«Συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι
Αμαρτωλών όντων ημών, Χριστός υπέρ ημών απέθανε».
(Ρωμ. ε’ 8)
Έχομεν ήδη εις τα θεόπνευστα ταύτα λόγια την απάντησιν εις τα ερωτήματα, που δικαίως μας γεννώνται σήμερον. Πώς είναι δυνατόν να θνήσκη ο Θεός; Και˙ διατί να πάσχη ο αναμάρτητος; Το ένα είναι ερώτημα μεταφυσικόν˙ ανάγεται εις κόσμον έξω από αυτόν που βλέπουν τα μάτια μας. Ο Θεός που είναι επέκεινα του φυσικού τούτου κόσμου, έξω από κάθε αλλοίωσιν και φθοράν, πώς είναι λοιπόν δυνατόν να θνήσκη; Διότι ο θάνατος, αν δεν είναι εξαφάνισις, είναι πάντως μεταβολή και αλλοίωσις. Το άλλο είναι ερώτημα ηθικόν˙ ανάγεται εις τον κόσμον της ιεράς τάξεως, που διέπει τον βίον των ανθρώπων. Θεοδιδάκτως η ψυχή μας επαναστατεί εις την αδικίαν, όταν πάσχη ο δίκαιος και αμείβεται ο ασεβής. Πώς λοιπόν θνήσκει ο Θεός και διατί πάσχει ο αναμάρτητος;…
Εις την Αποκαθήλωσιν – Μακαριστού Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης, Διονυσίου.rar
Από το βιβλίο «Ο Λόγος του Θεού», τόμος Β’
Εκδ. Αποστολικής Διακονίας.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Δαμασκηνού – λόγος Δ’, εις το Αγιον Σάββατον.
Τα γεγονότα της Μεγάλης Παρασκευής, ο θάνατος του Ιησού – Ιερομ. Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Ο Θάνατος σαν νίκη – Πανιερωτάτου Μητροπ. Διοκλείας, Καλλίστου Γουέαρ.
