Το θαύμα που διηγήθηκα για τη βροχή που διαιρέθηκε, έλαβε χώρα και άλλη φορά προκαλώντας το δέος και για άλλον επίσκοπο.
Ένας γέροντας κληρικός, ο οποίος ζει μέχρι σήμερα, μαρτυρεί πως παρίστατο σε ένα ίδιο περιστατικό, ως εξής:» Φουλγέντιος1 ο επίσκοπος, ο οποίος προΐστατο της εκκλησίας Ουτριούλου,2 είχε πέσει στην απόλυτη δυσμένεια του σκληρότατου βασιλιά Τοτίλα. Όταν πλησίασε αυτός με το στρατό του στα μέρη εκείνα, ο επίσκοπος έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα να του στείλει ξένια3 με τους κληρικούς του, και με δώρα να του μαλακώσει, ει δυνατόν, τον παραλογισμό της μανίας του. Μόλις τα είδε αυτά, αμέσως τα αποδίωξε και οργισμένος διέταξε τους ανθρώπους του να δέσουν χωρίς οίκτο αυτόν τον επίσκοπο και να τον φυλάξουν για να τον ανακρίνει. Οι Γότθοι άγριοι, ως υπηρέτες της σκληρότητας εκείνου, τον έπιασαν, στάθηκαν γύρω του και του παράγγειλαν να σταθεί σε ένα τόπο. Του χάραξαν ένα κύκλο στη γη, απαγορεύοντάς του καθ’ οιονδήποτε τρόπο να πατήσει το πόδι του έξω από αυτόν.
Στεκόταν λοιπόν στον χώρο εκείνο ο άνθρωπος του Θεού, περικυκλωμένος από τους Γότθους και περιορισμένος μέσα στον χαραγμένο κύκλο. Ξαφνικά αστραπές, βροντές και δυνατή βροχή ξεσπάνε, τέτοια ώρα αυτοί που είχαν αναλάβει την επιτήρησή του, δεν μπορούσαν να αντέξουν τη σφοδρότητα της βροχόπτωσης. Και παρόλο που προκλήθηκε τέτοιος κολοσσιαίος κατακλυσμός, μέσα στον χαραγμένο κύκλο, όπου στεκόταν ο δούλος του Θεού Φουλγέντιος, δεν κατέβηκε ούτε μία έστω σταγόνα βροχής. Σαν το ανήγγειλαν αυτό στον σκληρότατο βασιλιά, ο θηριώδης λογισμός του μεταστράφηκε σε μεγάλη ευλάβεια του ανθρώπου εκείνου, του οποίου ακριβώς την τιμωρία προηγουμένως ακόρεστα διψούσε».
Έτσι ο Παντοδύναμος Θεός ενεργεί δια των καταφρονημένων τα θαύματα της δυνάμεώς του εναντίον των επηρμένων λογισμών των σαρκικών ανθρώπων, ούτως ώστε όσοι σηκώνονται περήφανα κατά των παραγγελμάτων της Αλήθειας, αυτών τον τράχηλο η Αλήθεια Χριστός δια των ταπεινοφρόνων τον λυγίζει.
Υποσημειώσεις.
1. Filgentius, συγγενής του συνώνυμού του Λατίνου συγγραφέα του ΣΤ’[ αιώνος, προτελευταίος (πριν τον Δομίνικο που ήταν ήδη στον θρόνο το 595) επίσκοπος του Ουτρίκουλου, γνωστός για την ανακάλυψη από αυτόν των λειψάνων του αγ. Μάρτυρος Βίκτωρος. Τιμάται στο Ρωμαϊκό εορτολόγιο στις 21 Μαΐου.
2. Utriculum, κώμη ΒΑ της Ρώμης παρά τον Τίβερη, το σημερινό Otricoli.
3. Δηλ. δώρα φιλοξενίας (ελληνικά και στο πρωτότυπο). Ο Τοτίλας πρέπει να πέρασε από εκεί, όταν πήγε και στη Νάρνη, δηλ. το 542 ή 545.
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
