Φουρτούνιασεν η θάλασσα κι εβουρκωθήκαν τα βουνά!
Είναι βουβά τ’ αηδόνια μας και τα ουράνια σκοτεινά,
κι η δόλια μου ματιά θολή.
Παιδί μου, ώρα σου καλή!
Είναι φωτιά τα σπλάχνα μου και το κορμί μου παγωνιά!
Σαλεύει ο νους μου σαν δεντρί, που στέκει αντίκρυ στο χιονιά
και είναι ξέβαθο πολύ.
Παιδί μου, ώρα σου καλή!
Βουίζει το κεφάλι μου σαν του χειμάρρου τη βοή!
Λιποθυμά η καρδούλα μου και μου εκόπηκε η πνοή,
στο υστερνό σου το φιλί.
Παιδί μου, ώρα σου καλή!
«Ατθίδες Αύραι» Γεώργιος Βιζυηνός.
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
