«Έγνω ουν ο όχλος πολύς εκ των Ιουδαίων ότι εκεί έστι και ήλθον ου δια τον Ιησούν μόνον, άλλ’ ίνα και τον Λάζαρον ίδωσιν, ον ήγειρεν εκ νεκρών».
Ώσπερ ο πλούτος τους ου προσέχοντας εκτραχηλίζειν είωθεν, ούτω και η αρχή˙ εκείνος μεν γαρ εις πλεονεξίαν, αύτη δε εις απόνοιαν άγει. Όρα γουν το αρχόμενον πλήθος των Ιουδαίων υγιαίνον, τους δε άρχοντας διεφθαρμένους. Ότι γαρ ούτοι αυτώ επίστευον, λέγουσι μεν συνεχώς οι Ευαγγελισταί ότι «πολλοί εκ του όχλου επίστευσαν αυτώ», εκ δε των αρχόντων ηπίστουν. Και αυτοί λέγουσιν, ουχί ο όχλος˙ «Μη τις των αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν;». Αλλά τι φησί; «Το πλήθος, οι μη ειδότες τον Θεόν, επικατάρατοί εισί». Τους πιστεύοντας επικαταράτους έλεγον, εαυτούς δε αναιρούντας, συνετούς. Και ενταύθα δε, το θαύμα θεασάμενοι, επίστευον οι πολλοί˙ οι δε έρχοντες ουκ ηρκούντο μόνον τοις οικείοις κακοίς, αλλά και τον Λάζαρον ανελείν επεχείρουν. Έστω˙ τον Χριστόν, ότι το Σάββατον έλυεν, ότι ίσον εαυτόν εποίει τω Πατρί, και δια τους Ρωμαίους, ους φάτε, τω Λαζάρω τι έχοντες εγκαλείν, επεχείρουν αυτόν αναιρείν; Μη άρα το καλώς παθείν έγκλημα;
Οράς πώς αυτών φονικήν η προαίρεσις; Καίτοι πολλά σημεία ειργάσατο, άλλ’ ουδέν αυτούς ούτως εξεθηρίωσεν, ουχ ο παραλελυμένος, ουχ ο τυφλός˙ τούτο γαρ και τη φύσει θαυμαστότερον ην, και μετά πολλά εγεγόνει, και ην παράδοξον νεκρόν τετραήμερον ιδείν περιπατούντα και φθεγγόμενον…
«Πολλοί από τους Ιουδαίους έμαθον ότι ήτο εκεί και ήλθον όχι μόνον δια τον Ιησούν, αλλά και δια να ιδούν τον Λάζαρον, που τον ανέστησεν εκ νεκρών».
Όπως ακριβώς ο πλούτος σκληρύνει συνήθως εκείνους που δεν προσέχουν, έτσι και η εξουσία˙ διότι ο μεν πλούτος οδηγεί εις πλεονεξίαν, ενώ η εξουσία εις αλαζονείαν. Πρόσεχε λοιπόν ότι το μεν πλήθος των Ιουδαίων, που ήτο υπό εξουσίαν, είναι υγιές, οι δε άρχοντες διεφθαρμένοι. Διότι, το ότι πολλοί από το πλήθος επίστευον εις αυτόν, το αναφέρουν συνεχώς οι Ευαγγελισταί, λέγοντες ότι «πολλοί από το πλήθος επίστευσαν εις αυτόν»,1 ενώ από τους άρχοντας δεν επίστευον. Και οι ίδιοι οι άρχοντες, ότι το πλήθος, λέγουν˙ «Μήπως κανείς από τους άρχοντας επίστευσεν εις αυτόν;».2 Αλλά τι λέγει; «Το πλήθος που δεν γνωρίζει τον Θεό, είναι καταραμένον».3 Εκείνους που επίστευον τους αποκαλούσαν καταραμένους, ενώ τους εαυτούς των, που εφόνευον, συνετούς. Και εις την περίπτωσιν αυτήν, βλέποντες το θαύμα, επίστευον πολλοί, ενώ οι άρχοντες δεν ηρκούντο μόνον εις τα ιδικά των κακά, άλλ’ επεχείρουν και τον Λάζαρον να φονεύσουν. Έστω˙ τον Χριστόν ήθελον να τον φονεύσουν επειδή κατήργει το Σάββατον, επειδή εξίσωνε τον εαυτόν του με τον Πατέρα και εξ αιτίας των Ρωμαίων, όπως έλεγον, ενώ τον Λάζαρον με ποίαν κατηγορίαν ήθελον να τον φονεύσουν; Μήπως άρα γε ήτο έγκλημα το ότι ευηργετήθη;
Βλέπεις πώς είναι φονική η πρόθεσίς των; Μολονότι βέβαια πολλά θαύματα έκαμεν, άλλ’ όμως κανένα δεν τους εξηγρίωσεν έτσι, ούτε ο παράλυτος, ούτε ο τυφλός˙ διότι αυτό ήτο και ως προς την φύσιν του θαυμαστότερον και είχε γίνει μετά από πολλά άλλα και ήτο παράδοξον να ιδή κανείς τετραήμερον νεκρόν να περιπατή και να ομιλή…
Η/Υ επιμέλεια: Ελένης Χρήστου, Σοφίας Μεκούρη.
Παράβαλε και:
Κυριακή των Βαϊων: η Ευαγγελική περικοπή της Θ. Λ., ομιλία του Αγίου Ευλογίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας, εις την Κυριακήν των Βαϊων και εις τον πώλον.
Κυριακή των Βαϊων – το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., διαβάτη στάσου, λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Κυριακή των Βαϊων: οι ζητωκραυγές, Υμνολογική εκλογή.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις τα Βαϊα.
Κυριακή των Βαϊων – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
Λόγος εις την Κυριακήν των Βαίων – Αγ. Λουκά Αρχιεπ. Κριμαίας.
Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά – ομιλία ΙΕ΄ – εις την Κυριακήν των Βαϊων.
Του Οσίου Πατρός ημών Φωτίου του Μεγάλου – ομιλία εις τα Βαϊα και εις τον Λάζαρον.
Προς το Εκούσιον Πάθος – ηχογραφημένη ομιλία του καθηγητού Κωνσταντίνου Γρηγοριάδου (αρχείο ήχου, mp3).
Διδάγματα και γεγονότα από την έξοδο του Μεσολογγίου – Κωνσταντίνου Χολέβα (αρχείο ήχου, mp3).
Η ΗΡΩΗΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ «Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι» «ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ.»
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – λόγος στην αγία εορτή των Βαϊων.
