Όνος υπηρέτης και, φύλακας μία λεοπάρδαλι – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.

Όνος υπηρέτης

Σ’ ένα μεγάλο και υψηλό βουνό που βρίσκεται γύρω από την Νεκρά Θάλασσα, κατοικούσαν παλαιά κάποιοι ασκητές. Είχαν και ένα κήπο, αλλά αρκετά πιο χαμηλά, γιατί εκεί υπήρχε νερό και μπορούσαν να φυτέψουν λαχανικά. Είχαν και έναν υπηρέτη, ο οποίος έμενε μόνιμα στον λαχανόκηπο, για να επιμελήται την καλλιέργεια και το πότισμα των λαχανικών.

Οι ασκητές εκείνοι είχαν στην υπηρεσία τους και ένα γαϊδουράκι. Όταν ήθελαν να μαγειρέψουν, του έβαζαν το σαμάρι και του έλεγαν να πάη στον υπηρέτη κάτω στον κήπο και να τους φέρη λάχανα.
Πράγματι το γαϊδουράκι, σαν να ήταν λογικό όν, υπάκουε. Έφευγε, πήγαινε κατευθείαν στον κήπο, στεκόταν μπροστά στην πόρτα και την χτυπούσε με το κεφάλι του. Αμέσως ο κηπουρός τον φόρτωνε λάχανα και, όταν τελείωνε το φόρτωμα, του έλεγε ότι μπορεί να φύγη. Το γαϊδουράκι τότε έπαιρνε πάλι μόνο του τον δρόμο και γύριζε στους Πατέρες. Έτσι ευλαβικά συνέχισε να τους υπηρετή ανερχόμενο και κατερχόμενο, μέχρι το τέλος της ζωής του.
ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ

Χορτάσματα και ράβδος και φορτία όνω,
άρτος και παιδεία και έργον οικέτη.
ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 33:25

Φύλακας μία λεοπάρδαλι

Ο Αββάς Στέφανος ασκήτευε στον Μαλωχά, σ’ ένα τόπο ξηρό και αδιάβατο. Είχε μάλιστα κι ένα μικρό κήπο, όπου είχε φυτέψει λίγα λαχανικά για την διατροφή του, διότι τίποτε άλλο δεν έτρωγε. Το κακό ήταν, πώς στην περιοχή κυκλοφορούσαν μερικοί αγριόχοιροι, οι οποίοι έμπαιναν στον κήπο του και έτρωγαν τα λαχανικά.

Ένα πρωί, αφού μέτρησε τις απώλειες από την νυχτερινή επιδρομή των αγριοχοίρων, κάθησε σε μία πέτρα λυπημένος, μη γνωρίζοντας πια τι να κάνη. Τότε είδε από μακριά μία λεοπάρδαλι.
-Έλα εδώ, είπε ο Γέρων στο άγριο θηρίο.
Εκείνο, πραγματικά, αφήνοντας κατά μέρος τα άγρια ένστικτά του, τον πλησίασε ήρεμα και έσκυψε ευλαβικά το κεφάλι του.
-Από σήμερα θα φυλάς τον κήπο μου και θα τρως όσους αγριόχοιρους συλλαμβάνεις, συνέχισε ο Γέρων.
Και, πράγματι, η λεοπάρδαλι έμεινε κοντά του και φύλαγε τον κήπο του Γέροντα, μέχρι το τέλος της ζωής της, συνεπής στην διακονία που της είχε ορίσει ο Γέρων Στέφανος.
ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ

Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006

Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Λογοτεχνικά, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.