Με τη διάσκεψη της Γενεύης (Ιανουάριος του 2017), το Κυπριακό επανήλθε στο προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής σκηνής και πραγματοποιήθηκε αυτό που επιδίωκε η δική μας πλευρά, να καθίσει η Τουρκία στο τραπέζι του διαλόγου. Είναι η πρώτη φορά που οι εγγυήτριες δυνάμεις, η ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή πλευρά, ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση συναντήθηκαν στις 12 Ιανουαρίου, για να συζητήσουν το θεμελιώδες κεφάλαιο των εγγυήσεων και της ασφάλειας, ώστε να εξευρεθεί λύση, η οποία θα συνοδεύει τη συνολική λύση του Κυπριακού. Αν κάνουμε έναν απολογισμό της διάσκεψης, θα δούμε κάποια θετικά και κάποια αρνητικά στοιχεία. Ανάμεσα στα θετικά είναι:
1) Η δέσμευση των εγγυητριών δυνάμεων, ΟΗΕ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μία διαρκή διαδικασία, προκειμένου να υπάρξει λύση κοινά αποδεκτή στο θέμα ασφάλειας και εγγυήσεων.
2) Οι αναφορές του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη και του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντώνιο Γκουτέρες σε “Κυπριακή Δημοκρατία”. “Ζητούμε μία λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας για την Κυπριακή Δημοκρατία”, δήλωσε μεταξύ άλλων ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
3) Η θεσμοθέτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ρόλο συμβούλου στο θέμα ασφάλειας και εγγυήσεων.
4) Ενώπιον της διάσκεψης και όλων των εμπλεκομένων μερών η Τουρκία έχει καταθέσει θέσεις που η ελληνοκυπριακή πλευρά θεωρεί απαράδεκτες.
5) Σημαντικός ο ρόλος της Ελλάδος με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.
Στα αρνητικά στοιχεία της διάσκεψης καταγράφονται:
1) Η μη ενεργή εμπλοκή των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που η κυπριακή κυβέρνηση θεωρούσε βέβαια.
2) Η Τουρκία δεν είχε κανένα πολιτικό κόστος.
Τελικά σε αυτή τη διαδικασία για το θέμα ασφαλείας και εγγυήσεων δεν υπήρξε λύση, αλλά η συζήτηση θα συνεχιστεί σε τεχνοκρατικό επίπεδο με την εμπλοκή όλων των μερών. Σχετικά με την Τουρκία, το πόσο αδιάλλακτη παραμένει δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε στις τελευταίες διαχρονικές αξιώσεις Ερντογάν, που διατύπωσε μετά το τέλος της διάσκεψης κατά τον πιο σκληρό τρόπο (συνέχιση των εγγυήσεων, παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και εκ περιτροπής προεδρία), τονίζοντας ότι “εμείς θα είμαστε για πάντα στην Κύπρο. Μην περιμένετε να μην υπάρχουν εγγυήσεις της Τουρκίας”. Ακολούθησε ο Τσαβούσογλου, ο οποίος δήλωσε: “Η Τουρκία δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κάθε είδους παραχωρήσεις για λύση στο Κυπριακό”. Ακολούθησαν και δηλώσεις Ακιντζί… Εν κατακλείδι οι θέσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς ισοδυναμούν με νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής. Η απαίτηση της τουρκικής πλευράς για διζωνική πολιτική ισότητα, δηλαδή εξίσωση του 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% των Τουρκοκυπρίων αρχικά, των δύο κοινοτήτων των δύο “λαών”
και σε εξέλιξη των δύο “συνιστώντων κρατών” δεν είναι παρά ο τρόπος των τουρκικών μεθοδεύσεων, για να μπορέσουν να μετατρέψουν την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο!
Κι όπως έλεγε ο πρωτεργάτης της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό Νιχάτ Ερίμ από το 1956, “στόχος είναι η ανάκτηση ολόκληρης της Κύπρου”. Αυτές οι μεθοδεύσεις της τουρκικής πλευράς θυμίζουν το “απαρτχάιντ” στη Ν. Αφρική, όταν το 15% της λευκής μειονότητας ζητούσε διζωνική πολιτική ισότητα με τη μαύρη πλειονότητα του 85%, προκειμένου μέσα στα σύνορα της Ν. Αφρικής να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο κράτος των λευκών. Ο Νέλσον Μαντέλα απέρριψε την “πολιτική ισότητα” επιμένοντας στη συμφιλίωση και στη δημοκρατική αρχή “ένας άνθρωπος, μία ψήφος”. Πέτυχε και θριάμβευσε. Είκοσι δύο χρονιά μετά το θρίαμβο του Μαντέλα ο τουρκικός επεκτατισμός επιμένει στην εθνορατσιστική “πολιτική ισότητα” του 82% με το 18%. Ζητούν εκ περιτροπής προεδρία και με βασικό επιχείρημα την ερμηνεία της διζωνικής πολιτικής ισότητας εγείρουν παράλογα αιτήματα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα, με εθνική ομοψυχία, πολύ ορθά απαιτούν τα αυτονόητα, προκειμένου να εξευρεθεί μία λύση, που θα είναι δίκαιη για όλους τους Κυπρίους και κυρίως βιώσιμη και σταθερή. Είναι σαφές ότι μία δυσμενής λύση στο Κυπριακό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο Αιγαίο και στη Θράκη, σε όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα που δημιουργούνται με την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας.
Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό προμηνύονται δύσκολες και επίπονες. Η διεθνής κοινότητα πρέπει επιτέλους να στραφεί προς την τουρκική πλευρά, από την οποία να αξιώσει σεβασμό προς τη διεθνή νομιμότητα και τερματισμό της διχοτομικής πολιτικής της στο Κυπριακό.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Από την εφημερίδα: «Μακεδονία της Κυριακής» 22 Ιανουαρίου 2017
