(Ματθ. ιδ’, 13-21˙ Μάρκ. στ, 30-44, Λουκ. θ, 10-17. Ιωάν. στ, 1-15)
Οι απόστολοι επέστρεψαν στον Ιησού και του διηγήθηκαν όλα όσα έκαναν κι όσα δίδαξαν. Ο Ιησούς τους λέει: «Ελάτε σε μια ερημική τοποθεσία μόνοι σας, για ν’ αναπαυθείτε λίγο»΄ κι αυτό γιατί ήταν πολλοί αυτοί που πηγαινοέρχονταν, κι ο Ιησούς και οι μαθητές δεν είχαν χρόνο ούτε για φαγητό. Έτσι έφυγαν με το πλοιάριο μακριά από τον κόσμο σ’ ένα ερημικό μέρος. Πολλοί όμως τους είδαν να φεύγουν και τους αναγνώρισαν: έτσι έτρεξαν απ’ όλα τα μέρη με τα πόδια προς τα εκεί κι έφτασαν πριν απ’ αυτούς και μαζεύτηκαν γύρω από τον Ιησού.
Όταν εκείνος βγήκε στη στεριά, είδε πολύ κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν σαν πρόβατα που δεν έχουν βοσκό, κι άρχισε να τους διδάσκει πολλά. Αφού πέρασε πολλή ώρα, τον πλησιάζουν οι μαθητές του και του λένε: «Το μέρος εδώ είναι έρημο, κι η ώρα περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στις γύρω αγροικίες και στα χωριά, για ν’ αγοράσουν ψωμιά, γιατί δεν έχουν τι να φάνε». Ο Ιησούς όμως τους αποκρίθηκε: «Δώστε τους εσείς να φάνε». Του λένε τότε: «Να πάμε και ν’ αγοράσουμε ψωμί για διακόσια δηνάρια και να τους δώσουμε να φάνε;».
«Πόσα ψωμιά έχετε;» τους ρωτάει εκείνος. «Πηγαίνετε να δείτε.» Αφού εξακρίβωσαν, του λένε: «Πέντε, και δύο ψάρια».
Τους διέταξε τότε να τους βάλουν όλους να καθίσουν για φαγητό κατά ομάδες πάνω στο χλωρό χορτάρι. Κάθισαν λοιπόν παρέες παρέες ανά εκατό και ανά πενήντα άτομα. Πήρε ο Ιησούς τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, για να τα μοιράσουν στον κόσμο. Επίσης μοίρασε σ’ όλους και τα δύο ψάρια. Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα.154 Αυτοί που έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά.
Όταν οι άνθρωποι είδαν πως έκανε ένα τέτοιο θαύμα ο Ιησούς, έλεγαν: «Σίγουρα αυτός είναι ο προφήτης που περιμένουμε να έρθει στον κόσμο». Ο Ιησούς όμως, επειδή κατάλαβε πως σκόπευαν να έρθουν να τον αρπάξουν για να τον κάνουν βασιλιά, έφυγε πάλι και πήγε στο βουνό ολομόναχος.
ΣΧΟΛΙΑ
(154) Και έφαγον πάντες, και εχορτάσθησαν και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οι δε εσθίοντες ήσαν άνδρες ωσεί πεντακισχίλιοι, χωρίς γυναικών και παιδιών».
Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου! Και αν εις μικρότατα και σχεδόν αόρατα ψιχία διαμερίσης τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας, μόλις εν μόνον ψιχίον λαμβάνει έκαστος των πέντε χιλιάδων˙ και όμως τόσον έλαβεν ο καθείς αυτών, ακόμη δε και αι γυναίκες και τα παιδία, ώστε όχι μόνον έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, αλλά και επερίσσευσαν δώδεκα κόφινοι πλήρεις. Επερίσσευσαν μεν οι άρτοι και οι ιχθύες, δια να μη φανή το θαύμα ως φαντασία ¨δώδεκα δε κόφινοι το περίσσευμα, ίνα έκαστος των Αποστόλων λάβη ανά ένα κόφινον˙ κλάσματα δε, ήτοι κομμάτια, και ουχί άρτοι και ιχθύες ολόκληροι επερίσσευσαν, ίνα φανερώσουν ότι ήσαν περισσεύματα των ευλογηθέντων και τεμαχισθέντων πέντε άρτων και δύο ιχθύων. Ποίος νους δύναται να εννοήση, ή ποίος λόγος δύναται να παραστήση ή πως τοσούτον πλήθος ανθρώπων εχορτάσθη δια πέντε άρτων και δύο ιχθύων, ή πώς οι άρτοι και οι ιχθύες επληθύνοντο και ανέβλυζον εκ των χειρών των Αποστόλων, ή πώς ουδέ ολιγώτερον, ουδέ
περισσότερον, αλλά επερίσσευσαν δώδεκα κόφινοι πλήρεις; Εις μόνος γνωρίζει το πώς, δηλαδή ο ταύτα ποιήσας Θεός. Μόλις δε το θαύμα τέλος έλαβε.
(Αρχιερεύς, Νικηφόρος Θεοτόκης.)
Από το βιβλίο: «Ιησούς Χριστός: Βίος, Διδασκαλία, Θαύματα», Α’ τόμος, του Ιερομονάχου Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Ιερόν Δοχειαρίτικον Κελλίον, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Αγιον Ορος 2011.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Κυριακή Η. Ματθαίου: η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Βασιλείου επισκ. Σελευκείας εις τους τραφέντας πεντακισχιλίους.
