Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγια –Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα κ’ εξηνταδυό καμπάνες.
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο Πατριάρχης
κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγη ο βασιλέας,
φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια˙
Παπάδες, πάρτε τα ιερά και σεις, κεριά, σβηστήστε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.
Μόν’ στείλε λόγο στη Φραγκιά, να ρθουν τρία καράβια:
το ‘να να πάρη το Σταυρό και τ’ άλλο το Ευαγγέλιο,
το τρίτο, το καλύτερο, την άγια Τράπεζά μας…».
Η Δέσποινα ταράχτηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζης˙
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά σας είναι».
Δημοτικόν (Εκλογαί Ν. Πολίτου).
Από το βιβλίο: Αναγνωστικόν της πέμπτης τάξεως του δημοτικού σχολείου. Ν. Κοντοπούλου – Δ. Κοντογιάννη, Γ. Καλαματιανού Θ. Γιαννοπούλου. Αθήναι 1952
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
