Όταν το αυτοκίνητο γίνεται συνέχεια του εαυτού μας, θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του παρόντος, αφού τη συνήθεια αυτή θα ήθελα να σχολιάσω. Ξανά ιστορία. Πασχαλινές μέρες στο νησί. Νησί μικρό – κυκλαδίτικο, με αρχιτεκτονική που καλά κρατεί από «τότε»… Πολλοί «ξένοι» στο νησί με τα πολλά τους αυτοκίνητα. Ξαφνικά, αυτό που προσπαθώ εδώ στην πόλη να αποφύγω χρησιμοποιώντας τα ΜΜΜ, το λούζομαι στο νησί. Μποτιλιάρισμα, εκνευρισμός, ωραίοι διάλογοι μεταξύ οδηγών. Να πόσο εύκολα είναι δυνατόν να καταστρέψεις την όποια καλή διάθεση μπορεί να έχεις. Και όλα αυτά γιατί το αυτοκίνητο έχει γίνει προέκταση του εαυτού μας.
Είναι αυτό που λέμε και ξαναλέμε. Όλα ξεκινούν από τις καθημερινές μας συνήθειες. Πόσο απαραίτητο μας είναι σήμερα το αυτοκίνητο; Και πόσο η αναμφισβήτητη ανάγκη για μετακίνηση μπορεί να καλυφθεί διαφορετικά; Μέσα Μαζικής Μεταφοράς – πραγματικά δε μπορώ να σκεφτώ την προ μετρό εποχή- και τελευταίο στη ζωή μας και την ελληνική –ή μάλλον αθηναϊκή πραγματικότητα- το ποδήλατο. Έτσι για αλλαγή, προτείνω να πάτε στη δουλειά σας με συγκοινωνία. Δε μπορείτε το συνωστισμό και την αναμονή; Τι θα λέγατε τότε για carpooling; Βρείτε συναδέλφους ή γείτονες που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με εσάς και συντονιστείτε στη μετακίνηση και στα έξοδα! Ανταλλάσεις και μια κουβέντα και γιατί όχι να μοιράζεσαι και μια «λοξοδρόμηση» για ένα καφεδάκι. Ακόμα και σχετικές ιστοσελίδες υπάρχουν που δηλώνεις τη διαδρομή σου και βρίσκεις άτομα που κινούνται πάνω κάτω στο ίδιο μήκος με σένα.
Ας κάνουμε όμως κάτι. Ας δώσουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας λίγο ζωτικό χώρο και περισσότερο καθαρό αέρα. Αξίζει.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
QualityΝet
