πανήγυρι στην Μονή ο Επίσκοπος Ιορδάνου. Μαζί του πήγαν και άλλοι προσκυνητές και, ως συνοδός φύλακας, ένας από τους ραβδούχους του Πατριάρχη, οθωμανός στο θρήσκευμα. Ο οθωμανός εκείνος, βλέποντας τα κοτσύφια που έτρωγαν από τα χέρια των μοναχών, θέλησε να πάρη δύο απ’ αυτά μαζί του φεύγοντας. Οι μοναχοί τον συμβούλευσαν, να τους προσφέρη σύκα, για να μπορέση να τα πιάση. Μα, όσο κι αν τα καλόπιανε, όσα σύκα κι αν τους πρόσφερε, αυτά δεν πλησίαζαν.
-Κατάλαβα, είπε κάποια στιγμή ο οθωμανός ραβδούχος. Δεν με πλησιάζουν, γιατί δεν φορώ ράσο και σκούφο.
Φόρεσε ράσο και σκούφο, πήρε και σύκα στα χέρια, μα τα πουλάκια όχι μόνον δεν τον πλησίασαν, αλλά και πέταξαν πιο μακριά.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΚΕΙΜ ΣΠΕΤΣΙΕΡΗ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
