Απόγευμα Ιουνίου. Κουρασμένη αφήνω το πνιγμένο στις δικογραφίες γραφείο μου. Ανεβαίνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας μας, να ανασάνω λίγο αέρα. Από εκεί αγναντεύω την πολύβουη πόλη μας. Μια τεράστια θολερή ομπρέλλα ομίχλης καλύπτει τον άλλοτε ξάστερο ουρανό της. Και κάτω από την ομπρέλλα, ένα δάσος από μεταλλικές κεραίες ξεφυτρώνουν από τις χιλιάδες ταράτσες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν — κυπαρίσσια ατσάλινα — υψηλότερες από τις άλλες, οι κεραίες της κινητής τηλεφωνίας.
Το βλέμμα μου πέφτει σε μια από αυτές, αριστερά της πολυκατοικίας μας. Αυτόματα μου ήλθαν στη σκέψη οι έντονες ανησυχίες και διαμαρτυρίες των γειτόνων μου για τη βλαπτική της επίδραση στην υγεία τους. Εκαναν, σύμφωνα με το νόμο, καταγγελία στην αρμόδια Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.) και στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενεργείας (Ε.Ε.Α.Ε.) με έκθεση μέτρησης των επιπέδων της εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, γνωμάτευσε ότι πρέπει να γίνει νέα τεχνική μελέτη ραδιοεκπομπών από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, για την κάλυψη της δημόσιας υγείας. Η μέτρηση στηρίχθηκε στις ολοένα αυξανόμενες επιδημιολογικές και πειραματικές μελέτες. Μελετήθηκαν οι σχετικές περιβαλλοντικές διατάξεις προστασίας, κατά τις διατάξεις του Συντάγματος και του κοινοτικού δικαίου. Στη συνέχεια ακολούθησαν νέες μελέτες ραδιοεκπομπών από ακτινοφυσικό της Εταιρείας, και νέες αρχιτεκτονικές και τοπογραφικές μελέτες. Ομως η Ε.Ε.Α.Ε. διαπίστωσε υπέρβαση των επιτρεπομένων ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, από τη συγκεκριμένη κεραία. Ετσι η Ε.Ε.Τ.Τ. επέβαλε στην Εταιρεία τη διοικητική κύρωση της ανάκλησης της άδειας κατασκευής της κεραίας. Και η εταιρεία κατά της απόφασης αυτής της Ε.Ε.Τ.Τ., άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Ως πληρεξούσιος δικηγόρος των γειτόνων μου, κατέθεσα παρέμβαση στο ίδιο δικαστήριο, για να διατηρηθεί η καταδικαστική απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. κατά της Εταιρείας. Και έχουμε τη βεβαιότητα ότι το δικαστήριο θα διατάξει ή την ανάκληση της άδειας κατασκευής της κεραίας ή τη λήψη κάθε πρόσφορου μέσου για την αποφυγή βλάβης στην υγεία μας, επειδή η ισχύουσα νομοθεσία — και με τον Ν. 3431/2006 — παρέχει πλήρη ένδικη προστασία για την κάλυψη της υγείας του κοινού από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κεραιών κινητής τηλεφωνίας.
Προβληματίζομαι όμως για κάποιες άλλες, φανερές ή κρυφές «κεραίες», για τις οποίες καμία φροντίδα και κάλυψη δεν προβλέπεται. Κεραίες που εκπέμπουν μέρα-νύχτα, από ποικίλους σταθμούς αμαρτίας, ακτινοβολία θανάτου: θανάτου της αθάνατης ψυχής τόσων αδελφών ψυχών — για τις οποίες «ουδ’ ως ισοστάσιος ο κόσμος».
Και η μόνη σωτήρια «κάλυψη»• της προσευχής. Οι παντοδύναμες «κεραίες» — τα υψωμένα χέρια και οι καρδιές — που σχίζουν τούς ουρανούς, φθάνουν ως βροντή στον «καθήμενον επί των νεφελών του ουρανού»• στον Πανάγαθο Θεο – Πατέρα, που «θέλει πάντας σωθήναι».
Σ.Π.
Από το περιοδικό: «η Δράση μας», τεύχος Ιουνίου 2007.
