Περί του Διδύμου του τυφλού: Απόσπασμα από το Λαυσαϊκόν.

%ce%94%ce%af%ce%b4%cf%85%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%a4%cf%85%cf%86%ce%bb%cf%8c%cf%82

Ανάμεσα σ’ όλους εκείνους τους αγίους, κοιμήθηκε και ο Δίδυμος ο τυφλός. Με τούτον τον θαυμάσιο συνομίλησα μερικές φορές και μου διηγήθηκε ότι από τεσσάρων χρόνων παιδί έχασε το φως του και γι’ αυτό δεν έμαθε γράμματα, μήτε σε κανένα δάσκαλο δεν παρακολούθησε μαθήματα. Μοναδικό δάσκαλο είχε τη συνείδησή του και τόσο φωτίστηκε από τη Χάρη του παναγίου Πνεύματος, ώστε εκπληρώθηκε το ρητό «Κύριος σοφοί τυφλούς». Εξηγούσε όλη την Γραφή λέξη προς λέξη· αλλά και στα δόγματα της Εκκλησίας μας, ξεπέρασε τους δασκάλους της εποχής εκείνης.

Μια φορά με ανάγκασε να κάμω προσευχή μπροστά του και εγώ το νόμιζα αυθάδεια να κάνω ευχή ενώπιον τέτοιου μεγάλου άνδρα, οπότε και αυτός μου είπε: «Άκουε τέκνο μου, ο Μ. Αντώνιος ήλθε τρεις φορές στο κελί αυτό και με επισκέφτηκε και όταν του έλεγα να κάνει προσευχή, πριν τελειώσω το λόγο μου έκλινε τα γόνατα και έκανε ευχή.» Με τούτο έδειχνε έμπρακτα ότι είναι απαραίτητη στον καλόγερο η υπακοή. Λοιπόν τέκνο μου, αν θέλεις να ακολουθήσεις το δρόμο των αγίων πατέρων για τη σωτηρία σου, μην εναντιώνεσαι σ’ εκείνα που σε προστάζουν.

Μια φορά, μου λέγει, έτυχε να συλλογίζομαι για το βασιλέα τον ‘Ιουλιανό τον Παραβάτη, πως έγινε τόσο άπιστος και τυραννικότατος στους ευσεβείς, και πως επήρε και το αξίωμα του βασιλιά τέτοιος ασεβής άνθρωπος! Με τούτο το λογισμό πέρασα όλη τη μέρα χωρίς να γευτώ τίποτα. Επειδή καθόμουν στο σκαμνί μου, με πήρε ο ύπνος και βλέπω σαν σε έκσταση, πως έτρεχαν άσπρα άλογα με καβαλάρηδες που φώναζαν. να πείτε στο Δίδυμο, που συλλογίζεται ότι σήμερα έβδομη ώρα θανατώθηκε ο Παραβάτης, σήκω και φάγε και στείλε την είδηση και στον Αθανάσιο να το μάθει και αυτός. Μου είπε ότι σημείωσε την ημέρα, την ώρα και την εβδομάδα και το μήνα και βγήκαν όλα αληθινά. Ο μακάριος αυτός άνθρωπος έζησε 85 χρόνια και πέθανε.

Υπάρχουν βιβλία γνωστά σε πολλούς, και άλλα σε λίγους, και μερικά σε ελάχιστους. Ένα από τα λίγο γνωστά βιβλία είναι και το «Λαυσαϊκό», αρχαίο βιβλίο του πέμπτου αιώνα μ.Χ. Το βιβλίο γράφτηκε από τον επίσκοπο Ηρακλείδη. Ο συγγραφέας του βιβλίου έζησε 30 χρόνια μοναχός και 20 χρόνια επίσκοπος.

Το περιεχόμενο του βιβλίου αυτού είναι μια συλλογή βιογραφιών των ασκητών, ανδρών και γυναικών, που έζησαν στις άγονες έρήμους της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης και γράφτηκαν για το θαλαμηπόλο του αυτοκράτορα Θεοδοσίου, το Λαύσον τον Πραιπόσιτο, από τον οποίο πήρε και η συγγραφή, το όνομα «Λαυσαϊκό».

Από το βιβλίο του π. Χαράλαμπου Νεοφύτου “Βιαστές της βασιλείας του Θεού”, που ευγενικά μας διέθεσε.

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Ηλιαχτιδα.wordpress.com: 13 Νοεμβρίου 2014.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.