Η έξοδος της ψυχής του Γερμανού, επισκόπου Καπύης.
Στο δεύτερο βιβλίο αυτού του έργου1 ήδη έχω αναφέρει πως ο ευσεβής άνδρας Βενέδικτος, όπως πληροφορήθηκα από αξιόπιστους μαθητές του, ευρισκόμενος μακριά από την πόλη Καπύη, αντίκρυσε μες στα μεσάνυκτα την ψυχή του επισκόπου αυτής της πόλεως Γερμανού να μεταφέρεται από αγγέλους στον ουρανό μέσα σε πύρινη σφαίρα. Επίσης ενώ παρατηρούσε αυτήν την ψυχή να ανεβαίνει, με πλάτυνση του κόλπου του νοός του, είδε ολόκληρο τον κόσμο συγκεντρωμένο μπροστά στα μάτια του σαν κάτω από μια μοναδική ακτίνα ήλιου.
Η έξοδος της ψυχής Σπεκιώζου μοναχού.
Από διήγηση και πάλι των μαθητών εκείνου έμαθα πως δύο αδελφοί, ευγενείς άνδρες και μορφωμένοι στις εξωτερικές σπουδές, που ονομάζονταν ο ένας Σπεκιώζος2 κι ο άλλος Γρηγόριος, παρέδωσαν τον εαυτό τους στη μοναχική πολιτεία κάτω από τον κανόνα εκείνου. Ο ευσεβής πατήρ τους έβαλε να κατοικήσουν στο μοναστήρι, που είχαν κτίσει κοντά στην πόλη Τερρακίνα.3 Αυτοί είχαν στην κατοχή τους πολλά πλούτη στον κόσμο αυτό, αλλά τα σκόρπισαν όλα στους πτωχούς χάριν της δικής τους σωτηρίας και παρέμειναν σε αυτό το μοναστήρι.
Ο ένας από αυτούς, ο Σπεκιώζος, είχε σταλεί για υποθέσεις του μοναστηριού κάπου κοντά στην Καπύη. Μια μέρα ο αδελφός του Γρηγόριος, ενώ συνέτρωγε με τους αδελφούς καθισμένος στην τράπεζα, μεταφέρθηκε με το πνεύμα υψηλά και κοιτώντας είδε να βγαίνει από το σώμα η ψυχή του αδελφού του Γερμανού, που βρισκόταν τόσο μακριά4. Αμέσως το φανέρωσε στους αδελφούς, έφυγε βιαστικά και βρήκε τον αδελφό του ήδη θαμμένο. Εξακρίβωσε μάλιστα πως είχε εξέλθει από το σώμα την ίδια ώρα, που κι ο ίδιος τον είχε δει.
Η ψυχή ενός εγκλείστου.
Κάποιος θεοσεβής και πιστότατος άνδρας, ενόσω ακόμα βρισκόμουν στο μοναστήρι,5 μου διηγήθηκε, πως μερικοί από τα μέρη της Σικελίας κατευθύνονταν ακτοπλοϊκώς για τη Ρώμη, όταν, ευρισκόμενοι στη μέση της θάλασσας, είδαν να φέρεται στον ουρανό η ψυχή ενός δούλου του Θεού, που είχε κάνει έγκλειστος στο Σάμνιο.6 Αυτοί όταν αποβιβάσθηκαν στη γη, διερευνώντας την υπόθεση αν όντως έτσι έγινε, εξακρίβωσαν πως ο δούλος του Θεού απεδήμησε την ίδια μέρα που και αυτοί γνώρισαν πως ανέβηκε εκείνος στα ουράνια βασίλεια.
Υποσημειώσεις.
1. Στο κεφ. 35
2. Speciosus (= Ευειδής), πρώην γνωστός αξιωματούχος. Αναγράφεται στο Ρωμαϊκό εορτολόγιο στις 15 Μαρτίου.
3. Βλ. ΙΙ, 22
4. Η Τερρακίνα απέχει από την Καπύη πάνω από 60 χιλ.
5. Επαναλαμβάνουμε (βλ. και Εισαγωγή) πως πρόκειται για τη μονή των αγ. Ανδρέου στη Ρώμη.
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
