Οι Εβραίοι φεύγουν από την Αίγυπτο
Με τη δέκατη φοβερή πληγή που έριξε ο Θεός στους Αιγύπτιους, ο Φαραώ κατατρόμαξε. Έστειλε λοιπόν και φώναξε το Μωυσή και τον Ααρών και τους είπε δέχεται να πάρουν τους ισραηλίτες και να φύγουν την ίδια εκείνη νύχτα.
Αμέσως οι Ισραηλίτες μαζεύτηκαν όλοι άντρες, γυναίκες και παιδιά. Μπήκαν μπροστά οι πολεμιστές, που ήταν εξακόσιες χιλιάδες και ξεκίνησαν. Μα δεν είχαν πολύ προχωρήσει κι ο Φαραώ μετάνιωσε γιατί τους άφησε.
Στέλνει λοιπόν πίσω τους στρατό να τους κυνηγήση και να τους φέρη πάλι. Οι Ισραηλίτες είχαν φτάσει τώρα μπροστά στην Ερυθρά θάλασσα. Κινδύνευαν να πιαστούν από τους Αιγυπτίους κι άρχισαν να χάνουν το θάρρος τους. Μα ο Θεός δεν τους άφησε στη δύσκολη εκείνη στιγμή. Έδωσε εντολή στο Μωυσή να χτυπήση με το ραβδί του τα νερά της θάλασσας. Μόλις ο Μωυσής έκαμε ό,τι του είπε ο Θεός, τα νερά χωρίστηκαν κι ανοίχτηκε δρόμος, απ’ όπου οι Ισραηλίτες πέρασαν όλοι αντίπερα. Πίσω τους όμως μπήκαν στο στεγνό αυτό δρόμο και οι Αιγύπτιοι και τους κυνηγούσαν. Μα τότε χτύπησε πάλι ο Μωυσής το ραβδί του κι ευθύς κλείστηκαν τα νερά κι όλος ο αιγυπτιακός στρατός πνίγηκε. Χαρούμενοι τώρα οι Ισραηλίτες που σώθηκαν, δόξασαν το Θεό για την προστασία του.
Οι δέκα εντολές
Ύστερα από την Ερυθρά θάλασσα οι Ισραηλίτες βρέθηκαν στην έρημο. Εκεί σώθηκαν ό,τι τροφές είχαν μαζί τους και δεν έβρισκαν πια τίποτε να φάνε. Άρχισαν τότε να βασανίζωνται από την πείνα, να στενοχωρούνται και να παραπονούνται στο Μωυσή, που τους είχε φέρει εκεί, και γύρευαν να γυρίσουν πάλι στην Αίγυπτο.
Ο Μωυσής στενοχωρήθηκε πολύ, μα τότε ο Θεός που δεν άφηνε από την προστασία του τον Εβραϊκό λαό, έριξε από τον ουρανό μια γλυκιά και θρεπτική τροφή, το μάννα, και μαζί μ’ αυτό πολλά ορτύκια. Έτσι οι Ισραηλίτες σώθηκαν πάλι από την πείνα και πέρασαν πολύν καιρό ήσυχα στην έρημο.
Μα σε λίγο βρέθηκαν σε μέρος που δεν είχε καθόλου νερό. Άρχισαν τότε να διψούν και να υποφέρουν πολύ και παραπονούνταν στο Μωυσή πως σώθηκαν από τους Αιγυπτίους και ήρθαν να πεθάνουν στην έρημο.
Τότε ο Μωυσής προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Θεός του παράγγειλε να χτυπήση με το ραβδί του σ’ ένα βράχο, στο βουνό Χωρήβ, κι ευθύς θα βγη άφθονο νερό. Έτσι κι έγινε και ο λαός γεμάτος ευγνωμοσύνη ήπιε από το καθαρότατο νερό κι έσβησε τη δίψα του.
Τρεις μήνες πέρασαν από τότε που οι Εβραίοι βγήκαν από την Αίγυπτο. Είχαν φτάσει τώρα κοντά στο βουνό Σινά.
Ο Μωυσής ανέβηκε στην κορυφή του βουνού αυτού κι εκεί άκουσε τη φωνή του Θεού, που του παράγγειλε να κατεβή κάτω στους Ισραηλίτες και να τους πη πως, αν θέλουν να έχουν πάντοτε την προστασία του, πρέπει να τηρούν δέκα εντολές που θα τους δώση.
Όταν οι Ισραηλίτες άκουσαν αυτό από το Μωυσή, δέχτηκαν με μεγάλη προθυμία να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού. Τότε ο Μωυσής τους διάταξε να καθαριστούν και να νηστέψουν τρεις μέρες. Την τρίτη ημέρα τους οδήγησε κοντά στο βουνό Σινά, που η κορυφή του ήταν σκεπασμένη με ένα μαύρο σύννεφο.
Σε λίγο άρχισε ν’ αστράφτη και να βροντά κι όλο το βουνό αντηχούσε από κρότους με τύμπανα και σάλπιγγες, που οι Εβραίοι στάθηκαν εκστατικοί.
Τότε ακούστηκε η φωνή του Θεού, που είπε τις δέκα εντολές:
1. Εγώ είμαι ο Θεός σας. Να μη λατρεύετε άλλο Θεό, εκτός από μένα.
2. Να μην προσκυνάτε ποτέ΄είδωλα.
3. Να μην ορκίζεστε και να μην βάζετε τ’ όνομα του Θεού στο στόμα σας χωρίς λόγο.
4. Έξι μέρες να εργάζεστε και την έβδομη να ξεκουράζεστε.
5. Να σέβεστε και να τιμάτε τους γονείς σας.
6. Να μη σκοτώνετε.
7. Να μην προσβάλλετε κανενός την τιμή.
8. Να μην κλέβετε.
9. Να μην πάρετε ποτέ ψεύτικο όρκο.
10. Να μην επιθυμήτε τα ξένα πράγματα.
Το χρυσό μοσχάρι.
Ο Μωυσής έπειτα ανέβηκε πάλι στο βουνό Σινά. Εκεί έμεινε σαράντα μέρες, ακούοντας τους λόγους του Θεού.
Αργούσε να κατεβή. Οι Εβραίοι είπαν στον Ααρών πως ο Μωυσής θα χάθηκε και δεν ήταν ανάγκη πια να τον περιμένουν. Ζήτησαν λοιπόν από αυτόν να τους φτιάξη ένα Θεό είδωλο, όπως ήξεραν από την Αίγυπτο, για να κάνουν σ’ αυτό τη λατρεία τους.
Ο Ααρών αναγκάστηκε να δεχτή. Τους διάταξε και έφεραν όλοι τα χρυσά τους κοσμήματα και μ’ αυτά έφτιαξε ένα χρυσό μοσχάρι. Το έστησε σ’ ένα μέρος ψηλά και οι Εβραίοι έρχονταν και το προσκυνούσαν.
Ο Μωυσής όμως, στις σαράντα μέρες επάνω, κατέβηκε από το βουνό Σινά, κρατώντας δυο πέτρινες πλάκες, όπου του είχε δώσει ο Θεός τις δέκα εντολές χαραγμένες
Καθώς είδε όμως τους Ισραηλίτες να προσκυνούν το χρυσό μοσχάρι, τόσος θυμός τον έπιασε, που του έπεσαν οι πλάκες κι έσπασαν. Έπειτα προχώρησε, κατάστρεψε το χρυσό μοσχάρι και τιμώρησε αυστηρά το λαό, που άλλαξε τόσο εύκολα την πίστη του.
Ανέβηκε τότε πάλι στο βουνό Σινά και ζήτησε συγχώρεση από το Θεό και πήρε δυο νέες πλάκες με τις δέκα εντολές, που τις έβαλε μέσα σ’ ένα κιβώτιο φτιαγμένο από πολύτιμο ξύλο, που ονομάστηκε Κιβωτός της Διαθήκης. Την Κιβωτό της Διαθήκης την έβαλε μέσα σε μια σκηνή, που την είπα Σκηνή του Μαρτυρίου και σ’ αυτήν πρόσφερε θυσία στο Θεό.
Την ημέρα αυτή, που πήραν οι Εβραίοι τις δέκα εντολές, τη γιορτάζουν εφτά εβδομάδες μετά το Πάσχα, την πεντηκοστή δηλαδή.
Από το βιβλίο του:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Βιβλίο θρησκευτικών Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων – Αθήναι 1976
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
