Το άρθρο αυτό είναι μια περιγραφική αναφορά στη διαρκή πρόσκληση του Ιησού Χριστού στους αγνούς και καλοπροαίρετους μουσουλμάνους αδελφούς μας να Τον πλησιάσουν και να γίνουν μέλη του παγκόσμιου και θαυμαστού Σώματός Του, της Εκκλησίας.
Λέγοντας «Εκκλησία» εννοώ την αρχαία αδιαίρετη Εκκλησία των πρώτων χιλίων χρόνων μετά Χριστόν και την ιστορική συνέχειά της, την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι άγιοι που αναφέρονται παρακάτω υπήρξαν μουσουλμάνοι, αλλά αγίασαν ως χριστιανοί. Ανάμεσά τους ένας εμίρης, δύο δερβίσηδες και δύο ανώτεροι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού.
Κατά την εποχή που ονομάζουμε «Τουρκοκρατία» [περίπου από το 1453, στο χώρο της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (Ρωμανίας), μέχρι το 1912, κατά περιοχές], χιλιάδες χριστιανοί έγιναν μουσουλμάνοι, ενώ ελάχιστοι μουσουλμάνοι έγιναν χριστιανοί. Όμως οι χριστιανοί άλλαζαν πίστη, επειδή δεν άντεχαν τις αβάστακτες συνθήκες της δουλείας, ενώ οι μουσουλμάνοι που γίνονταν χριστιανοί, όχι μόνο άφηναν την απόλυτη ελευθερία του κυρίαρχου και έπαιρναν πάνω τους αυτές τις αβάστακτες συνθήκες, αλλά και διακινδύνευαν τη σύλληψή τους και την καταδίκη τους σε βασανιστήρια και θάνατο – γι’ αυτό και σχεδόν όλοι οι άγιοι που παρουσιάζονται εδώ είναι μάρτυρες.
Ποιο είναι λοιπόν το μεγάλο μυστικό, που τους ωθούσε σ’ αυτή τη γενναία απόφαση; Μια περιήγηση στο βίο τους, έστω και περιληπτικά, ίσως βοηθήσει τους αδελφούς μας μουσουλμάνους να το ανακαλύψουν.
Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το ενδιαφέρον αυτό άρθρο, σε rar μορφή.
Η/Υ ΠΗΓΗ
Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας
