Οι κάτοικοι του πανέμορφου πλανήτη μας βρισκόμαστε για πρώτη φορά αντιμέτωποι με δυο πολύ σοβαρές κρίσεις, την ενεργειακή και την περιβαλλοντική. Τα τελευταία 200 περίπου χρόνια, τα προηγμένα κράτη επιδόθηκαν σε μία άνευ προηγουμένου κατασπατάληση των ενεργειακών πόρων. Στη συνέχεια όχι μόνο ο πληθυσμός της γης αυξήθηκε δραματικά, αλλά και οι μεγάλοι πληθυσμοί που πριν ζούσαν στην ανέχεια, αφυπνίσθηκαν και άρχισαν να διεκδικούν το μερίδιό τους στην ενεργειακή κατανάλωση και τις ανέσεις που απορρέουν από αυτή.
Ομως, οι κύριοι ενεργειακοί πόροι (λιγνίτης, πετρέλαιο), όπως τούς αξιοποιούμε επί του παρόντος, είναι είτε επιβλαβείς είτε περιορισμένοι. Οι εναλλακτικές λύσεις, π.χ. το φυσικό αέριο η οι πολυδιαφημιζόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα σε παγκόσμια κλίμακα. Μερικοί επιστρέφουν τώρα στην πυρηνική ενέργεια. Μηπως βιαστήκαμε να την περιθωριοποιήσουμε; Ομως οι μνήμες από το ατύχημα του Τσερνομπίλ είναι ακόμη νωπές! Βρισκόμαστε ήδη μπροστά σε αδιέξοδα και όχι μόνο αυτό, αλλά έχουμε να επουλώσουμε και τεράστιες περιβαλλοντικές πληγές.
Μηπως είναι καιρός να προσφύγουμε ταπεινά σ’ Αυτόν που δημιούργησε τούς νόμους, το σύμπαν και τη ζωη; Αυτόν που συντηρεί τη ζωη με ανεξάντλητη καθαρή ενέργεια, που προέρχεται μεν από πυρηνικές αντιδράσεις, έχει όμως τοποθετήσει τον πυρηνικό αντιδραστήρα (τον ήλιο) 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Αυτόν που διακινεί στη γη μας καθημερινά τεράστια ποσά ενέργειας (φωτοσύνθεση, αναπνοή, υδρολογικός κύκλος, αιολική ενέργεια κλπ.) σε θαυμάσια αρμονία με το περιβάλλον και τη ζωη. Αυτόν που έθεσε «όριον» στη θάλασσα, η οποία απειλεί τώρα να μας κατακλύσει.
(Μήπως είναι καιρός) να ομολογήσουμε ότι προσπαθήσαμε μόνοι μας και τα «θαλασσώσαμε» και αρχίσαμε να καταστρέφουμε τη θαυμάσια δημιουργία στην οποία Αυτός μας φιλοξενεί. Ο Ιδιος μας έχει προειδοποιήσει• «εάν θέλητε και εισακούσητέ μου, τα αγαθά της γης φάγεσθε• εάν δε μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδετε» ( Ησ. α’ 20). Και ήδη έχουν ξεκινήσει πόλεμοι με σκοπό τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων (βλ. Ιράκ), η φύση άρχισε να επαναστατεί εναντίον μας και παγκόσμιες αναστατώσεις με αφορμή τις περιβαλλοντικές αλλοιώσεις δεν είναι μακριά μας. Αλλά δυστυχώς, τα προηγμένα δυτικά κράτη με πνεύμα αλαζονικό αμφισβητούν και πολεμούν και βλασφημούν τον Δημιουργό του σύμπαντος.
Τι κρίμα, λίγη ταπείνωση και μετάνοια θα μας έσωζε από μεγάλες μελλοντικές περιπέτειες!
Από το περιοδικό: «Η δράση μας», τεύχος Οκτωβρίου 2008.
