Μας αναστατώνουν τα «ακραία καιρικά φαινόμενα».
Τα προβλέπουμε ήδη αρκετά καλά. Καποιες φορές προφυλασσόμαστε με επιτυχία. Καποιες άλλες μας προλαβαίνουν σε χρόνο ή καθυστερούν, διαψεύδοντάς μας. Παντως μας απασχολούν πολύ. Γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων, τα πρωτοσέλιδα του τύπου. Σκιάζουν όμως, με ακρίβεια τα άλλα «ακραία» φαινόμενα των καιρών μας.
Ταχα σ’ αυτά να υπάρχει πρόβλεψη;
Να μπορούν, αργά ή γρήγορα, να μην εξελιχθούν άλλο;
Να μπορούν να μην περνάνε πια στα «ψιλά γράμματα» των εφημερίδων και της καρδιάς μας;
Ιδια ημερομηνία, ίδιο φύλλο ημερήσιας εφημερίδας! Ακραῖα φαινόμενα!
Σεούλ: Με αφορμή κάποια «σαπουνόπερα», Ιάπωνες τουρίστες «μυούνται στα μυστικά της νοτιοκορεατικής κουζίνας». Σκυμμένοι στο αντικείμενο της άνετης επιλογής τους, έχουν χαρά (;), όπως και τόσοι άλλοι κάτοικοι της γης, που πλουτίζουν έτσι τις απολαύσεις της ζωής τους.
Σομαλία: Με το βλέμμα χαμένο στο δύσκολο σήμερα ή στο ίσως πιο δύσκολο αύριο, ένα μικρό κορίτσι ταΐζει, ποιός ξέρει με τι φτωχό χυλό, τη μικρή αδελφούλα της. Οι διαμάχες, η φτώχεια, η λησμοσύνη του κόσμου, δεν δίνουν περιθώρια για πολλές επιλογές. Το σήμερα, το τώρα μόλις, ίσως, τούς ανήκουν. Σχεδόν τίποτα άλλο!
Ακραία όντως φαινόμενα!
Ταχα μπορούν να αγγίξουν την καρδιά μας; Να γίνουν αφορμή για μία ουσιαστική αυτογνωσία και μια φιλάνθρωπη και θεοφιλή νέα στοχοθεσία;
Αφορμή για εκζήτηση του ελέους του Φιλάνθρωπου και Δικαιου Θεού;
Ε. Βερονίκη
Από το περιοδικό: «Η δράση μας», τεύχος Απριλίου 2007.
