Μετά την πεντάωρη χθεσινή ακολουθία ήμουν πολύ κουρασμένος και δεν μπόρεσα να προετοιμαστώ για τη σημερινή ομιλία. Σκεφτόμουν να μην μιλήσω σήμερα. Με ελέγχει όμως ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας, ο οποίος δεν άφηνε ποτέ να περάσει ημέρα χωρίς να προσφέρει στον λαό του Θεού τον ψυχωφελή λόγο. Γι’ αυτό νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να σας πω δυο λόγια.
Ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα για την προσφορά της χήρας. Πώς ο Κύριος Ιησούς Χριστός επαινεί τη φτωχή αυτή γυναίκα, η οποία από το υστέρημά της έβαλε στο θησαυροφυλάκιο του ναού όλη την περιουσία της. Ο Κύριος είπε ότι η φτωχή αυτή χήρα πλείον πάντων έβαλεν. Η προσφορά της ήταν μεγαλύτερη από τις προσφορές εκείνων των ανθρώπων που έβαζαν τα χρυσά νομίσματα.
Το παράδειγμα της ταπεινής χήρας μας διδάσκει να αποφεύγουμε τη φιλαργυρία. Και ήδη δύο χιλιάδες χρόνια το έχει μπροστά του ο χριστιανικός κόσμος. Η ταπεινή και φτωχή αυτή γυναίκα ελέγχει όλους τούς περήφανους και φιλάργυρους ανθρώπους, οι οποίοι μαζεύουν τα χρήματα και τα κρατάνε για ώρα ανάγκης. Η φιλαργυρία είναι ένα πάθος πολύ άσχημο, που εκτός από τα άλλα φανερώνει την έλλειψη πίστεως και εμπιστοσύνης στον Θεό. Άνθρωπος, ο οποίος μαζεύει χρήματα δείχνει πως δεν πιστεύει στον λόγο του Χριστού, που μας λέει να μην μεριμνούμε για το αύριο, διότι ο Κύριος φροντίζει για όλες τις ανάγκες μας. Αν αφήσουμε τον Θεό να μας φροντίζει και δεν μαζεύουμε χρήματα, αλλά αυτά που μας περισσεύουν τα μοιράζουμε στους φτωχούς αδελφούς μας, αν ευεργετούμε τον πλησίον, τότε δεν θα μας αφήσει ο Κύριος και θα μας δώσει όλα όσα χρειαζόμαστε.
Οι φιλοχρήματοι είναι άνθρωποι, και άπιστοι και άσπλαχνοι. Το χρήμα δεν το χρησιμοποιούν για να βοηθάνε τον πλησίον. Στον δρόμο προσπερνάνε τους φτωχούς που ζητούν ελεημοσύνη. Μπορεί γύρω τους οι άνθρωποι να πεθαίνουν της πείνας, όμως αυτοί δεν τους βοηθούν. Περιφρονούν τις ανάγκες των συνανθρώπων τους, μόνο το χρήμα τους απασχολεί. Οι άνθρωποι που δεν κάνουν έργα ελεημοσύνης, θα ακούσουν στη φοβερά Κρίση από τον Χριστό έναν λόγο που θα τους τρομάξει πολύ. Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού. Επείνασα γαρ, και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και ουκ εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και ου συνηγάγετέ με, γυμνός, και ου περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή, και ουκ επεσκέψασθέ με… Εφ’ όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε».
Να ξέρουμε, όμως, ότι όχι μόνο με το χρήμα είναι δυνατόν να ευεργετούμε τους ανθρώπους. Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη ενός από τούς μεγαλύτερους αγίους του Θεού, του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Υπήρχε άνθρωπος που να ήταν πιο φτωχός από τον άγιο Σεραφείμ; Και όμως πόσο πλούσια ήταν η ελεημοσύνη και η προσφορά του στους ανθρώπους! Δεν ευεργετούσε με το χρήμα” η ελεημοσύνη του ήταν πνευματική. Στους ανθρώπους που τον επισκέπτονταν πρόσφερε την αγάπη, τη συμπόνια και τη συμπάθειά του. Τους βοηθούσε με τις νουθεσίες και τις σοφές συμβουλές. Οδηγούσε όλους στην οδό της σωτηρίας. Η καρδιά και η σκέψη του κάθε επισκέπτη ήταν γι’ αυτόν ανοιχτή. Δεν περίμενε να πει ο συνομιλητής τον πόνο τον, άλλά το έλεγε ο ίδιος. Μεγάλη και πλούσια ήταν η πνευματική του ελεημοσύνη και χυνόταν άφθονα σε όλους τους ανθρώπους σαν νερό καθαρό από μια ανεξάντλητη πηγή.
Να Θυμόμαστε, λοιπόν, πάντοτε πόσο άσχημη είναι η φιλαργυρία, που φανερώνει την έλλειψη σταθερής πίστεως και εμπιστοσύνης στον Θεό. Να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν από μας την υλική βοήθεια και άλλοι που περιμένουν να τους προσφέρουμε την πνευματική ελεημοσύνη. Για την πνευματική αυτή προσφορά θα μας αξιώσει ο Θεός να δούμε στη Βασιλεία των Ουρανών το πρόσωπο του μεγάλου μας αγίου, του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Αμήν.
Από το βιβλίο, Λόγοι Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, Τόμος Β, εκδόσεις, Ορθόδοξος Κυψέλη.
Επιμέλεια κειμένου, Δημήτρης Δημουλάς.
Παράβαλε και. . .
11 Ιουνίου, ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ – ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ.
