Γονείς και παιδιά. Εύγλωττες παρεμβάσεις.

Τσεμανία

«Με τους σημερινούς μηχανισμούς του εμπορίου και των ΜΜΕ, η διαστροφή πάει ακόμη παραπέρα: η κατασκευή ειδώλων δεν ανταποκρίνεται υποχρεωτικά στο ιδανικό του ήρωα, αλλά ενδέχεται να εγκαθιστά μορφές προς κοινή “λατρεία” για λόγους άσχετους με την ιστορία τους, υπακούοντας μόνο στη λογική της διαφημίσεως, που έργο έχει να καταστρέφει το νόημα και τους συσχετισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Τσε Γκεβάρα. Πρόσφατο άρθρο διερωτάται πώς μεταμορφώθηκε “η εικόνα του ηρωϊκού αντάρτη σε σελέμπριτυ της ποπ, σε παρωδία και σε κίτς”. Και συμπληρώνει: “Τα παιδάκια που φοράνε μπλουζάκια με τον “Τσε” δεν έχουν την παραμικρή ιδέα ποιος ήταν, όπως και πολλοί ενήλικοι που “τσιμπάνε” στην “Τσεμανία”. Θέλουν απλώς να αποτελούν μέρος αυτού που εκπροσωπεί”».

Σύναξη 102 (2007), 55

«Πρόσφερα δάκρυα στο Θεό»

[Μια άγια μητέρα, η οσία Μάρθα , κατά την εκδημία της προς τον Κύριο απηύθυνε τα εξής λόγια στον γιο της, τον όσιο Συμεών το Στυλίτη του Θαυμαστού Όρους:]

«Σου φανερώνω, παιδί μου, τη διάθεσή μου. Μέχρι σήμερα πρόσφερα στον Θεό τη θερμή προσευχή μου για τη σωτηρία σου. Ανταπόδωσέ μου κι εσύ τη χάρη και να δέεσαι σ’ αυτόν πάντοτε για μένα. Μη λυπάσαι για την αποδημία μου, αλλά μάλλον να χαίρεσαι, γιατί φεύγω από τη γη σίγουρη και χαρούμενη για τη θεάρεστη πολιτεία σου και για τη σωτηρία που σου έχει δωρίσει ο Χριστός. Σε κάθε Λειτουργία και μπροστά σε κάθε θυσιαστήριο με ατέλειωτα θυμιάματα πρόσφερα δάκρυα στον Θεό, να έχεις υπομονή στην άσκησή σου, και σε κάθε άγιο ναό όπου πήγαινα συχνά, πολλές ώρες προσευχόμουν στους άγιους μάρτυρες του Θεού μας να σε υπερασπίζονται και να σε βοηθούν. Τίμησα κάθε όσιο άνθρωπο, αποσπώντας του προσευχές για σένα και οι αγώνες και οι κόποι μου για την τελείωσή σου έφτασαν σαν ευπρόσδεκτοι καρποί στον παντεπόπτη Θεό. Είδα μεγάλα κατορθώματα σε σένα και πάρα πολλά, αλλ’ ως τώρα δεν θέλησα να σου μιλήσω γι’ αυτά, για να μην έχεις πεποίθηση στον εαυτό σου, αλλά να απευθύνεις την ευχαριστία στον Θεό που σου τα έδωσε, αυτόν που μπορεί να σε κάνει άξιο και για πιο μεγάλα αγαθά».

Μητερικόν, τομ. Ε΄, 1995, σελ. 115

Τα παιδιά της νέας κατοχής

Είπε γέρων:
-Βλέπω την νεολαία σήμερα που κάνει τόσες αταξίες για να απολαύση ηδονές, ενώ στην πνευματική ζωή θα απελάμβανε θείες ηδονές σε μεγαλύτερο βαθμό. Θα έλεγε κανείς, μα καλά, μου λες για τον Παράδεισο κ.λ.π. ε, δεν ξέρουμε αν είναι ή δεν είναι. Μα σ’ αυτήν τη ζωή μπορεί να ζη κανείς ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου σε μεγάλο βαθμό, όχι ένα λεπτό, δέκα λεπτά, δέκα ημέρες κι ένα χρόνο. Μα συνέχεια, απ’ εδώ να ζη μια αγαλλίασι και να διερωτάται πολλές φορές, αν υπάρχη κάτι καλύτερο στον Παράδεισο απ’ αυτό το οποίο ζει εδώ. Σήμερα νομίζει η νεολαία ότι απολαμβάνει κάτι. Μοιάζει πολύ με τα παιδιά της πείνας που βρίσκανε αυτά που πετούσαν οι στρατιώτες της κατοχής και τα γλύφανε και νόμιζαν ότι απολάμβαναν κάτι, ενώ ήταν σάπιο.

Αθωνικό Γεροντικό, 1991, σ. 259

Πες μου άνθρωπε

Πες μου άνθρωπέ μου, αν έβλεπες το παιδί σου να λειώνει από την πείνα, θα το άντεχε η ψυχή σου και θα αγνοούσες την κατάστασή σου; Δεν θα έτρεχες να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου, για να το χορτάσεις και να το αναπαύσεις;

Ε λοιπόν, αν έλειωνε το παιδί σου από την πείνα και την έλλειψη υλικής τροφής, δεν θα το παράβλεπες. Τώρα, που καταστρέφεται από την έλλειψη της διδασκαλίας των θείων Γραφών, το σηκώνει η ψυχή σου και το προσπερνάς απαρατήρητο;
Πες μου, αξίζει τέτοιος που είσαι, να ονομάζεσαι πατέρας;

Αυτή η πείνα είναι φοβερώτερη από την έλλειψη της τροφής, εφόσον καταλήγει στον μεγαλύτερο, τον πνευματικό θάνατο. Γι’ αυτό πρέπει να ενδιαφερόμαστε, περισσότερο γι’ αυτήν και να την αντιμετωπίζουμε πιο άμεσα. Ο απ. Παύλος λέει: Να μεγαλώνετε τα παιδιά σας, νουθετώντας και παιδαγωγώντας τα, με το νόμο του Θεού (Εφ. 6,4). Αυτή είναι η πιο καλή πατρική φροντίδα. Αυτή είναι η πιο γνήσια πατρική κηδεμονία.

Έτσι εγώ κατανοώ την πατρική σχέση με το παιδί, όταν δηλαδή ο πατέρας φροντίζει περισσότερο από την υλική, την πνευματική τροφή του παιδιού του.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, PG 51, 100-101

Από το περιοδικό ΚΙΒΩΤΟΣ, αρ. 22, Καλοκαίρι 2009.

Επιμέλεια κειμένου Κωνσταντίνα Κυριακούλη.

Κατηγορίες: Άρθρα. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.