«Ο Χριστός με τους δώδεκα αποστόλους του» ήτο η αρχή της επιστολής, με την οποίαν συνίστα εις Ρόδιος εις άλλον Ρόδιον, διαμένοντα εις Αθήνας, τον εκ του χωρίου Προφυλίας της νήσου Ρόδου παπάν Εμμανουήλ, εφημέριον του χωρίου Τριάντα.
Ο ιερεύς ούτος τω 1912 ετέθη επί κεφαλής εξήκοντα Ροδίων εθελοντών. Αλλά μόνον με δώδεκα εξ αυτών κατώρθωσε να διαφύγη από την παρακολούθησιν των Ιταλικών αρχών (διότι τότε η Δωδεκάνησος ήτο υπό Ιταλικήν κατοχήν) και να έλθη εις τας Αθήνας.
Μολονότι ήτο γέρων, ο σεβάσμιος ιερεύς παρουσιάσθη εις το στρατολογικόν γραφείον και επέμενε να αποσταλή εις το πεδίον του πολέμου, δια να υπηρετήση την πατρίδα του, την Μεγάλην Ελλάδα, όπως την έλεγε.
Προς δε τον υιόν του έγραφεν εξ Αθηνών τα εξής:
«Υιέ μου, αναχωρώ δια Θεσσαλονίκην και σε περιμένω να έλθης δια να εκπληρώσης το προς την γλυκείαν πατρίδα καθήκόν σου. Με τοιαύτα αισθήματα αποδεικνύεται ο Έλλην ήρως εις το πεδίον της μάχης και δεν ηξεύρει άλλο παρά να προχωρή εμπρός, κατά το παράγγελμα του μεγάλου μας Βασιλέως!…».
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
