Ωδαί: Δ. έως ΣΤ. εις την Υπεραγίαν θεοτόκον – Οσίου Πατρός ημών Νεκταρίου Επισκ. Πενταπόλεως του θαυματουργού.

Ωδή τετάρτη.

Χαίρε το άσμα Χερουβίμ, Χαίρε ύμνος αγγέλων,
Χαίρε ωδή των Σεραφίμ, χαρά των αρχαγγέλων.

Χαίρε ειρήνη και χαρά, λιμήν της σωτηρίας,
παστάς του Λόγου ιερά, άνθος της αφθαρσίας.

Χαίρε παράδεισε τρυφής ζωής της αιωνίας,
χαίρε το ξύλον της ζωής, πηγή αθανασίας.

Χαίρε πηγή της χάριτος, χαίρε θρόνε Κυρίου,
χαίρε κόρη ακήρατος, χαίρε ναέ του θείου.

Χαίρε Αγίου Πνεύματος κήπε εσφραγισμένε,
χαίρε της θείας χάριτος ναέ ηγιασμένε.

Χαίρε παρθένων καύχημα, χαίρε παρθενομήτορ,
χαίρε πιστών ωράϊσμα, χαίρε θεοκυήτορ.

Χαίρε το καταφύγιον των καταπονουμένων,
χαίρε το ορμητήριον νηών χειμαζομένων.

Χαίρε του Άδου νέκρωσις, χαίρε αράς η λύσις,
χαίρε μερόπων λύτρωσις, χαίρε δικαία τίσις.

Χαίρε πιστών παράκλησις, χαίρε παρθένων φίλτρον,
χαίρε Αδάμ ανάκλησις, χαίρε της Εύας λύτρον.

Χαίρε αγνή συντρίψασα, το κράτος του θανάτου,
χαίρε την κάραν θλάσασα δράκοντος αρχεκάκου.

Ωδή πέμπτη.

Μαρία αειπάρθενε κόσμου παντός Κυρία
άχραντε νύμφη πάναγνε Δέσποινα Παναγία.

Μαρία νύμφη άνασσα, χαράς ημών αιτία,
Κόρη σεμνή βασίλισσα, Μήτηρ Υπεραγία.

Υψηλοτέρα ουρανών, ακτίνων λαμπροτέρα,
ηλιακών μαρμαρυγών υπερκαθαρωτέρα.

Τιμιωτέρα Χερουβίμ, υπερενδοξοτέρα,
των ασωμάτων Σεραφίμ, των Θρόνων υπερτέρα.

Των προπατόρων καύχημα, των προφητών ο αίνος,
των Αποστόλων στήριγμα και των μαρτύρων σθένος.

Οσίων εγκαλλώπισμα, των ασκητών λαμπρότης,
Παρθένων αγαλλίαμα, χαρίτων η ακρότης.

Θυμιατήριον χρυσούν, λυχνία φωτοφόρε,
όρος το αλατόμητον, Παρθένε θεοφόρε.

Ώ βάτε ακατάφλεκτε, νεφέλη φωτοφόρε,
παστάς του Λόγου άμεμπτε, τράπεζα ζωηφόρε.

Ράβδος άνθος βλαστήσασα, Σκηνή του Μαρτυρίου,
Στάμνε το μάννα φέρουσα, θρόν’ αγλαέ Κυρίου.

Συ βοηθός χριστιανών, Συ προστασία κόσμου,
Συ εί κραταίωμα πιστών, Συ φάος του νοός μου.

Συ ορφανών αντίληψις, Συ λύτρον αιχμαλώτων,
Συ ασθενών επίσκεψις, Συ σθένος των καμνόντων.

Συ μοναστών στερέωμα, πτωχών παραμυθία,
Συ εί χηρών το σκήνωμα, παρθένων ευτονία.

Συ εί πιστών οχύρωμα, Συ ρύστις, προστασία,
Συ σκέπη και κραταίωμα, Συ χάρις, ευδοκία.

Σε ικετεύω, Δέσποινα, Σε νυν επικαλούμαι,
Σε δυσωπώ, Παντάνασσα, Σην χάριν εξαιτούμαι.

Ιδού προς Σε κατέφυγον, αγνή, διάσωσόν με,
υπό Σην σκέπην κραταιάν σκέπασον, φύλαξόν με.

Φείσαί μου και μεσίτευσον τω Σω Υιώ, Παρθένε,
και καταδίκης λύτρωσαι Ναέ ηγιασμένε.

Αντιλαβού μου, ρύσαί με από του πολεμίου
και κληρονόμον δείξον με ζωής της αιωνίου.

Ωδή έκτη.
Δοξαστικόν˙ ψάλλεται εις όλους τους ήχους.

Άσπιλε, αμόλυντε, αγνή παρθένε,
Άφθορε, πανάχραντε, σεμνή Μαρία,

Άγαμε νύμφη, αρχηγέ σωτηρίας,
Άνθος το αμάραντον της αφθαρσίας.

Άσμα προφητών, επωδή Προπατόρων,
Ανύμφευτε νύμφη, χαρά Αποστόλων.

Ακτίς Ηλίου νοητού του αδύτου,
Αυγή ημέρας μυστικής απορρήτου.

Αρετής εικών, παρθένων ωραϊσμα,
Αγνείας ηώς, μητέρων αγλάϊσμα.

Βίβλος έμψυχος μυστικώς γεγραμμένη,
Βάτε άφλεκτε, θείον πυρ δεξαμένη.

Γη ανήροτος θείον στάχυν φύσασα,
Γέφυρα στερρά εις ζωήν μετάγουσα.

Δέσποινα κόσμου και Θεού ευδοκία,
Δόγμα άφραστον ως Θεόν τετοκυία.

Ένθερμος θνητών προς Θεόν παρρησία,
Έρεισμα στερρόν, αρραγής προστασία.

Ζείδωρε πηγή η ζων ύδωρ βλύσασα,
Ζωής Τράπεζα άρτον ζωής φέρουσα.

Ηώς νοητή φωτοφόρου ημέρας,
Ηγέτις πιστών, Ορθοδόξων το κέρας,

Θρόνε αγλαέ του Παντάνακτος μόνου,
Θείον σκήνωμα του Θεού ζώντος Λόγου.

Ισόρροπον γης Ουρανού τε χωρίον,
Ισχύς κραταιά και προνοίας ταμείον.

Κλίμαξ Ιακώβ, κιβωτέ Διαθήκης,
Κήρυγμα πιστών και κραταίωμα νίκης.

Λυχνία έμπνους του φωτός του αδύτου,
Λαμπάς φωταυγής του φωτός του ακτίστου,

Λαβίς μυστική τον Χριστόν συλλαβούσα,
Λιβάς νοητή ύδωρ ζων ενεγκούσα.

Λειμών ευθαλής μυστικής ευωδίας,
Λιμήν ασφαλής ψυχικής σωτηρίας.

Μήτηρ παρθένε τον Λόγον κυήσασα,
Μαρία θεόπαις αφράστως γεννήσασα.

Ναέ έμψυχε του Θεού ευρύχωρε,
Νεφέλη κούφη τον Χριστόν η φέρουσα.

Ξένον άκουσμα απειρόζυγος μήτηρ!
Ξένον θέαμα βρεφοτρόφος παρθένος!

Όρθρος φαεινός θεομήτορ Παρθένος,
Όρος αλατόμητον Παρθενομήτορ.

Παστάς του Λόγου, κόρη, πόκε ένδροσε,
Πυρίνη στήλη, θρόνε, πύλη πάγχρυσε.

Ράβδος Ααρών Χριστόν η βλαστήσασα,
Ρόδον εύοσμον, Θεόν η θηλάσασα.

Στάμνε το μάννα, τον Θεόν Λόγον, σχούσα,
Στήλη φωτεινή τους πιστούς οδηγούσα.

Τείχος άρρηκτον, πολυτίμητε ναέ,
Τροφός Παρθένων Παναγία Παρθένε.

Ύψος άβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς,
Ύμνος άπαυστος χορών των εν Ουρανοίς.

Φωτός δοχείον, των αθλούντων αλείπτης,
Φύλαξ ασφαλής και παρθένων προστάτης.

Χώρα άσπορος το άνθος βλαστήσασα,
Χαρά Παρθένων ζωήν η κυήσασα.

Ψυχών ευσεβών ο αΐδιος αίνος,
Ψαλμών ιερών η υπόθεσις πέλεις.

Ωδή εμμελής των αινούντων το θείον,
Ωραία παστάς του Θεού ζώντος Λόγου.

***

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ
Υπό
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Διευθυντού της Εκκλησιαστικής Ριζαρείου Σχολής
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

ΉΤΟΙ
ΩΔΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ

Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.

Παράβαλε και:
09 Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών νεκταρίου επισκ. Πενταπόλεως – ο Αγ. Νεκτάριος ως δάσκαλος των νέων, Υμνολογική εκλογή.
09 Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών νεκταρίου επισκ. Πενταπόλεως – διδαχές, Παρακλητικός Κανών.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.