«Τότε ιδών Ηρώδης ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν? και αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ, και εν πάσι τοις ορίοις αυτής, από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον, ον ηκρίβωσε παρά των μάγων».
Και μην ουκ εχρήν θυμωθήναι, αλλά φοβηθήναι και συσταλήναι, και ιδείν ότ ανηνύτοις επιχειρεί πράγμασιν. Άλλ’ ου καταστέλλεται. Όταν γαρ αγνώμων ή ψυχή και ανίατος, ουδενί είκει των παρά του Θεού δεδομένων φαρμάκων. Όρα γουν και τούτον τοις προτέροις επαγωνιζόμενον, και φόνω φόνους συνάπτοντα, και κατά κρημνού πανταχού φερόμενον. Ώσπερ γαρ υπό τίνος δαίμονος της οργής ταύτης και της βασκανίας εκβαχευθείς, ουδενός ποιείται λόγον, αλλά και κατά της φύσεως αυτής μαίνεται, και την οργήν την κατά των εμπαιξάντων μάγων, κατά των ουδέν ηδικηκότων παίδων αφίησι, συγγενές δράμα των εν Αιγύπτω γενομένων τότε εν Παλαιστίνη τολμών. «Αποστείλας» γαρ, φησίν, «ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ και εν πάσι τοις ορίοις αυτής, από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον ον ηκρίβωσε παρά των μάγων».
Ενταύθα μοι μετά ακριβείας προσέχετε. Και γαρ πολλοί πολλά φλυαρούσιν υπέρ των παίδων τούτων, αδικίαν εγκαλούντες τοις γεγενημένοις? και οι μεν επιεικέστερον υπέρ αυτών διαπορούσιν, οι δε θρασύτερον και μανικώτερον…
«Τότε ιδών Ηρώδης ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν? και αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ, και εν πάσι τοις ορίοις αυτής, από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον ον ηκρίβωσε παρά των μάγων».
Δεν έπρεπε βεβαίως να οργισθή αλλά να φοβηθή και να μαζευτή και να εννοήση ότι επιχειρεί ακατόρθωτα πράγματα. Δεν συκγρατείται όμως. Όταν η ψυχή είναι αχάριστος και ανεπίδεκτος δεν υποχωρεί εις κανένα από τα φάρμακα, που δίδει ο Θεός ιδού, παρατήρησε και τούτον πως συναγωνίζεται τους προηγουμένους του? προσθέτει φόνον εις τους φόνους και παντού τρέχει κατά κρημνού. Σαν να ήτο κυριευμένος από κάποιον δαίμονα της οργής αυτής και της βασκανίας. Δεν υπολογίζει κανένα, μανιάζει και εναντίον αυτής της φύσεως, και την οργήν του εναντίον των μάγων που τον εγέλασαν, αφήνει να εκσπάση κατά των παιδιών, που δεν τον είχαν εις τίποτε βλάψει, και αποτολμά εις την Παλαιστίνην, δράμα συγγενικόν με όσα είχαν τότε συμβή εις την Αίγυπτον. Διότι λέγει? «Αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ και εν πάσι τοις ορίοις αυτής, από διετούς και κατωτέρω κατά τον χρόνον, ον ηκρίβωσε παρά των μάγων».
Εις το σημείον τούτο δείξετε παρακαλώ πολλήν προσοχήν. Πολλοί λέγουν πολλάς φλυαρίας χάριν των παιδιών τούτων, και χαρακτηρίζουν ως αδικίαν τα γενόμενα. Και άλλοι από αυτούς διατυπώνουν μετριοπαθέστερα την απορίαν των, άλλοι δε με μεγαλύτερο θράσος και πείσμα…
Παράβαλε και:
«Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού» – ομιλίες Β., Γ., Δ. εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Ιωάννου του Χρυσοστόμου (πρωτότυπη και Νεοελληνική εκδοχή).
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – Ομιλίες ΣΤ. και Ζ. εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, περί της Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
25 Δεκεμβρίου, η κατά Σάρκα Γέννησις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής (αρχεία κειμένου και ήχου, mp3).
ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΩΔΟΥ, ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ – ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις Την επαύριον της Χριστού Γεννήσεως.
Οι δύο κανόνες του όρθρου των Χριστουγέννων, ερμηνευμένοι από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Του Οσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Θεολόγου – Λόγος ΛΗ., εις τα Θεοφάνια, είτουν Γενέθλια του Σωτήρος.
Η φλογίνη ρομφαία τά νώτα δίδωσι – Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Του Οσίου Πατρός ημών Αθανασίου του μεγάλου – λόγος περι της Ενσάρκου Επιφανείας του Θεού Λόγου.
Ο Λόγος σαρξ εγένετο – Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου.
Εις την Γέννησιν του Ιησού Χριστού – Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Ανάλυση της θεολογίας της εικόνας της Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – Π. Κωνσταντίνου Στρατηγοπούλου.
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – ομιλία Η’, εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, (προσκύνησις των μάγων, Ματθ. Β, 11-15).
