Ὁ Θεός,
δὲν ἐργάζεται καὶ δὲν πολεμάει,
οὔτε μὲ τὰ ἅρματα τῆς παλιᾶς ἐποχῆς
οὔτε μὲ τὰ σύγχρονα πολεμικὰ ὅπλα.
Ὁ Θεὸς
παρεμβαίνει στὸν κόσμο
μὲ τὴν ράβδο τοῦ Μωυσῆ,
καὶ μὲ τὴν προσευχὴ τοῦ Ἠλία·
καὶ μὲ τὸν Σταυρό Του, ποὺ εἶναι
ὅπλο εἰρήνης, ἀήττητο τρόπαιο.
Ἐμεῖς
δὲν ξέρουμε νὰ ἐνεργοῦμε
μὲ τὰ ὅπλα τοῦ Θεοῦ·
χωρὶς τὰ ὅπλα τὰ ἐπίγεια
τοῦ κόσμου τούτου.
Γιατί;
γιατί δὲν ξέρουμε
οὔτε τί εἶναι ὁ Θεός·
οὔτε τί εἴμαστε ἐμεῖς·
οὔτε τί θέλουμε.
Καὶ μὴ ξέροντάς τα,
νοιώθουμε μόνοι μας.
Καὶ μᾶς πιάνει ἀνία καὶ ἄγχος·
ποὺ ὅλο καὶ μεγαλώνει·
καὶ μᾶς πνίγει.
Λέγει ἕνας σοφὸς ἅγιος
Θέλεις νὰ ἀρχίσεις νὰ ὡριμάζεις;
Θέλεις νὰ πάψεις νὰ εἶσαι νήπιο,
στὴν πίστη νήπιο;
Βγάλε ἀπὸ μέσα σου τὴν κακία.
Νήστευε. Ἔχε ἐγκράτεια.
Μάθε νὰ κυβερνᾶς τὸν ἑαυτό σου.
Ἀκακία.
Νηστεία.
Σωφροσύνη.
Οἱ ἐν Χριστῷ νήπιοι,
ἀπὸ αὐτὰ ἀρχίζουν.
Περιοδικὸ Λυχνία, Ἱ. Μ. Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης, τεῦχος Νοεμβρίου, 2008
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 10 Απριλίου 2020
